yandere simulator | kensem ✓

10: you pulled of your only trick

bolume baslamadan uyari yapayim: bu bolumde yine kan, siddet, korku ogeleri daha fazla bulunmakta

yine uzun bir kombatin oldugu bolum, okumak istemezseniz iki tane spiralin oldugu kismi atlayabilir veya bolumu direkt gecebilirsiniz

bu arada finale son 5 (kisa sureli rahatlama)

𖦹

"Nereden çıktın sen yine?.."

Arda kaçamak bakışlarla karşısındaki kıvırcığı süzerken birinci katta yürüyordu. Kaçtığını sanmıştı ama yine yakalanmıştı Ferdi'ye.

"Etrafta tek başına gezmeni istemedim."

Kıvırcık, Arda'nın bir anda yön değiştirip duvara yaslanmasıyla onu takip edip önünde durmuştu. Kumral oğlan kollarını önünde bağlayıp gözleriyle koridoru taradıktan sonra Ferdi'ye döndü. Bugün etrafta az kişi vardı, bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu bilmiyordu. İçinden sabahki karşılaşmalarından bahsetmesin diye dua ediyordu. Ama yanlış zamanda etmişti duasını.

"Sabahki olay," diye lafa girdi Ferdi, gözleri Arda'dan başka hiçbir noktaya bakmıyordu. Kıvırcık olan ona biraz daha sokulduğunda Arda yutkunmasına engel olamamıştı. "Bak... İster beni gerçekten sev ister sevme, bir şekilde işbirliği yapıp buradan çıkmamız lazım."

Kıvırcık oğlan, kulağına doğru eğildiğinde nefesini tutmuştu Arda. Birden bire neydi tüm bunlar? Karnına bastırılan cüzdana döndü bu kez bakışları, kaşlarını çatarken gördüklerini sorarcasına tekrarladı.

'Bu çocuk nasıl polis lan? Tezgah mı bu?'

"Sen pol-"

Ferdi, koridorun başından görünen kızları fark edince kumral oğlanın sözünü tamamlamasına izin veremeden dudaklarını dudaklarına bastırdı.

'Kıvırcık beni mi öpüyor?..'

Ferdi aceleyle cüzdanını kaldırırken Arda ise şaşkınlıkla ne yapacağını bilememiş, elleri havada kalmış öylece dikiliyordu. Kızların ikiliyi tatlı bulduklarını belli eden mırıltılarının arasında Ferdi geri çekilip Arda'nın elini tutmuş ve gördüğü ilk kapıdan içeriye girmişti.

'Löps diye beni öptü!'

Elini kıvırcıktan kurtarıp hızla onu kendine çevirdiği gibi tokat atmıştı kumral oğlan, pek de aydınlık sayılmayan odanın girişindeyken tek eli Ferdi'nin yakasını buldu.

"Beni sessiz gördün de benden mi faydalan-" Ferdi'nin eli ağzına kapandığında susmak zorunda kalmıştı Arda, kıvırcık oğlan sessiz olmasını işaret etmişti sızlayan yanağını boş verip.

"Özür dilerim ama lazımdı," fısıltısının ardından hafifçe gülümsedi ama Arda'nın delici bakışları yüzünden çok uzun sürmedi. "Böyle olmasını ben de istemezdim ama izleniyorduk."

Arda, karşısındaki bedeni omzundan ittirdikten sonra etrafı incelemeye koyuldu. Loş ışıkların ve yanıp sönmek arasında kararsız kalmış mumların aydınlattığı kadar görebildiği oda tüylerini diken diken etmişti. Kıvırcığın tek koluna yapışırken huzursuzca mırıldandı. "Okült kulübü mü?.."

Duvarlarda asılı tılsımlar odanın ortasında yerde çizili pentagramı görünce yutkundu Arda. Eski kitaplar, sembollerle dolu rünler, bir kafatası ve dahası kendi köşelerinde tozlanmış şekilde duruyorlardı. Odanın içinde sadece dışarıdaki yağmurun sesi duyuluyordu.

Kendilerinden uzakta siyah bir cübbe vardı ama içinin boş mu dolu mu olduğunu anlayamamıştı Ferdi, karanlıkta pek de iyi göremiyor olmasına rağmen yanında duran Arda'yı sıkıca tutup arkasında korumaya çalışıyordu. Kumral oğlana omzunun üstünden bakıp fısıldadı. "Burası kimin mekânı biliyor musun?