Pagkagat ng Dilim

KABANATA 14

Isang mainit na umaga sa San Gabriel, tinanggap ni Father Diego ang isang nakakaabalang tawag mula sa School Principal, si Ginoo Santos. Ang tinig sa telepono ay puno ng pangamba at desperasyon, na tila nagsasabi ng isang pangyayaring hindi maipaliwanag.

"Padre Diego, kailangan namin kayo rito," nagmakaawa si Ginoo Santos. "May mga ulat kami ng mga estudyanteng nagpapakita ng kakaibang pag-uugali. Sinasabi ng iba na nababalutan sila ng masamang espiritu."

Ang mga salitang iyon ay tila nagbigay ng bagong bigat sa puso ni Father Diego. Ang mga bata sa bayan ay dating mahalaga sa kanya, at ang ideya na ang mga ito ay posibleng nasasapian ng masasamang espiritu ay nagbigay sa kanya ng higit pang pang-amba. Naramdaman niyang kailangan niyang kumilos agad.

Pagdating niya sa paaralan, sinalubong siya ni Ginoo Santos sa may pintuan ng opisina nito. Ang prinsipal ay may mga pag-aalala sa kanyang mga mata at tila matagal nang nababahala.

"Padre, dumating na ang mga ulat tungkol sa mga estudyanteng nagbabago ang ugali," paliwanag ni Ginoo Santos. "May mga batang nagiging agresibo, may mga nagkakaroon ng mga pangitain, at may ilan pang tila na-aapektohan ng mga espiritu sa kanilang mga panaginip. Hindi namin alam kung paano ito haharapin."

Naglakad sila papunta sa mga silid-aralan, kung saan nakakalat ang mga mag-aaral. Sa kanyang pagpasok, agad niyang napansin ang kakaibang kapaligiran sa loob ng paaralan. Ang mga estudyante ay tila hindi komportable, at ang ilang mga guro ay may mga alalahanin sa kanilang mga mukha.

"Padre, hindi lang ito nangyari sa isang estudyante," dagdag ni Ginoo Santos. "May ilang guro ring nag-report ng mga hindi maipaliwanag na pangyayari. Ang iba sa kanila ay nagsabi na naririnig nila ang mga pabulong na boses sa mga silid-aralan."

Pinili ni Father Diego na suriin ang sitwasyon sa bawat klase. Ang mga mag-aaral na dati ay masigla at masaya ay ngayo'y tila nagbago ang pag-uugali. Ang ilan sa kanila ay nagkakaroon ng hindi makontrol na galit, habang ang iba naman ay tila nababalisa at hindi makapag-isip ng maayos.

Nagkaroon ng pagkakataon na makausap ni Father Diego ang ilang mga estudyante na tila nagpakita ng mga sintomas ng pag-aapekto ng masamang espiritu. Sa kanyang pakikipag-usap sa kanila, napansin niya ang mga sinyales ng kakaibang panghihimasok—tulad ng biglang pagbabago ng boses at pagsasalita ng mga hindi maipaliwanag na salita.

Ang isang batang babae, si Maria, ay tila pinakamalala ang kalagayan. Siya ay nagkaroon ng mga matinding pangitain at walang pakundangan na pag-uugali. Ang kanyang mga magulang ay nababahala na, at ang kanyang guro ay patuloy na nag-aalala sa kanyang estado.

Nang magtipon-tipon ang mga magulang at guro sa isang pulong, nagbigay si Father Diego ng kanyang pangako na susuriin niya ang pinagmulan ng mga espiritwal na problema. Ang kanyang presensya ay nagbigay ng pag-asa sa mga tao, na kahit papaano ay may nagmamalasakit sa kanilang mga anak.

"Padre, ano ang maaari naming gawin?" tanong ni Ginoo Santos. "Ano ang susunod na hakbang?"

"Una, kailangan nating alamin ang ugat ng problemang ito," sagot ni Father Diego. "Susuriin ko ang mga estudyante at ang kanilang paligid upang malaman natin kung ano ang nagdudulot ng mga kakaibang pangyayari. Kasabay nito, gagawin natin ang mga hakbang upang protektahan ang mga bata at ang komunidad."

Nagtapos ang araw ng paggalugad at pagsusuri ni Father Diego sa paaralan. Bago siya umalis, nagbigay siya ng mga tagubilin sa mga guro at mga magulang upang manatiling alerto sa mga hindi pangkaraniwang pangyayari at siguraduhing magpatuloy sa kanilang pagsubok na matulungan ang mga batang nangangailangan ng tulong.

Habang naglalakad si Father Diego palayo mula sa paaralan, inisip niya ang lalim ng kanyang misyon. Ang mga espiritwal na isyu sa San Gabriel ay tila mas kumplikado kaysa sa inaasahan niya. Ang bawat hakbang patungo sa pag-unawa sa mga pangyayari ay maaaring magdala sa kanya sa mas malalim na lihim ng bayan—at sa kanyang sarili.