Julia POV:
We zitten samen in de zetel en Matthy is op zoek naar een film op Netflix. "Heb je iets dat je graag wilt kijken? Actie, horror, comedy?" Hij kijkt me wachtend aan. Ik heb echt geen flauw idee. Ik heb al jaren geen films meer gekeken. Niels keek af en toe een film als ik eten maakte, maar echt meekijken is niet vaak gebeurd. "Uhm... Ik weet het niet." Hij glimlacht nog naar me voor hij verder kijkt tussen de films. Ik voel me zo goed bij hem. Zijn ongekamde haren liggen langs alle kanten en dat maakt hem nog mooier.
Hij blijft kijken en wilt zich omdraaien om een film voor te stellen. "Wat denk je van-" Ik druk mijn lippen op de zijne en voor heel even lijkt de tijd stil te staan. Niet veel later duwt Matthy me weg en staat hij recht. "WTF? Ga nu maar weg. Misschien kan je met Koen of Rob gaan wonen. Ga daar maar de slet uithangen!"
"Julia? Is Five Nights At Freddy's goed?" Matthy staart me weer iets bezorgder aan. "Gaat het wel?" Ik merk dat ik wat verstijfd zit voor me uit te staren dus schud mezelf eruit en herhaal in mijn hoofd wat Matthy net gezegd heeft. "Fightnights with Freddy. Ja leuk." Hij lacht een beetje. "Five Nights At Freddy's. Ben je echt oké?" Hij komt wat dichter zitten. "ja... Ja hoor, maak je maar geen zorgen. Ik ken de film gewoon niet." "Het is horror, een verfilming over de horrorgame eigenlijk. Ik heb hem nog niet eerder gezien, maar hij blijkt wel goed te zijn. Jij hebt deze dus ook nog nooit gezien?" Ik schud mijn hoofd.
"Het is heel lang geleden dat ik nog eens een film gekeken heb." Matthy kijkt me verward aan. "Wat deed je hele dagen als Niels op het werk was?" Vanalles... "Zorgen dat het huis schoon is, lezen, haken, tekenen, van die woordzoekers enzo. Niels zette de wifi af als hij weg was. Dan kon ik op geen enkele manier iemand verwittigen ofzo." Matthy zucht. "Dan heb je je toch vaak verveeld?" Daar had ik nog niet over nagedacht. "Uh, nee. Eigenlijk niet... Ik zat vaak gewoon op de bank me voor te stellen in mijn hoofd hoe het zou zijn als ik niet bij hem was, of hoe het zou zijn als hij anders was. Als hij was hoe hij in het begin tegen me was."
Hij kijkt me begripvol aan en ziet er ook wel een beetje nieuwsgierig uit. Ik denk dat hij me niet vindt zeuren. "Na een jaar ongeveer begon hij zich wat anders te gedragen..." Matthy ziet er bezorgd uit. "Op welke manier dan?" Ik zucht. "Elke keer als mijn ouders op bezoek wouden komen werd hij lastig, of als ik bij hen op bezoek wou gaan. Alsof hij mij voor zichzelf wou. Na een tijdje heeft hij me bijna verboden om hun nog te zien, en nam hij mijn telefoon af. Ze hebben nog vaak geprobeerd om contact te zoeken. Ze zijn zelfs nog komen aanbellen bij ons maar toen heeft Niels me opgesloten in de slaapkamer zodat ik niet kon opendoen. een week later zijn ze omgekomen in een brand bij hun thuis..." Ik krijg tranen in mijn ogen en Matthy ziet er aangedaan uit. Hij ziet dat er een paar tranen over mijn wangen rollen en opent zijn armen. Zijn blauwe ogen willen me zeggen dat hij er voor me is.
