- part 7 -

22 4 0
                                    

කෝ තාම නෑනෙ මෙයා.

ජන්කුක් කලින්ම ඇවිත් ඉස්කෝලෙටත් යන්නෙ නැතුව පාරට වෙලා බලන් හිටියෙ ටේයුන් එනකන්.

අහ් අර එන්නෙ.ඒත් කෝ බයික් එක..සමහරවිට අත ගොඩක් රිදෙනව ඇති..

එහෙම හිතන ගමන්ම ජන්කුක් ටේයුන්ගෙ පැත්තට දුව ගෙන ගියා..

Good morning සර්..

Good morning...

සර් ඉන්නෙ මෙ ලගමද.

ඔව් ජන්කුක්..කුශී ඊයෙ ගිය ක්ලාස් එකට පොඩ්ඩක් එහයින් තමයි මාත් ඉන්නෙ.

ආහ් මෙ ලගමනේ...සර්ගෙ අත ගොඩක් බැන්ඩේජ් කරලනි.ගොඩක් අමාරුද..

ටිකක් විතර..හැබැයි ගානක් නැ ජන්කුක්.

ඒ ඇස් අදත් හරි අමුතුයි. එදා වගේමයි..දුකින්..
සමහරවිට අතේ වේදනාව නිසා වෙන්න ඇති.ඒත් මගෙ හිත කියන්නෙම වෙන දේකට කියල..

ජන්කුක්.

ඒ මූනත් සුදු මැලිවෙලා ගිහින්..

ජන්කුක් අපි යමුද.

අහ් ඔව් සර් යන්.

ශිට්..අදත් මන් මෙච්චර වෙලා ඒ ඇස් දිහා නේද බලන් ඉදල තියෙන්නෙ.මාත් නොදැනුවත්වම මේ වෙන දේනම් මට නවත්ත ගන්නම වෙනව.
.
.
.
.
.
.
.
ටේ උඹෙ අත ඇයි මේ...ගොඩක් බැන්ඩේජ් කරලනි.

ආව්..උඹ ඕක ඔහොම ඇද්දම හරිද..ඒක ගොඩක් රිදෙනව බන්.

කියපන් ටේ මොකක්ද කරගත්තෙ කියල උඹ.

නැ නැ බන් එහෙම එකක් නෙවෙයි..

ටේයුන් හොබීට ඊයෙ වුන සිදුවීම කියන්න පටන් ගත්ත.
.
.
.
මොකක්.ඇයි ජන්කුක් එච්චර වෙලා මොනාද කරල තියෙන්නෙ.උඹ හොද වෙලාවට එතනට ගියේ ටේ.නැත්තන් මේ වෙද්දිත් ලොකු ප්‍රශ්නයක් වෙලා ඉවරයි.

ඒකනම් ඇත්ත බන්.

ටේ උඹ කලින් දැකල තියෙනවද ඒ හිටිය කියපු කොල්ලව.

නැ බන්.හැබැයි ස්කූල් යන වයසෙ කොල්ලෙක් වගෙ.

මෙච්චර වෙලා ටේයුන්ගෙයි හොබීගෙයි කතාව දොර ලගට වෙලා හොරෙන් අහන් හිටපු ජන්කුක් ගැස්සිලා ගියේ ඔහුගෙ පිටට කවුරු හරි තට්ටු කරපු නිසයි..

නුඹ නිසා...♡(ongoing)Where stories live. Discover now