𝒥ℯ 𝒷ℯ𝓃𝓉 𝓋ℯ𝒾𝓁𝒾𝑔 𝒷𝒾𝒿 𝓂𝒾𝒿♡︎ // Matthy Het Lam // Bankzitters

Van wie ben jij?

TW: SMUT

Ik draag enkel nog m'n slipje en bh, vastgebonden aan het bed met zijn riem, met mijn handen boven mijn hoofd. Hij staat langs het bed met een grijns op zijn gezicht me aan te kijken. "Nou, lekker wijf. Zeg nou eens eerlijk... Van wie ben jij?"

Ik ben nog steeds aan het huilen en antwoord niet. Ik krijg de woorden 'van jou' niet uit mijn mond. Daar wordt Niels boos van. "GA JE NOG IETS ZEGGEN?". Hij geeft me een vuist op mijn kaak. Ik kreun het uit van de pijn, en Niels blijft gewoon doorgaan... Ik krijg verschillende klappen en hij gromt boos. Ik ben ondertussen hysterisch aan het huilen en ben doodsbang.

De deurbel gaat.

Niels stopt en kijkt op. Hij gaat echter niet kijken naar de deur... Hij komt naar me toe en grijpt naar mijn keel. "Shhttt, stil zijn nu..". Ik kan niks zeggen want hij knijpt mijn keel helemaal dicht. Een hele stille kreun is alles wat ik er uit krijg. De bel gaat nog eens. Ik denk het het Matthy is... Niels negeert het en ik voel mezelf lichthoofdig worden van het zuurstoftekort. De bel gaat nu nog 2 keer en daardoor verliest Niels zijn geduld. Hij laat me nog en trekt vlug zijn broek aan. "1 woord en je hebt een dood op je geweten." Hij houdt een mes in zijn hand. Daarna loopt hij naar beneden.

Matthy POV

Waarom doet er nou niemand open?... Ik hoop dat ik niet te laat ben... Mijn hart klopt in mijn keel. Na 4 keer aanbellen hoor ik iemand de trap aflopen. De deur gaat open en ik zie Niels staan. Het valt me meteen op hoe rood zijn knokels eruit zien... Ik ben erg bezorgd over Julia..

"Matt? Wat kom jij hier doen?" Vraagt Niels licht geïrriteerd. "Ik uh.. Had jij nog die usb met die videoclip beelden op? Die ging je mee naar huis nemen, zodat Koen het niet zag. Haha! Ik wou eens even met Rob overlopen welke beelden we gaan gebruiken."

Niels is in de war. "En daarom kom je na de werkuren, om 21u naar mijn thuis?" Ik krijg een error in mijn hoofd. "Ja, tijdens het werk zou Koen het zien... Mag ik even mee binnen komen?" Ik stap al een beetje binnen voor Niels maar iets kan zeggen. "Het is echt koud buiten haha, oh hier is het vele beter!" Ik ben verbaasd over mijn acties. Ik zou dit nooit doen. Ik denk normaal altijd te veel na over wat anderen van me denken. Daarom spreek ik niet graag mensen aan en ben ik sociaal zo onzeker... Maar ik moet dit doen voor Julia..

Niels volgt me naar de woonkamer. Ik zie Julia niet direct daar zitten, wat geen goed teken is.. Niels gaat naar zijn bureau en begint te rommelen in zijn schuiven. Ik grijp mijn kans. "Sorry, ik weet dat het onbeleefd is, maar zou ik even naar het toilet kunnen gaan?" Ik zie Niels zenuwachtiger worden en ben bang dat hij nee gaat zeggen. "Uhh.. ja doe maar, maar niet te veel rondkijken.. het is rommelig haha.." hij lacht heel ongemakkelijk. "Het is de gang in en naar links. Gewoon gelijkvloers. Niet de trap op.."

Ik bedank hem en loop naar de gang. Ik kijk nog eens achter mij of hij me niet volgt, en wandel heel stil naar de trap... Ik bedenk me hoe gevaarlijk het is wat ik aan het doen ben. Ik had de politie moeten bellen... Ik was zo in shock dat ik niet helder nadacht. Shit... Ik moet nu zo snel mogelijk naar Julia zoeken. Ik ren zo stil mogelijk de trap op en zie een deur waar licht van onder uit komt. Ik ga er zo snel mogelijk heen en doe hem open. 

Ik verstijf wanneer ik een angstig, kwetsbaar en verslagen meisje vastgebonden zie liggen op bed. Ze draagt amper nog kleren en heeft bloed op haar gezicht en rode en blauwe plekken over haar lichaam. Ik voel een gloed van woede over me heen komen. Dit verdient ze niet. Ik ren naar haar toe en ben zo in shock dat ik vergeet om dat heel stil te doen. Ze ziet er enorm bang uit... 

Julia POV: 

Ik schrik van de deur die opengaat en zie 2 blauwe ogen naar me staren. Ik zie dat hij echt in shock is van wat hij ziet. Ik schaam me dat ik er zo uitzie maar wil vooral snel weg zodat Matthy niks overkomt. Hij rent naar me toe en terwijl ik dat doe word ik steeds banger dat Niels hem hoort. 

"M-... Matthy..." Ik kan niets zeggen. Ik ben nog steeds aan het huilen en ben helemaal van slag van de situatie. Hij kijkt me erg bezorgd aan. "Ik haal je hier weg." Hij begint de riem los te maken maar op dat moment hoor ik voetstappen op de trap. "Matthy... Ga nu weg." Matthy kijkt me verward aan terwijl hij nog steeds druk bezig is met me los te maken. "Nu, Matthy!" zeg ik stil maar bevelend. Hij wil niet luisteren en heeft ondertussen de riem los gekregen. Hij wil me voorzichtig recht helpen maar ik zie achter hem iemand in de deuropening staan.