𝒥ℯ 𝒷ℯ𝓃𝓉 𝓋ℯ𝒾𝓁𝒾𝑔 𝒷𝒾𝒿 𝓂𝒾𝒿♡︎ // Matthy Het Lam // Bankzitters

"Ik ben vies"

"Ik ga naar kantoor, vanavond heb je lekker eten klaar staan als ik terug binnen loop oké? Anders heb je een probleem." En de deur vliegt toe.

Ik schrik er van. Ondanks ik al 4 jaar samen woon met Niels ben ik nog steeds doodsbang van hem. Ik zou zo graag weg lopen, naar buiten, familie zoeken, maar ik weet waartoe hij in staat is. Ik wil nog niet dood. Liever nog een paar jaartjes bij Niels en als hij mij eindelijk naar buiten zou laten om te beginnen met werken, kan ik een keer naar de politie gaan.

Ik heb het al zo vaak afgespeeld in mijn hoofd. Ik zeg alles wat hij ooit gedaan heeft, en dan arresteren ze hem en dan start eindelijk mijn leven.

Ik check mijn horloge, (want een telefoon mag ik niet). 8u22. Ik zal maar gaan douchen, het eerste stapje voorbereidend werk voor als hij terug komt, zodat hij me geen pijn doet.

Ik laat de kraan lopen en kleed me uit met mijn rug naar de spiegel. Ik kan gewoon niet naar mezelf kijken. Dan word ik weer aan mijn verschrikkelijke lichaam herinnert. Buiten al de blauwe plekken, ben ik echt dik. Dat zegt Niels toch. Hij zegt dat ik zo lelijk ben dat als ik ooit zou buiten komen met hem dat hij dat toch niet zou durven omdat hij zich schaamt voor mij.

"Gast Julia wtf! Lelijk wijf ben je, zo zal je nooit mee met me buiten mogen. Ik zeg met meer trots tegen iedereen dat ik single ben hoor."

Nou Niels als je zo over denkt dan laat je me toch gaan. Maak het dan uit. Tuurlijk doet die dat niet... ik ben als een soort pop voor hem, ik kook voor hem, geef hem complimenten, doe zijn was en zorg voor zijn plezier... dat laatste heb ik het moeilijkste mee. Ik heb namelijk nog nooit meegemaakt dat ik er plezier aan had of het goed voelde. Ik voel me alleen maar vies en gebruikt. Ik ben gewoon een slet.

Het stromende water doet pijn op mijn armen en buik. Daar zijn genoeg blauwe plekken van het vastgrijpen en het slaan omdat ik niet enthousiast mee deed met zijn fantasieën.

"VIES KUTWIJF DOE MEE!" Ik ga toch snel op mijn knieën zitten. Hij geeft me een stamp in mijn maag. "Nu niet meer tegenstribbelen oké?"

Ik schud mezelf uit de gedachten en herinneringen van eergisteren. Telkens komen er weer nieuwe traumatische dingen bij.

Ik was en scheer mezelf, dan kan hij daarvan al niet meer zeggen dat ik vies ben, en dan stap ik uit de douche.

Ik trek een jurkje aan en loop naar de koelkast, want ik moet zien of ik iets lekkers kan maken straks met wat er in huis is. Anders heb ik een zwaar probleem want ik mag niet zelf gaan winkelen.

Pasta is er nog zoiezo, ik zie kaas en spek en er is ook nog ei. Ik hoop dat Niels carbonara goed vindt...

Sooww dat was het eerste deel dus. Jullie mogen altijd zeggen wat jullie vinden natuurlijk! Ik ben benieuwd! 🙈