ទិដ្ឋភាពស្រស់ត្រកាលនៅតាមដងទន្លេ បុប្ផារីកស្គុះស្គាយនៅដងវិថី បង្ហាញពីសម្រស់ធម្មជាតិនៅតំបន់ផ្ទៃដីផ្ទះលំហែរបស់ ចន ជុងហ្គុក កាន់តែមានសោភ័ណ្ឌភាព។ ខ្លោងទ្វារដ៏ធំត្រូវបានបើកឡើងដោយស្នាដៃរបស់ សន្តិសុខ ដែលនៅគេងយាមទីនោះ ញុាំងអោយក្រុមគ្រួសារត្រកូលចន បើកឡានចូលទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ល្ហល្ហេវ ត្រៀមចិត្តត្រៀមកាយ ទទួលយកថ្ងៃដែលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ត្រូវចាកចេញឥតខានពុំបាន......
ងឺត!!...
" បងប្រុស! ប្រយ័ត្នផង." ឡានត្រូវបានឈប់ ក្រោមការបញ្ជារបស់ថេយ៉ុង បន្ទាប់មកហ៊ូស៊ុកក៏ជួយគ្រានាយអោយចេញពីឡាន ហើយថេយ៉ុងក៏បានយករទេះរុញចេញពីគូទឡាន ដើម្បីអោយជុងហ្គុកអង្គុយ ក្រោយមកហ៊ូស៊ុកក៏រុញបងគេសម្ដៅទៅរកផ្នូរអ្នកជាពូសឹមទៅមាត់ទន្លេ
" នាំគ្នាទៅកន្លែងផ្សេងចុះខ្ញុំចង់នៅទីនេះម្នាក់ឯង!!!" ជុងហ្គកក្រោយពេលរទេះបានឈប់មុខរូបថតដែលតាំងនៅខាងមុខផ្នូរហើយ នាយក៏និយាយ
" បាទ! បើបងត្រូវការអ្វីអាចហៅអូនបាន.." ហ៊ូស៊ុក
" បងដឹងហើយ!!"
" តោះបង!!" ហ៊ូស៊ុកនិយាយរួចក៏ដើរត្រឡប់ទៅវិញជាមួយថេយ៉ុងបាត់ទៅ
" ហ្ហឹម!! លោកពូសុខសប្បាយទេ?? នៅទីនោះយា៉ងមិចដែរ?? កិះៗ! លោកពូរងចាំខ្ញុំតែបន្ដិចទៀតទេ ខ្ញុំនឹងទៅរកលោកពូហើយ.." ជុងហ្គុកនៅអង្គុយនិយាយទាំងក្អកតិចៗ រៀបរាប់ពីអនុស្សាវរីយ៍ទាំងឡាយដែលខ្លួនមានជាមួយលោកពូ ទាំងសើច ញញឹម ហើយក៏ស្រក់ទឹកភ្នែក រហូតដល់ជិតល្ងាចទើបនាយបង្វិលកង់រទេះទៅមាត់ទន្លេវិញ
ចំណែកជីមីនវិញក្រោយពេលមកដល់ផ្ទះលំហែភ្លាម នាយក៏ប្រញាប់រត់សម្ដៅមកទន្លេហើយក៏ស្រែកហៅជុងហ្គុក ព្រោះអារម្មណ៍ដែលនឹកមនុស្សជាទីស្រឡាញ់គឺស្ទើតែធ្វើអោយនាយឆ្កួតម្ដងៗទៅហើយ...
" ជុងហ្គុក! លោកពូ!!!! លោកពូនៅឬអត់??"
" ហុឺយ! តិចគាត់ត្រឡប់ទៅទីក្រុងវិញហើយទេដឹង?? ហុឹកៗ! បើចឹងមែនចប់ហើយ.."
" លោកពូ!!!"
" បាទ!!!!" ជុងហ្គកដែលទើបតែអូសរទេះមកដល់បានតបទាំងញញឹម
" ហួយ! ស្មានថាលោកពូត្រឡប់ទៅវិញហើយទេតើ!! យា៉ងមិចដែរ សុខសប្បាយឬអត់??" ជីមីនដាក់ខ្លួនអង្គុយរួចក៏តប
YOU ARE READING
រឿង ព្រហ្មលិខិត វគ្គ ទន្លេស្នេហ៍
Genel Kurguវាអាចទៅរួចទេដែលស្នេហាយើង ផ្ដើមឡើងដោយរឿងនឹកស្មានមិនដល់ ហើយក៏ បញ្ចប់ដោយសេចក្ដីឈឺចាប់.. ជុងហ្គុកហា៎!! បងមិនគួរលាក់បាំងអូន ហើយក៏មិនគួរដើរតាមគន្លងនៃព្រហ្មលិខិតដែលបានកំណត់ទុកដូចគ្នា..សុំទោស!!! អូនដឹងរឿងយឺតពេលបន្ដិចហើយ....
