Pagkagat ng Dilim

KABANATA 22

Habang patuloy na nagsasagawa ng mga ritwal at eksorsismo si Father Diego sa San Gabriel, hindi maiiwasan na ang kanyang pananampalataya ay masubok. Ang hindi inaasahang mga pagsubok at mga pagdududa ay unti-unting nagsimulang umakyat sa kanyang isipan, na nagbigay-diin sa tunay na hamon ng kanyang misyon.

Isang gabi, habang si Father Diego ay nagdarasal sa simbahan, bigla siyang nakaramdam ng matinding pagkapagod at pag-aalinlangan. Ang kanyang mga mata ay napagod sa kakaisip sa mga nangyayari, at ang kanyang mga kamay ay nanginig sa paghawak ng mga dasal na libro. Ang mga nagdaang eksorsismo ay hindi naging kasing epektibo ng inaasahan niya, at ang mga espiritu ay tila hindi sumusuko.

"Bakit ganito?" tanong ni Father Diego sa kanyang sarili. "Bakit tila walang pagbabago sa kabila ng lahat ng aking pagsisikap?"

Ang pagdududa ay sumikò sa kanyang puso. Ang mga tanong kung sapat ba ang kanyang pananampalataya at kung siya ba ay nasa tamang landas ay pumuno sa kanyang isipan. Ang mga senyales ng kahinaan ay nagdulot sa kanya ng matinding pangungulila sa Diyos at sa kanyang misyon.

Sa kabila ng kanyang mga pagdududa, nagpasya si Father Diego na maglaan ng oras para sa isang personal na pagninilay-nilay sa kanyang espiritwal na paglalakbay. Naglakad siya patungo sa isang tahimik na lugar sa kagubatan malapit sa bayan, na kilala sa kanya bilang lugar ng kapayapaan at pagninilay.

Doon, siya ay naglatag ng isang maliit na altar at nagsimulang magdasal ng taimtim. "Panginoon," pahayag niya, "nangangailangan po ako ng lakas at gabay sa oras na ito. Ang aking pananampalataya ay nasusubok, at tila hindi ko na alam kung paano ipagpatuloy ang misyon ko."

Habang siya ay nagdarasal, nadama niya ang isang malamig na hangin na pumaligid sa kanya, na tila nagbibigay sa kanya ng pakiramdam ng kalmado. Ang tahimik na kapaligiran ay nagbigay sa kanya ng pagkakataon na magmuni-muni sa kanyang mga pinagdaraanan. Sa sandaling iyon, ang kanyang pananampalataya ay muling nabuhay, at nahanap niya ang lakas na magpatuloy sa kanyang misyon.

Ngunit, hindi natapos ang mga pagsubok doon. Isang linggo pagkatapos ng kanyang pagninilay, nagkaroon ng insidente sa paaralan kung saan ang isang estudyante, si Miguel, ay muling nagpakita ng mga senyales ng possession. Ang insidente ay nagdulot ng panic sa buong komunidad, at ang mga magulang ay nagduda sa kakayahan ni Father Diego na tunay na makapagbigay ng proteksyon.

Ang mga pagsubok na ito ay umabot sa punto kung saan ang mga magulang at guro ay nagbigay ng puna sa mga hakbang na isinagawa. Ang mga tanong at komentaryo mula sa kanila ay nagpalala ng pag-aalinlangan sa sarili ni Father Diego. Ang kanyang dedikasyon ay pinagdudahan hindi lamang ng iba, kundi pati na rin ng kanyang sarili.

Sa gitna ng lahat ng ito, nagpasya si Father Diego na makipagkita kay Aling Rosing upang humingi ng payo at suportang espiritwal. Sa kanilang pag-uusap, ibinahagi ni Father Diego ang kanyang mga pagdududa at ang epekto nito sa kanyang misyon.

"Padre," sabi ni Aling Rosing, "alam kong mahirap ang iyong pinagdaraanan, ngunit ang pananampalataya ay hindi laging madali. May mga pagkakataon na ang Diyos ay naglalagay ng mga pagsubok upang tiyakin ang ating katatagan at dedikasyon. Sa iyong mga pinagdaraanan, nahanap mo ang lakas upang ipagpatuloy ang iyong misyon."

Ang mga salita ni Aling Rosing ay nagbigay ng bagong pag-asa kay Father Diego. Napagtanto niyang ang kanyang mga pagsubok ay bahagi ng kanyang espiritwal na paglalakbay. Ang pag-amin sa kanyang kahinaan at ang paghingi ng tulong ay bahagi ng kanyang pag-unlad bilang isang tagapagtanggol ng espiritu.

Bumalik si Father Diego sa simbahan na may bagong pananaw. Nakita niyang ang bawat pagsubok ay isang pagkakataon upang lumago sa kanyang pananampalataya at mas mapalalim ang kanyang koneksyon sa Diyos. Ang kanyang mga dasal at ang patuloy na pagsisikap upang mapanatili ang proteksyon sa komunidad ay hindi naging sayang. Ang kanyang lakas at tiwala sa Diyos ay muling nabuhay.

Nagsagawa siya ng isang misa para sa komunidad upang ipagpasalamat ang kanilang suporta at ipaalam sa kanila ang kahalagahan ng pagtitiwala sa Diyos sa kabila ng mga pagsubok. Ang misa ay isang pagkakataon upang magbigay ng inspirasyon at lakas sa lahat, pati na rin sa kanyang sarili.

Sa pagtatapos ng misa, si Father Diego ay nakaramdam ng kapayapaan at kasiyahan. Napagtanto niyang ang kanyang misyon ay hindi lamang tungkol sa pag-aalis ng masasamang espiritu kundi pati na rin sa pagpapatibay ng pananampalataya at pag-asa sa buong komunidad. Sa kabila ng mga pagsubok, siya ay nagpatuloy sa kanyang dedikasyon, na nagbigay ng liwanag at proteksyon sa San Gabriel.