XIV "DAVET"

300 24 7
                                    

İyi okumalar diliyorum ✨

꧁꧂

Düşünmekten öyle çok yoruldum ki. Boş boş bakıyorum her şeye. Yani olsa da olur olmasa da...Bıktım artık. Vazgeçtim... Savaştığım her şeyden. Yarım bıraktım. N'olursa olsun. Zaten hep öyle olmuyor mu ? Ne için çabalarsak çabalayalım hayat bildiğini okumuyor mu ? Okuyor. Ve sanırım hayat beni sevmiyor...

Sevse böyle mi olurdu her şey ? Bütün inandıklarımı alır mıydı elimden ? Almazdı.

Biraz olsun ayakta kalabilmem için bir umut koymaz mıydı kalbime ? Artık koymuyor, dizlerimin bağı çözülüyor. 

Bu söylediklerim şimdiki yaşadığım olaylar yüzünden değildi koca bir geçmişin birikmişliği vardı üzerimde. Öncesi ve şimdi olmak üzere ikiye ayrılıyordu. Bazen bazı anlar yaşanır ve sana bomboş duvar veya tavanı izlettirirdi saatlerce. Yine o anlardan birinin içindeydim. İki gün önce yaşanan anlar aklıma geliyor ve beni beynimin içindeki o ana hapsedip saatlerce boş duvarı izletip sorgulatıyordu. O gece o ıssız sokaktan , yolların nereye çıkacağını bilmeden tek başıma ayrılmış aileme haber vermeden eve dönmüştüm. Annem ve babam eve gelip beni kontrol ettiklerinde uyuyor numarası yapmış oysaki sabaha kadar gözümü bile kırpmamıştım.

Şimdi ise içimde iki gündür geçmek bilmeyen o kötü his ile çalışma masasına oturmuş konu anlatım videosu izliyordum lakin soracak olursanız çok anladığım söylenemezdi bir kulağımdan girip ötekinden çıkıyordu. Böyle düzgün çalışamayacağımı anladığımda bilgisayarı kapatıp arkama yaslandım. Masanın üzerinde duran telefonu elime aldığımda Büşra'dan gelen mesaj bildirimine tıkladım.

Büşra : Ne yapıyorsun ? 

Defne : Ders çalışmaya çalışıyordum lakin kafama hiçbir şeyin girmediğini fark edince pes edip bıraktım. Sen ne yapıyorsun ?

Mesaj iletildikten iki dakika sonra çevrimiçi olmuş , yazıyor yazısı sohbette belirmişti.

Büşra : Klasik yatıyorum öyle.

Büşra : Akşam geliyorsun değil mi ?

Defne : Nereye ?

Büşra : Senin haberin yok mu ?

Defne : Neyden olduğunu bahsedersen haberim olacak canım arkadaşım !

Büşra : Ortaokuldakilerin mezuniyet buluşma yemeği var.

Defne : Aradan bu kadar sene geçtikten sonra ve ne alaka ? O okuldakilerin birbirleriyle süper iletişimleri yoktu !

Büşra : Bende bilmiyorum ama sırf kim neler yapmış ne dedikodular dönüyor diye gideceğim. Ben gideceğim için sende geliyorsun !

Defne : Hiç keyfim yok Büşra , sen kendin git ben gelmeyeceğim.

Büşra : DEFNE !

Defne : Ne Defne ? O okuldan ve sınıftan kimse ile görüşmek istemediğimi biliyorsun. 

Büşra : Biliyorum , bende keyfimden gitmiyorum zaten.

Büşra : Ayrıca sende bir haller var ve bana hiçbir şey anlatmıyorsun !

Defne : Bir şey olduğu yok aynı benim işte. 

Ekranda çevrimdışı yazısı belirdiğinde eş zamanı olarak telefonum çaldı. Arayanı tahmin etmek zor olmasa gerekti çünkü Büşra arıyordu. Yeşil butona tıklayıp telefonu kulağıma yaklaştırdım.

İLK AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin