𝒥ℯ 𝒷ℯ𝓃𝓉 𝓋ℯ𝒾𝓁𝒾𝑔 𝒷𝒾𝒿 𝓂𝒾𝒿♡︎ // Matthy Het Lam // Bankzitters

"Je bent het waard"

Matthy haalt een joggingbroek en een bankzitters shirt uit zijn kast en geeft ze aan mij. "Hier, doe deze straks maar aan na het douchen." Hij toont me weg naar de badkamer. "Ik zal je laten doen. Je mag me altijd roepen als er iets is, oké? Ik zal boven blijven. Ga toch nog even een video editten." Ik knik "Dankjewel Matthy. Veel succes met editten!" Hij glimlacht nog naar me voor ik de badkamer binnen ga.

Ik trek Matthy zijn trui uit en kijk in de spiegel. Ik sta in mijn BH en slipje naar mezelf te staren. Ik zie er niet uit... Heeft Matthy me zo gezien? Hij vind me zeker weten walgelijk... Ik sta vol blauwe plekken, schrammen, ben extreem dun en lelijk... Een traan rolt over mijn wangen bij het kijken naar mezelf. Ik voel me panikeren, mijn hele lijf trilt en ik kan niet meer op mijn benen staan. Ik schuifel wat naar achter tot ik tegen de muur sta en laat me zakken. Ik zie er verschrikkelijk uit... Ik zit met mijn benen opgetrokken en mijn handen voor mijn mond te snikken. Ik wil niet dat Matthy me hoort... Ik val hem alleen maar lastig, en ik wil ook niet dat hij me zo ziet... Ik schaam me rot. Tranen blijven over mijn handen en wangen stromen en ik doe mijn best om niet te veel geluid te maken maar ik merk dat ik panikeer dus dat lukt me niet goed. Ik heb het verschrikkelijk warm en ik ril helemaal.

Matthy POV:
Ik ga achter mijn bureau zitten op mijn kamer om mijn video te editten. Het lukt me echter niet om me te focussen... Ik blijf ongerust nadenken over hoe Julia zich nu voelt en of ik haar ergens mee kan helpen... Ik krijg toch niets gedaan dus zet mijn hoofdtelefoon maar af. Ik besluit een glas water te halen maar wanneer ik langs de badkamer deur loop hoor ik geen water stromen maar hevig gesnik. Het duurt geen seconde of ik klop op de deur. "Julia?? Alles oké??" Geen antwoord... "Julia?? Zeg alsjeblieft iets... Ik ben ongerust..." Ik hoor luider gesnik en na een paar seconden geeft ze antwoord. "Niet binnenkomen! Ik zie er walgelijk uit..." Mijn hart breekt bij haar woorden. Ik moet iets doen. "Julia.. Ik vind je niet walgelijk. Laat me je a.u.b. helpen..." Ik hoor een tijdje niets meer. Dan krijg ik toch groen licht. "Kom maar..."

Voorzichtig maar snel open ik de deur en meteen zie ik Julia tegen de muur zitten, zonder mijn trui, beschaamd en verdrietig... "Hey... Wat is er aan de hand?" Ze durft me niet eens aan te kijken.. "Julia?" "Sorry Matthy... Sorry voor alles... Ik wil je niet lastig vallen..." Ik ben even helemaal in de war en ga voor haar zitten. "Sorry voor wat?... En ik weet niet hoor maar je valt me helemaal niet lastig! Ik heb aan jou gevraagd om hier te komen logeren he..." Ze zucht. "Dat deed je gewoon omdat je je verplicht voelde..." Ik leg voorzichtig haar gezicht in mijn handen terwijl ik haar tranen weg veeg. "Luister goed, Julia.. Ik heb er helemaal zelf voor gekozen om je dat te vragen, en ik voelde me niet verplicht. Jij hebt helemaal niets om sorry over te zeggen. Je verdient alle hulp en steun en ik weet dat we elkaar nog niet goed kennen, maar ik vind je geweldig... Je bent het waard, niet vergeten.."

Meteen na deze woorden kijken 2 prachtige maar natte ogen naar me. Ik merk dat haar adem en de paniek in haar blik verzachten. Het is echt een opluchting dat ik haar beter kan laten voelen met je juiste woorden en het is zeker fijn dat ik ook nog eens alles meen wat ik tegen haar zeg. Ik leg een hand op haar knie en bekijk of ik de situatie nog meer kan verlichten.

Na 5 minuutjes wat over Julia haar rug wrijven en tranen wegvegen is ze weer helemaal rustig. "Je bent veel te lief Matthy.. Dankje om me zo gerust te stellen..." Elke keer als ze me toont hoe dankbaar ze is voel ik een warmte door mijn lichaam stromen. Ik vraag me af waarom... "Ik zal je rustig laten douchen nu. Vergeet niet dat je niet walgelijk bent, oké? Je bent perfect. Ik blijf in de buurt. Beloof me alsjeblieft dat je me zal roepen als het niet meer gaat." Ik merk dat Julia oprecht en dankbaar is als ze naar me knikt. Dat geeft me een gerust gevoel en na een warme knuffel verlaat ik de badkamer. Ik ga terug op mijn kamer zitten maar zet mijn hoofdtelefoon niet terug op. Ik wil het horen als Julia me roept.

Julia POV:
Ik kijk hoe Matthy de badkamerdeur achter zich sluit. Het is beter dat ik niet meer in de spiegel kijk en daarom stap ik meteen de douche in. Het warme water doet pijn op mijn lichaam, maar dat ben ik al wel gewoon. Ik ben trouwens te druk bezig met denken aan Matthy... Hij is echt zo lief... Ik voel me heel raar. Zo goed heb ik me nog nooit bij iemand gevoeld... Hij laat me zo belangrijk voelen... Ik ben zo in de war! Matthy brengt me zo in de war! Maar ik vind het zo leuk! Ik vind hem zo leuk...

Na een kwartiertje stap ik uit de douche en trek ik de warme kleren van Matthy aan. Ik verzuip bijna in deze kleren, en dat doet me lichtjes lachen. Ik ga op zoek naar Matthy, die vind ik terug aan zijn bureau in zijn kamer. Ik stap stilletjes naar binnen. Zijn blik valt op mij en er verschijnt een kleine glimlach die hij duidelijk niet kan verbergen. Ik merk zelfs een kleine blos op zijn wangen. Nu kan ik maar 1 ding doen: UNO reverse. "Je bloost." Met een kleine knipoog wacht ik op zijn reactie. Hij is er van onder de indruk, merk ik. Hij komt best verlegen over en dat vind ik wil schattig.

Wat n rollercoaster van emoties!! Vinden jullie het eigenlijk leuk of niet? :) nog 1 klein dingetje: het is blok (examenperiode) dus ik ga veel minder kunnen plaatsen want school is belangrijk ;). Thanks for understanding 🫶🏻