Just You & Me | JenLisa (G!P)

tw. seven

Medyadaki JenLisa🔥🔥 ateeşşş

Yorum yapın demeden yorum gelmiyor 3200 küsür kelimelik bölüm lüüütfeen yorumm, iyi okumalarr

-

Başını omzumdan kaldırıp bir süre düşündü, "Şimdi aklıma geldi de.." dedi birden. "Ceketinin cebinde neden çakı vardı?"

"Ne zaman lazım olacağı belli olmaz. Belki delinin teki gelip saldıracak, saplamak için gerekli böyle şeyler. Bence sen de taşımalısın." Yüzünü buruşturdu, "Ne diyorsun ya.. Midem kalktı."

Yani, insan üstünde kesici alet taşıyabilir ne var bunda?

"Neden öyle diyorsun ortalıkta katil dolanıyor diyen sen değil misin? Hazırlıklı çıkmıştım işte."

"Karşına biri çıksa direkt saplayacaksın yani?" Başımı salladım. "Saplarım. Kendimi korumak için yapıyorum sonuçta."

Ürpermişti. "Ben değil sen yaptın bu arada." dediğimde beni ittirdi. "Sus Lisa. Hatırladıkça kusasım geliyor zaten." Gözlerini sıkıca yumup elini alnına götürünce derin bir nefes aldım.

Bu hassaslıkla işin zor Lisa.. dedim kendi kendime. Bu hassaslıkla senin işin çok zor.

"Ne oldu niye dertlendin?"

"Hak eden biri için bu kadar hassas olmana dertlendim. Hadi saçma sapan alakasız birine yapsan neyse de.."

"Karşımdaki kişi önemli değil benim ne yaptığım önemli. Ayrıca beni kan tutuyor bakamıyorum doğru düzgün. Ya bir de oluk oluk aktı. Off Lisa, delireceğim..."

"Belli." diye mırıldandığımda sorgularcasına yüzüme baktı. "İzlediğin filmlerde verdiğin tepkilerden bile belli, hiç bakma öyle."

"Ya aslında hiç izleyemem korku filmi falan. Kanlı manlı iğrenç. Sırf korkak gözükmeyeyim diye sayılı kez seninle izlemişimdir, onda da korkudan öldüm zaten." Güldüm, "Neyse boşver sen bunları. Azıcık kafa bulayım dedim ama şimdi üzerime falan kusarsın, başımıza iş açmayalım."

"Pislik yapma Lisa." Kalkmadan önce yanağından öptüm, "Yapmıyorum güzelim."

...

Eve girdiğimde ışıkların yanıyor olduğunu fark ettim. Televizyon çalışıyordu. Biraz etrafıma bakındım, ışıkları söndürdüğümde koridorun sonundaki salon olduğunu tahmin ettiğim odada birkaç hareketlilik oldu.

"Yine mi.." diye söylene söylene yürüdüğünü anladığımda şalterin olduğu yerin karşısındaki odaya girdim. Karanlıkta seçebildiğim bedeni buraya iyice yaklaşırken şalterleri kontrol etmek için tam orada durdu, elini şaltere uzatacakken odadan hızlıca çıkıp kolumu sıkıca boynuna sardım.

Neye uğradığını şaşırmış bir şekilde bağırdığında elimi ağzına örttüm, "Sessiz ol, saat geç oldu."

Bir anlığına kolumdan kurtulup bana döndüğünde suratına sert bir yumruk geçirdim, başı duvara çarparak sert bir darbe alınca aniden yere yığıldı. Tişörtünün ense kısmından çekiştire çekiştire, bedenini salona kadar getirdim ve atılması için başında beklemeye başladım.

Aradan ne kadar geçti bilmiyorum fakat bir anlığına huzursuzca kıpırdandı.

Arkasında durup gözlerinin üzerinde duran siyah kumaşı yırttım ve ellerimi omuzlarına koyarak sıktım. "Günaydın, iyi uyudun mu?" dedim usulca.

"S-sen kimsin.." dedi büyük bir tedirginlikle. Ne olduğunu kavrayabilmek amacıyla etrafına bakınırken beni görebilmesi için önüne geçtim. Yüz yüze geldiğimizde gözleri kocaman açıldı.