Kurtuluş.

21 4 2
                                    

Merhaba sevgili okurlarım. Nasılsınız. Biraz uzun zaman oldu amma yeni bölüm geldi. İyi okumalar.

Bu arada benim okurlarım ay gibi parlaksa, bir zahmet bu kitabıda yıldız vererek parlatalım.

Az sonra gözlerim,bilincim açılmaya başladı. Uyandığımda ameliyyat odasında değildim. Bilincim yeniden yerine geldiğinde her şeyi hatırladım.
Sinan amcanın dedikleride dahil. Bunların hepsi babam yüzünden olmuştu. Ne diye anlamadan etmeden el alemin oğlunu vurusunki. Al NANEYİ yiyen ben oldum,ve görmediğim ablam Mihri . Bileklerim ameliyyat odasında kelepçelendiği için  hafif kızarmıştı.Odaya göz attım . Güzel sade bir odaydı.  Sehpanın üstünde su vardı. Suyu almak için kalktığımda ağrı ile geri yattım . Tişörtümü kaldırıp baktığımda gözlerim fal taşı gibi açıldı. Allah 7 sülalenizin belasını versin. Böbreğimi almışlar. Ağlamağa başladım. Neden ben nedennnn! Diye isyan ettim. O sırada kapı açıldı . İçeri Sinan amca girdi. Amcalığı batsın. Bana sırıtarak bakıyordu.
Ooo küçük hanım uyanmış.
Nasılsınız efendi hazretleri.
Olmayan böbreğiniz ile tanıştınızmı.
Birde dalga geçiyor .
Evet tanıştık. Çok iyi biri. Aaa amma şimdi siz bana yeni dostlarda verirsiniz. Yada alırsınızmı demeliyim.?düşünyormuş gibi yaparak elimi çeneme koydum. Sinirle yakınlaştı.
Ne kadar zeki birisin . Evet sende bir şeyler daha alıcam. Bu söylediklerinden asla korkmazdım. Amma odada onlarla kiltliydim.
Daha ala bileceğiniz ne kaldı?. Yani bir tek canım var amma oda Allahın . Ondan başka kimse alamaz. Bu söylediklerime pis pis sırıttı. Ve bana dönüp baban oğlumu benden tecazüv yaptı  sanıp almıştı  . Şimdi ben o yanlışanlaşılmanı gerçekleştirip babana hediyye edicem. Dünya başıma  yıkıldı. Ne diyordu bu adam ne saçmalıyordu hatta . Ben düşüncelere daldığımda Sinan amcanın emri ile bir adam bana doğru gelmeye başladı. Gelirken ceketini çıkarıyordu. Arkaya doğru adımlar atıyordum . Adım atarken  çığlıklara boğuluyordum. Tam adam beni kolumdan tutacakken dışarıdan silah sesleri gelmeye başladı. O an kapı kırıldı. İçerideki tüm adamlar silah ile öldürülmüştü.  En son benim kolumu tutmak isteyen adamı yakalayıp alnından, kalbinden,iki gözünden, ve beni tutmak isteyen ellerinden kurşun ile kurtulmuştu. Tam ayağımın 4 adım uzağında karşımda herkes ölmüştü.  Kan su yerine akıyordu. Ben daha olayın etkisinden kurtulamamışken beni elimden tutup dışarı çıkardı. Koridorda da ölmüş korumalar vardı. Beni dışarı  çıkartdığı vakit bir şey fark ettim. Aman Allahım şu an bir katille bilmediğim bir yere gidiyorum. Olayın şokuyla yüzüne bakmamıştım koruyucumun. Ona baktığımda yüzünde kar maskesi vardı. Gözünde siyah gözlük vardı. Sanki onu gözlerinden tanıyacaklar gibi sakınıyordu gözlerini. Yaklaşık 5 dakika sonra arabaya bindik.. burdan yeteri kadar uzaklaştıktan sonra bir binanın yanında durduk . Binanın üzerinde ""Ay Çiçek Yetimhanesi "" yazıyordu . Ben yetimhane ile bakışırken yanımdaki adam arbadan inip yetimhaneye girdi.yarımsaat sonra arabaya döndü. Bana dönüp konuştu.
Sen iyisin demi? Sana bir şey yapmadılar dimi.? .

H-hayır hiç bir şey yapmadılar
İyiyim amma neden buraya geldik?
Sen kimsin? , neden beni kurtardın?

Nasıl yani beni ne çabuk unuttun.

Seni tanımıyorum. Farkındaysan yüzünü kar maskesi ile kapatmışsın.

Ah telaşla maske yüzümde kalmış.yüzünden maskesini çıkarttı. Gördüğüm kişi ile şoka uğradım. Yok artık bana yardımmı etdi. Aslında çok özlemiştim.

Evvveeetttt nasıldı bu bölüm. Sizce bu Asyanı kim kurtardı.

Yeni bölümde görüşmek üzere.💙💚💜

Dokuzdan yirmiye intikamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin