Avenoir

VIII.

Yazardan

Kimileri geçmişini görmezden gelir, kimileri de onlarla yaşamayı öğrenir.
Kimileri ise bencilce yaptıklarının sonuçlarını başkasına yıkar.
Ama hiç birini de yapamamış, bu yükün onu yönlendirmesine izin vermiş kişiler, aynı olayları farklı şekilde yaşamaya mahkumdur.

Motorsiklet yarışları için hazırlanmış bu havaalanı bir çok ölüme tanıklık ve kirli işe ev sahipliği yapıyordu. Zamanında buraya arabaları çekip çatıştıkları olmuştu.
Koca alana yayılmış pist, ortada bulunan üç uçakla yarışa için uygun hale getirilmişti.

Ferdi yerinde dikleşti. Eski anılarını unuttu zannetse de hep onunlaydı. Ne zaman ilerlemeye çalışsa pranga misali onu yerinden oynatmıyordu.
Uzun bir zaman sonra burada olmak midesini bulandırıyordu. Uzun süre önce yemin etmişti ayak basmamaya.
Şimdi de Arda sı için yeminini bozmuştu.

Stadyumlara koyulan oturaklardan konulmuştu o zamandan farklı olarak.
Sesten oturulmaz haldeydi. Hunharca bağıranlar, slogan atanlar, bayrak sallayanlar ve içenler... Değişik tipler vardı.

Hepsi bu akşam ki yarış için buradaydı.

Ferdi sadece tek bir kişi için bekliyordu bu iğrenç yerde. Kafasında ki onlarca soru dışardan gelen sesi susturuyordu.

Sabah yine bir mesajla gözünü açmıştı.

'eski mekana gel. Her şeyin başladığı yere.' kimden geldiğini de Ferdi adı gibi biliyordu.

Korkuyordu. Onu da zehirlemişler miydi? Kim getirmişti onu buraya?
Belli ki uzun zamandır buradaydı yarışlara katıldığına göre.

Hoştu ki buradakilerin çoğu organizasyon sahibini tanımıyorlardı.
Ergenliğin verdiği deli cesaretiyle sürüklenmişlerdi.

Kafasındakilerin cevabını gayri ihtiyari bir şekilde yanına gelen Kartal'dan öğrenecekti Ferdi.
Ha bide her yere götürdüğü kırığı Efe'den.

İkisi de yanına oturduğunda başını çevirip bakmaya bile tenezzül etmedi.
Kartal bu tavrına ağız kenarıyla güldü.

"Özlettin kendini Ferdi."

"Sohbet etmeye gelmedim. Arda'yı alıp gideceğim. Ne istiyorsun onu da anlamış değilim ama..."

"Kırıyorsun Ferdi. Ne isteyeceğim, kücük bir anlaşma
Tabii küçük sevgilini umursuyorsan." Dedi Kartal.

Ferdi hiçbir şey diyemedi. Ağzından çıkacak her laf onun aleyhine işleyebilirdi. Ama anlamıştı Kartal.

Efe ağzının içinden;

"Hacı hacıyı tekkede, gay gayi üç dakikada tanırmış." Dedi.
Kendi aralarında kıkırdaştıktan sonra ;

"Biliyor mu? 'abi' dediği kişinin ona hisler beslediğini...hatta onu almaya geldiği bu bataklıkta bir aralar sözünün geçtiğini."dedi Kartal.

Ferdi bir hışımla döndü.

"Bana bak Kartal. Benim de sevdiklerimin de peşini bırakacaksın. Duydun mu beni!" Diye sesini yükseltti.

Kartal yüzünü üzülür gibi yapmıştı.

"Nasıl da sinirlendi baksana Efe. Elinden bir şey gelecekmiş gibi." Dedi Efe'ye dönerek.

"Daha fazla sesini duymak istemiyorum. Arda'yı alıp gidicem."

Laubali bir ifadeyle;

"Sence Arda gitmek isteyecek mi Ferdi? Baksana hazırlanırken nasıl da mutlu görünüyor." Dedi.

Yarışmacılar zaman yaklaştığı için hazırlıklara başlamıştı.
Ferdi baktığında cidden Arda'nın siyah bir motorun üzerinde kask taktığını ve yanındakilerle konuştuğunu gördü.