Uyuyamamıştım fakat dinlenmiş biraz düşüncelerimi toparlamıştım. Cihan Kaya'yla kolay bir şekilde iletişim kurabileceğimi düşünmüyordum. Abilerimle görüşmeme engel olamazdı. Hem Alper Abimin beni buraya bu kadar kolay gönderme sebebi dava sürecine girmemekti. Bana bunu söylememişti ama ben tanıyordum abimi. Ne kadar bunu benim için yapmış olsa da ona ister istemez kırgındım.
Çantama attığım telefonumun şarjı bittiği için şarja takmıştım. Baktığımda şarjı dolmuştu bu yüzden telefonu açtım. Çok fazla bildirim geldiği için bir süre kendisine gelmesini bekledim. Amalia ve Diego'dan bir sürü cevapsız arama ve mesaj gelmişti fakat şu an önceliğim değildi. Anıl Abim birçok kez aramıştı fakat Alper Abimden bir tane bile arama yoktu ve bu durum karnıma yumruk yemişim gibi hissettirmişti. Tam bu sırada Anıl Abimin araması düşmüştü ekrana. Abimi çok bekletmeden aramasını cevaplamıştım içimdeki buruk özlemle.
"Azra! İyi misin abicim? Cevap ver Azra öldüm meraktan!" Abimin sesini duymak hemen doldurmuştu gözlerimi.
"Abii." Çatallaşmış sesimle ona seslenerek ağlamaya başlamıştım.
"Azra. Birisi bir şey mi yaptı sana? Neredesin? Hemen gelicem oraya söyle bana abicim. Uçak bileti bakıyorum hemen." Abimin sözleri daha da ağlatmıştı beni fakat Anıl Abimin sakinleşmesi için önce benim sakinleşmem gerekiyordu.
"Sadece seni çok özlediğimi fark ettim sesini duyduğumda." Ağlamamdan geriye kalan iç çekişleriyle sarf ettiğim sözlerim abimi de üzmüştü.
"Seni çok özledim. Aklımı yitirdim sana ulaşamadığımda. Nereye gittiğini bile bilmiyorken öylece gidişini izledim daha sonra da haber alamadım senden. Abimle zaten kavga ettik, yok hâlâ ortalıklarda. Amacının ne olduğunu anlayamıyorum saçma sapan davranıyor. Asla gitmene izin vermemeliydi, savaşmalıydı senin için. Davayı kazanamasaydık bile kaçardık."
Abimin son sözü sinirimi bozmuş ve gülmemi sağlamıştı. Anıl Abimi sinirlendirmişti gülüyor olmam.
"Sence böyle bir şey mümkün mü abi? Cihan Kaya böyle bir şeye izin verecek birisi gibi mi duruyor? Ben zaten Alper Abimle aralarında bir anlaşma olduğunu düşünüyorum. Alper Abim sessiz kalabilecek birisi değil tanıyorum onu. Belki de davayı kaybetmekten korktu. Eğer kaybetseydiniz Cihan Kaya uzaklaştırma aldırabilirdi. Abim zeki birisi bunların hepsini benden önce düşünmüştür bile eminim ben. Sadece aklımı kurcalayan neden bu kadar soğuk davrandığı. Gittiğimde bana bir veda bile etmedi. Beni hiç aramamış abi biliyor musun?" Sona doğru kırgın çıkan sesim Anıl Abimin seslice nefes vermesine neden olmuştu. Anladığım kadarıyla onun da canı çok sıkkındı aynı konudan.
"Azram, güzelim her şey önce bir rayına otursun herkes sakinleşsin ve durulsun ondan sonra ben geleceğim ve seni almadan da dönmeyeceğim. Alper Abimin hamlelerini anlayamıyorum şu anda ama bana güven vermezse hareketleri, ben varım sen korkma abicim gerekirse ben dava açarım seni alabilmek için. Ben kardeşimden öyle kolay vazgeçmem. Abin var senin burada, sen hiçbir şeyden korkma Azram."
Sözleri kalbimi yumuşatmış içimdeki korkuyu biraz da olsa dindirebilmişti.
"Abi seni çok ama çok sevdiğimi biliyorsun değil mi?" Sözlerim onun da gözlerini doldurmuştu ama güçsüz görünmek istemediği için bana belli etmek istemiyordu, tanıyordum abimi.
"Abin de seni çok seviyor fıstık. Bu kadar duygusal konuşma yeterli şimdi bana o evde neler oluyor neler bitiyor hepsini tek tek anlatıyor rapor veriyorsun. Sana kötü davranan birisi var mı bunları anlatıyorsun."
"Sorguya mı alınıyorum Anıl Bey?"
"Bundan sonra böyle Azra Hanım. O telefon da bundan sonra kapatılmayacak bu dipnotta aklınızda bulunsun." Benimle oyuncu tavırda konuşması bir süreliğine de olsa aklımı dağıtmış ve kıkırdamamı sağlamıştı. Abime evdekilerden bahsetmiştim kısaca ama çok detaya girmemiştim özellikle de Cihan Kaya'yla olan atışmamıza. Daha sonra odamın kapısı çaldığı için abime kapatmam gerektiğini söyleyerek konuşmayı bitirmiş kapımı açmaya gitmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahfuz/Ya'saklanan |Gerçek Ailem|
Tiểu Thuyết ChungBu bir karıştırılma hikayesi değildi. Daha 2 haftalıkken koparmışlardı Azra'yı ailesinden. Ailesinden koparılmış, saklanmış, yasaklanmıştı... Yıllarca baba bildiği, en güvendiği ayırmıştı öz ailesinden Azra'yı. Bu Azra'nın öz ailesinin onu buluşunun...