Ξύπνησα το πρωί για να πάω σχολείο, πήρα την σχολική μου τσάντα έβαλα μέσα τα απαραίτητα και βάδισα προς την ντουλάπα για να βρω τι ρούχα θα φορέσω σήμερα με μια γρήγορη ματιά εντόπισα ένα μαύρο τζιν μαζί με ένα άσπρο μπλουζάκι. Τα φόρεσα μαζί με τα άσπρα μου αθλητικά παπούτσια έπιασα με μια γρήγορη κίνηση το κινητό μου απο το γραφείο και βγήκα απο το δωμάτιο. Πήγα προς το ασανσέρ και πάτησα το κουμπί για να αρχίσει να κατεβαίνει προς το υπόγειο μιας και όλοι από εκεί θα φύγουμε.
Αφού έφτασα στο υπόγειο ξεκίνησα για να παω προς το λεωφορείο και να ξεκινήσει για το σχολείο. Έκατσα στις πίσω θέσεις και έβαλα την τσάντα μου στο διπλανό κάθισμα μιας και ήταν άδειο έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου και κοιτούσα από το παράθυρο μέχρι να φτάσουμε. Όμως εκεί που απολάμβανα την διαδρομή ένιωσα ένα σκούντηγμα στο ώμο και γύρισα για να δω ποιος ήταν.. αποκλείεται.. κάποιος μου κάνει πλακα.
Αφαίρεσα το ακουστικό από το αυτί μου και απάντησα με ένα γεια.
«Γειά, είμαι η Λούνα. Συγνώμη που σε βγάζω από τον λήθαργο σου αλλά δεν έχει άλλη θέση κενή, μηπως θα μπορούσες να πάρεις την τσάντα σου να κάτσω;» Μου λεει με μια απορία στα μάτια.
Αχ και να ήξερες οτι γνωρίζω τι σου έκαναν τις προάλλες αλλά δεν μπορώ να μιλήσω...
«Χάρηκα είμαι ο Άξελ, δεν πειράζει που με ενόχλησες τωρα θα πάρω την τσάντα μου» της είπα και αμέσως μετακίνησα την τσάντα μου
Έκατσε βολεύτηκε και από τοτε υπήρξε μια σιωπή μεταξύ μας... την οποία ήθελα πολύ να σπάσω αλλά καλύτερα ας κρατήσω το στόμα μου κλειστό...
Ξανά έβαλα το ακουστικό στο αυτί μου και συνέχισα να κοιτάω έξω από το παράθυρο μέχρι να φτάσουμε.
Κατεβήκαμε από το λεωφορείο και συνάντησα τον κολλητο μου στην είσοδο. Κάναμε την χειραψία μας και του ειπα:
«Καλημέρα, τι κανεις; Στο διάλειμμα θελω να σου πω κάτι.» Του μίλησα με πολυ σοβαρό βλέμμα.
«Καλημέρα, καλά είμαι ρε. Εσύ; Έγινε κάτι με την διευθύντρια;» Μου ειπε καπως αγχωμένος
«Οχι ρε συ καμία σχέση.. θα μάθεις όταν θα τα πούμε, πάμε τώρα για μάθημα»
Έγινε ρε, θα περιμένω να μου πεις» μου είπε και βαδίσαμε μαζι προς την τάξη.
Κάτσαμε στο θρανίο μας και περιμέναμε να χτυπήσει το κουδούνι για να τα πούμε.
Εν τέλη μετά από ώρα χτύπησε το κουδούνι βρεθήκαμε στο γνωστό μας παγκάκι και ήρθε η ώρα να του πω αυτό που έγινε σήμερα.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Καινούρια ζωή
FantastikΟ Άξελ που ζει στο ορφανοτροφείο απο όταν ήταν μωρό προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανακαλύψει το ποιος είναι και που είναι οι πραγματικοί του γονείς όμως για να το μάθει θα πρέπει να περάσει απο σαράντα κύματα Άραγε θα καταφέρει να μάθει την αλήθεια η θ...
