I thought we were friends

chapter 4

Romy
Cameron is net weer naar huis gegaan. Nogsteeds zit ik te piekeren over wat Sam vannochtend zei. Hij vind me niet leuk. Dat is duidelijk.

Ik weet al wat ik ga doen. Ik ga het gewoon net zo hard terugspelen. Eigen schuld dikke bult Leijten.

Ik word weer de arrogante Romy Evans. En ik ga niet rekening houden met anderen. Ja dat ga ik doen.

Mijn gedachten worden verstoord door de bel. Ik wend snel een blik op de klok en zie dat het al half 3 is. Julian dus.

Ik trek de deur open en Julian staat met een grijns voor de deur. 'Hey babe.' grijnst hij. 'Haj Juul. Kom binnen' hij knikt en loopt naar binnen. Zijn jas hangt hij aan de kapstok en loopt naar de woonkamer.

Ik blijf even naar de foto's kijken die in de gang hangen. Van mij en Cam. Mijn telefoon licht op.

S: Hey Room x

Ik nergeer het en loop achter Julian aan. Die ondertussen zich al op de bank heeft geplaatst en de tv aan heeft gezet. Ik plof naast hem neer.

'Romy' Ik kijk hem aan.

'Samuel wou achter je aan rennen toen je weg rende' mompelt hij.

Ik haal mijn schouders op en zak verder onderuit op de bank. Dat boeit me niks.

'Hij vind me niet leuk zei ie nou dan niet. Maar dan ben ik weer de arrogante Romy Evans.' zeg ik vastbesloten. 'Zo ken ik je weer Room' zegt hij lachend.

Mn moeder komt binnen met 2 glazen cola. 'Hey Julian' begroet ze Juul. Julian steekt zijn hand op en pakt mijn mobiel. Ik nergeer het. Mijn moeder zet de 2 glazen cola voor ons neer en loopt weer naar de keuken.

Ik zie Julian verbaasd naar mijn achtergrond staren. Cameron en ik. Mn moeder had hem net gemaakt.

'Kan je het zien?' vraag ik lachend. Julian zit met gefronste wenkbrouwen te kijken.

'Maak je een grap Romy? Is dit geknipt en geplakt?' En hij wijst naar mijn mobiel.

'Nee' mompel ik. 'CAMERON WAS NET HIER' schreeuw ik uit. Julian zijn gezicht fleurt op. 'Echt?! Oh wat geweldig Romy! Ik ben zo blij voor je!' en hij geeft me een knuffel.

Als Juul nou geen homo was wist ik het wel. Hij had blond haar dat bijna altijd een beetje warrig zat. Als hij geen zin had om zijn haar te doen deed hij een pet op. Hij had blauw/groenige ogen. Was iets groter dan mij en zijn kaaklijn en lichaam was echt perfect. En zijn gevoel voor mode. Ja die had hij niet. Hij liep er altijd bij alsof hij een Bad Boy was maar dat was hij niet.

'Vertel me alles.' Zegt Julian met een glinstering in zijn ogen.

'Nou toen ik thuis kwam was het dus zo leeg. Ik moest denken aan Cameron toen hij weg ging. Ik besefte me dat ik zijn nummer nog had, maar of hij nog hetzelfde nummer had wist ik niet. Ik besloot hem toch te bellen. En hij nam op. Na een kort telefoon gesprek zei hij dat hij hierheen zou komen en ja.. Zo is het eigenlijk gegaan' Zeg ik blozend. Blij dat ik mijn broer na 11 jaar weer gezien had.

'Zo fijn.. Ik ben echt blij voor je' Haalt Julian me uit mijn gedachten. Ik glimlach naar hem.

Julian springt op. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Ik moet gaan. Eten enzo en had vanavond nog met Rowan en Daan afgesproken.' ik knik en loop met hem mee naar de deur.

'Tot morgen Romy!' Ik glimlach. Hij is echt altijd vrolijk. 'Tot morgen Juul.' en ik kijk hem na tot hij om de hoek is. Ik sluit de deur en laat me weer op de bank vallen.

Mijn telefoon springt aan.

