I hate loving you

part 32(last part)

writer pov:

+به هوش اومدی فرشته شیرینم؟

فلیکس با گیجی به لبخند هیونجین بعد به اتاقی که توش بود نگاه کرد

+نگران نباش عزیزم.طرفدارات نمیان اینجا.کسیم چیزی نمیفهمه

بوسه ای به پیشونی فلیکس زد و براش کمی آب ریخت

-یجی...کجا...کجاست؟

+اون حرومزاده؟ هه نگرانش نباش پیش بچه هاست. حالت که خوب بشه باهم میریم پیشش خب؟ هرچند نمیخوام دوباره هیچکدوممون ریخت نحسشو ببینیم ولی اگر تو بگی میریم

-میخوام....ببینمش

+باشه فدات شم.الان باید استراحت کنی خب

فلیکس لیوان آبو از دست هیونجین گرفت و کمی نوشید و دوباره دراز کشید

+دیگه تموم شد فرشته ی من. کسی نیست که دیکه اذیتت کنه.من دیگه نمیزارم اذیتت کنن.قول میدم

فلیکس همونطور که دست هیونجین رو محکم گرفته بود و سعی داشت دوباره به خواب بره آروم زمزمه کرد:عاشقتم هیونجین.درسته هنوز به این عاشق بازیات عادت نکردم ولی عاشقتم. با تمام وجودم

+منم عاشقتم کوچولو. استراحت کن من هستم

writer pov (chanmin's view):

سونگمین:میدونی؟ واقعا دیگه قصد دارم برم بیمارستان زندگی کنم. تو چند ماه اخیر اندازه موهای سرم یا به خاطر تو یا اون فلیکس احمق بیمارستان بودم.

چان همونطور که سعی داشت یه جای پارک پیدا کنه دستشو از رو پای سونگمین برداشت و دستش رو گرفت تا بوسه کوتاهی به دستش بزنه

چان:میدونی عاشق غر زدناتم؟

سونگمین چشم غره ای رفت و با کلافگی سرشو محکمتر به صندلی تکیه داد

سونگمین:الان وقت زبون بازی نیست چان.ببینم به فلیکس گفتی میخوای استعفا بدی؟

چان:خیلی وقته.ولی انقدر سرش گرم هیونجین عزیزش بوده که یادش رفته بهم جواب بده. کلا دنیای خوانندگی رو بوسیده گذاشته کنار چندوقته.برگرده احتمالا طرفداراش روانی ای چیزی میشن. عه بالاخره یه جا پارک.

writer pov (minsung's view) :

جیسونگ:مینهو.....

مینهو با شنیدن صدایی که همیشه میتونست از صد کیلومتری هم بشناسه به سرعت به طبقه بالا پایگاه اومد

مینهو:جیسونگ؟ اینجا چیکار....

با حس کردن جیسونگ تو بغلش حرفش نصفه موند.برای چند لحظه شوک بود اما بالاخره اونم بغلش کرد و سرش رو نوازس کرد

جیسونگ با چشمای اشکی سرش رو بلند کرد و گفت:احمق نمیگی خطرناکه؟؟؟؟اون هیونجین احمق....تو به کارای هیونجین ربطی نداری میشه خودتو به کشتن ندی؟؟؟؟