Ik duik in zijn armen en hij slaat ze om me heen. Sussend wrijft hij over mijn rug met zijn zachte, warme handen. "Ik heb niet eens afscheid kunnen nemen..." Hij blijft me zachtjes knuffelen. "Ben je niet naar de begrafenis geweest?" Vraagt hij voorzichtig. "Als er 1 was, heeft Niels me er nooit over verteld." Ik begin wat harder te huilen en Matthy neemt me wat steviger vast. Hij zegt niks, alsof hij weet dat ik daar nood aan heb. Gewoon even huilen en getroost worden door warme knuffels. Ik merk na 10 minuutjes dat ik wel weer oké ben en laat Matthy voorzichtig weer los. Hij glimlacht naar me en veegt voorzichtig de laatste tranen van mijn wangen af. "Dankje Matt. Je bent veel te lief voor me." Matthy zucht zachtjes en neemt met zijn beide handen voorzichtig mijn gezicht vast. Onze neuzen raken elkaar bijna en ik voel zijn adem op mijn gezicht. "Je verdient nog veel meer dan alleen wat getroost, Julia. Wat er de laatste jaren gebeurd is had niet mogen gebeuren. Nu moet je extra veel terug krijgen. Geloof me. Ik zal er alles aan doen zodat jij je weer helemaal voelt zoals je je hoort te voelen." 2 felle ogen blijven me geruststellend aankijken en ik kan er niet van afwijken. Ik weet niet of ik het wel goed zie maar volgens mij kijkt hij af en toe heel vlug naar mijn lippen voor hij terug naar mijn ogen kijkt. We zijn te dicht bij elkaar om dat goed te kunnen zien. Ik zie alleen zijn mooie ogen, en wat plukken haar die erlangs vallen. Mijn hartslag verhoogd weer en ik merk dat Matthy nu ook zenuwachtig wordt. Onbewust komen we beiden dichter en dichter, tot ik zijn neus langs de mijne voel glijden. Zijn adem wordt nog warmer op mijn lippen en ik heb het gevoel dat mijn hart nu klopt tot in mijn keel.
Opeens gaat de deurbel, waar we beiden enorm van schrikken. Matthy kijkt richting de voordeur en dan weer naar mij. "Alles oké?" Ik knik maar krijg geen woorden uit mijn mond. "Is het oké als ik.." Ik knik voor hij zijn zin kan afmaken. Hij staat voorzichtig op en loopt naar de voordeur. Ik ben nog steeds enorm onder de indruk van wat er net gebeurd is. Of... wat er bijna gebeurd is... Ik hoor Matthy de deur openen. "Oh, hey! Kom erin.. Wat doe jij hier?" "Hey maatje, ik was een beetje ongerust, dus ik dacht, laat ik eens kijken hoe het hier gaat." Ik hoor ze terugkomen naar de woonkamer. Matthy komt als eerste en wordt gevolgd door Raoul. Ik raap mezelf weer bij elkaar. "Hey Julia! Hoe is het met je? Matt zorgt toch goed voor je he?" Vraagt hij, maar hij weet het antwoord zelf goed genoeg. "Hey Raoul, gaat wel hoor. En ja hij zorgt goed voor me." Ik glimlach en die krijg ik terug van Raoul. Matthy gaat terug naast me zitten en seint aan Raoul dat hij ook mag gaan zitten als hij wil. Dat doet die ook. Hij kijkt naar de tv. "Oh, stoor ik?" Matthy schudt zijn hoofd. "Tuurlijk niet, we waren nog niet begonnen met kijken." Raoul knikt. "Hebben jullie nog veel pijn? Ik zag Matt net lopen en dat zag er niet zo soepel uit.."
We praten nog een uur lang met Raoul over hoe we ons voelen, hoe het is op kantoor en dat ze volop vervanging aan het zoeken zijn voor Niels. Er zijn blijkbaar genoeg kandidaten dus er zijn geen problemen voor het bedrijf. Daarna staat Raoul op. "Ik zal jullie maar verder laten rusten. Geniet van de film, en zorg goed voor elkaar he." Knipoogt hij. Dan laat Matthy hem buiten.
Raoulllll wat doe je nouuuuu???
Nou ik zou nu eigenlijk moeten studeren haha, wat doe ik toch met m'n leven.. Ik moet jullie wel entertained houden natuurlijk ;) niet dat ik veel hoor van jullie :P zeg is ietsss
hoiiii (zeg het terug)
vinden jullie het eigenlijk leuk??
Doei druif
JE LEEST
𝒥ℯ 𝒷ℯ𝓃𝓉 𝓋ℯ𝒾𝓁𝒾𝑔 𝒷𝒾𝒿 𝓂𝒾𝒿♡︎ // Matthy Het Lam // Bankzitters
Teen Fiction*Ik ben zo hard verbaasd aan het rondkijken dat ik opeens tegen iemand aanbots. "Hoo, hey sunshine!" Blauwe ogen. Blauwe. Ogen. Ik betrap mezelf erin te blijven staren voor een aantal seconden. We staan nog steeds tegen elkaar, hij met zijn handen a...