I thought we were friends

chapter 2

Romy
Na mijn akkefietje met Samuel op de gang plof ik naast Jesper neer. Daan zit voor mij. Meteen draaien ze zich maar met toe. 'Jongens. Wat is er nou weer?' vraag ik geïrriteerd. 'Samuel vind je leuk.' Zegt Daan. Ik merk dat hij het niet heel leuk vind en Jesper ook niet. 'Jongens rustig. Ik hoef hem niet dat weten jullie toch?' 'Ja Room.' Antwoorden ze tegelijk. Als Samuel de klas in komt lopen kijkt iedereen op. Mevrouw Busbroek komt er achter aan. 'Oh.. Hallo....' 'Samuel. Ik ben nieuw hier.' Stelt Samuel zichzelf voor. 'Ah Samuel. Ga maar achter Romy en Jesper zitten.' Ik kijk verschrikt op. Fuck. Daan en Jesper kijken me rustgevend aan. Ik knik naar ze en pak mijn laptop.

'Daan, Jesper en Romy stil zijn!' Roept mevrouw Busbroek door de klas. We steken onze handen op als overgave en moeten lachen. Al snel ben ik weer in gesprek met Daan als ik ineens Lisah hoor schreeuwen. 'ROMY' 'JA LISAH WAT IS ER' 'SAMUEL LOOPT JE AAN TE STAREN!' En ze begint keihard te lachen net als de rest van de klas. Mevrouw Busbroek nergeerd het.

Ik draai me om en zie Samuel nog net wegkijken. 'Zo zo. Samuel Leijten. Hmm. Beviel het uitzicht je?' Pest ik hem. 'Niet echt. Je bent erg lelijk' Ik probeer me lach in te houden. Meneer probeert me klein te krijgen. 'Zozo. Grote mond hebben we hier. Weetje Sam. Je hoeft je niet zo stoer voor te doen want ik weet je verleden lieve schat. Helaas ben ik al langer bevriend met 1 van je beste vrienden' Ik geef hem een knipoog en draai me weer om. Ik merk dat hij nog beduust voor zich uit staart. Ik lach.

De bel gaat. Ik duw mijn laptop dicht en prop hem in mijn tas. Mijn tas gooi ik over mijn schouder en ik loop weer naar Lisah en Maud. We zijn vrij. Veel uren vielen uit.

Ik sta met Rowan bij mijn kluisje te praten als Samuel ineens achter Rowan komt staan. 'Goedenmiddag meneer Leijten.' 'Aha, hallo mevrouw Evans en Rowan.' Rowan kijkt naar achter en loopt dan weg. Ik zucht en pak mijn jas uit mijn kluisje en sluit hem. 'Wat mot je Leijten?' Even doorboren zijn blauwgroene ogen de mijne. Maar als hij merkt dat het niet veel effect op mij heeft geeft hij op. 'Hoe weet jij mijn verleden?' sist hij. 'Zoals ik al zei Samuel. Ik ben bevriend met 1 van je beste vrienden.' 'Hoe heet hij' kaatst hij ditect terug. ' van der Voort' 'Kaj dus' 'Dat zeg ik toch' 'Sla niet zo toon tegen mij aan' 'Sam. Als jij wilt dat ik voor je ga vallen zal je toch wat meer werk moeten leveren lieve schat.' en ik druk een kus op zijn wang. Vrolijk wandel ik weg. Pak mijn fiets en fiets naar huis.

Samuel
Beduust sta ik voor me uit. Ze is bevriend met 1 van mijn beste vrienden? Wie dan. Kaj, Dioni, Cass of Jai. 1 van die vier was duidelijk maar wie.

Als de bel gaat sta ik met een zucht op en loop naar de kluisjes. Daan vertelde me dat we de laatste 4 uur uitval hadden. Bij de kluisjes zie ik Romy bij haar kluisje staan. In gesprek met Rowan. Ik loop erheen en ga met een grijns achter Rowan staan. Romy ziet mij en lijkt niet eens te schrikken. Inplaats daarvan begroet ze me. 'Goedenmiddag meneer Leijten.' zegt ze met een verveeld hoofd. 'Aha, hallo mevrouw Evans en Rowan.' Rowan kijkt naar achter en schrikt van mij maar loopt dan weg. Ik hoor romy zuchten. Ze trekt haar jas uit haar kluisje en sluit hem. 'Wat mot je Leijten?' zegt ze chaggerijnig. Even probeer ik haar heldergroene ogen vast te houden. Maar als ik merk dat het niet veel effect op haar heeft geef ik het op. 'Hoe weet jij mijn verleden?' sis ik haar toe.

Ze zucht. 'Zoals ik al zei Samuel ik ben bevriend met 1 van je beste vrienden.' ze wilt omdraaien en weglopen. 'Hoe heet hij.' kaatst ik haar toe. Ze zucht nog een keer diep. 'van der Voort' Aha Kaj dus. En die verteld niet even watvoor chick ze is. 'Kaj dus.' mompel ik. 'Dat zeg ik toch' zegt ze geïrriteerd. 'Sla niet zo'n toon tegen mij aan' Sis ik. 'Sam.' Begint ze. Ik kijk haar in haar ogen aan. 'Als je wilt dat ik voor je val zal je toch meer je best moeten doen lieve schat.' zegt ze vrolijk. Ze drukt een kus op mijn wang en loopt vrolijk weg.

'Goed bezig Leijten' Hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Jesper staan. 'Doet ze altijd zo?' vraag ik en ik ga naast hem lopen. 'Ja zo is Romy nou eenmaal. Ze zal wel weer bijdraaien' ik knik. Dat hoop ik ook. Want na deze ene dag heb ik meer het gevoel dat ik Romy leuk begin te vinden. Terwijl ik haar haat. Maar zo zie je maar weer. Liefde valt niet aan te sturen...