S: Romy. Reageer
S: Room ik weet dat je het gewoon binnenkrijgt.
R: 1. Noem me geen Room.
2. Wat moet je
S: Waarom doe je zo?
R: Zo ben ik.
S: Nee. Zo ben je niet.
R: Samuel. Laat me gewoon met rust.

Ik druk mijn telefoon uit en laat me zuchtend weer op de bank vallen. Even denk ik terug aan vanmiddag. Cam zou me appen als hij tijd had. We zouden samen wat gaan doen. Een broer en zus ding. Het was best raar. Hij is 12 jaar ouder dan mij.. Ik was ook een ongelukje volgens mijn ouders. Alhoewel, zo groot ongelukje denk ik ook niet. Mijn moeder was 34 schat ik toen ze mij kreeg. Hm het zal wel.

je zal vast denken. Romy Evans arrogant? Nou dat was ik. Behooorlijk. Maar vaak hield ik het verborgen. Voor de mensen die me echt diep kende en mn ouders. Maar vreemde? Nope.

Ik schrik op uit mijn gedachten door de bel. Shit. Dat kan maar 1 ding betekenen. Samuel.

Ik trek de deur open en loop direct weer naar de woonkamer en laat me met een zucht vallen.

'Romy' Mompelt Samuel.

'Wat moet je Samuel? Eerst zit je met me te flirten en weet ik veel wat. En dan zeg je dat je me niet leuk vind. Weet je wel niet hoe kwetsend dat is! Ga.' Zeg ik vastbesloten. Meende ik wat ik zei? Wou ik dat hij weg ging?

Nee. Ik wou zijn armen rond me heen. Maar ik wist dat dat verkeerd was.

Samuel
'GA' roept Romy. 'Nee Romy luister.' Maar ik kan niet verderpraten. Romy blijf vastbesloten naar de deur wijzen.
'Ik houd van je' Mompel ik nog. Niet dat ze het hoorde maar ik moet toch wat.

Met een gebogen hoofd loop ik naar de deur. Ik draai me nog een keer om, Romy staat daar met een emotieloze blik.

'Romy, alsjeblie-..' Verder kom ik niet want Romy verbreekt me.

'Nee Sam. Ik hoef je uitleg niet. Je probeert je reputatie hoog te houden, en daarvoor was t je bedoeling om mij te kwetsen. Je wilt gewoon de 'Bad Boy' van de school zijn. Maar ik snap het. Ga. Alsjeblieft.' Mompelt ze.

Ik loop op dr af en druk mijn lippen op de hare. Ze beantwoord. Voorzichtig tik ik met mijn tong op haar lip, ze geeft direct toestemming.

Dit moment. Geweldig gewoon. Romy trekt zich terug en kijkt me met grote ogen aan.

'Sorry. Dat moest ik gewoon even doen.' Mompel ik en ik loop weg.

Maar ik word teruggetrokken en Romy slaat haar armen om me heen.

Ik zucht van blijdschap en druk een kus op haar haar. Zo blijven we nog even staan. Genietend van het moment.

'Romy?' 'Hmm?' mompelt ze in mn shirt. Aangezien we nogsteeds in dezelfde houding stonden.

'Zijn we nu een stel?' Vraag ik voorzichtig. Hopend op een ja.

'Je hebt me nog niet gevraagd' Zegt ze lachend.

Ik maak me los en ga voor haar staan. 'Liefste Romy Evans. Zou je mijn meisje willen zijn?' Vraag ik.

Ze knikt en springt in mijn armen. Ik draai haar in het rond.

Als ik weer thuis ben heb ik een appje van Kaj.

CHAT
K; Jo bro. Niks uitflikken met Romy of je krijgt mij op je kop.
S: Ik zal haar nooit pijn doen. Ze is anders dan de andere meiden Kaj.

En dat meende ik. Ik ben inderdaad een player geweest en had bijna elke dag een ander. Maar Romy? Die is anders. Ze is niet zoals alle meisjes zijn. Ze verzet zich iets tegen me en dat is wat ik zo leuk aan haar vind..

Ja ze is anders dan anderen.