XVI.

242 46 154
                                    

Yazardan

Efe masanın etrafını dolaşarak sevgilisinin kucağına oturdu. O oturur oturmaz da Kartal tek kolunu beline sardı.

"Eee Efe'm zamanı geldi mi sence?"
Diye sordu.

"Bilmem, geldi mi?" Diyip alayla sırıttıktan sonra Kartal'ın dudağına uzandı.
...

Arda ve Semih dershanenin bahçesinde bir türlü çalmak bilmeyen zilin çalmasını bekliyorlardı.

"Eve geçince pes mi atsak ya?" diye sordu Semih.

Arda, "bakarız." Diye cevap verdi. Yorulmuştu sabahtan beri denemeye girmekten.

"Çok sıkıcısın Arda." deyince Semih, Arda kendini anı yükselip "tamam lan atalım." diye cevap verdi.

Bunu dedikten sonra zil çalmış herkesle beraber ikisi de çıkmıştı. Hava bugün bir garipti . Yağmur yağmıyordu ama öğlen saat 2'de bile akşammış gibi hissettiriyordu. Arda kesinlikle bu havaları sevmiyordu.

Farkettiği gariplikle Semih'e döndü. Çok ciddi duruyordu. Semih normalde yol boyu konuşurdu.

"Oğlum hayırdır sesin soluğun çıkmıyor?" Diye sordu Arda.

Elini cebine atıp telefonunu çıkardı ve kulağını tuttu Semih.

Ona dönmeden konuştu;
"Arda, Barış'ı aradım takip ediliyoruz." dedikten sonra telefonu açılmıştı.

"Efendim aşk-" ses dışarı az geliyordu.

"Barış bu dönercinin oradaki bankanın önünden geçiyoruz şu an, takip ediliyoruz."

"Neden bahsediyorsun, kim?" Sesi ciddiydi.

" Bilmiyorum Barış ne yapacağız?'' sesi biraz tedirgin çıkmıştı Semih'in.

"Geliyorum, her zamanki yolunuzdan ayrılmayın." deyip kapattı Barış.

Semih'in dediği ile beraber yanında geçtikleri arabanın yan aynasından baktı Arda. Siyah bir araba yavaşça hareket ediyordu onlarla aynı doğrultuda.

"Çok bakma fark edebilirler."dedi Semih.
Neden takip ediyorlardı, belki sadece para istiyorlardı? Ya da daha kötüsü.
Aşırı strese girmişlerdi. Arda yutkunduktan sonra konuştu.

"Semih,ayrılsak?" Dedi. Belki dikkatlerini dağıtabilirlerdi.

"Olmaz. En azından yakalanırsak Barış gelmeden, birbirimizden haberimiz olmuş olur." Semih'in dediği daha mantıklıydı. Köşeyr sıkıştırsalar birbirlerinin zıt yönüne gittikleri için haberleri olmazdı.

"Haklısın." Arda tekrar kontrol ettiğinde biraz daha yaklaşmışlardı.

"Olmadı dükkanlardan birine gireriz."diye bir fikir sundu Semih.

"Semih iyice yaklaştılar..."

"Sakin ol." Dedi rahatlatmaya çalışarakm

"Belki bizi takip etmiyorlardır?" Dedi Arda umutla.

"Bizim girdiğimiz yollara girip bizimle yavaşlayıp bizimle hızlanıyorlar." İlk başta o da öyle düşünmüştü.

"Kahretsin..."

Arda, Semih'in elini tuttu destek olmak istercesine. Dertleri neydi bunların?

"Tenhalarda bulunmayalım. En azından bir şey yaparlarsa kamera ya da insan...herhangi birisi olsun." Dedi Semih.

Arda, bu şekilde sakin düşünemiyordu.

"Barış abim gelecektir."dedi Arda.

Konuşurken bile dikkat çekmemek için birbirlerine bakmıyorlardı.

AvenoirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin