Under Series #4: Defended by her love.

PROLOGUE

"Hacovo, wala ka nang matatakbuhan dito! " Someone shouted.

Ramdam ko ang bigat ng paghinga ko dahil sa pagtakbo, pero wala ni isang takot ang meron sa katawan ko.

Tumutulo na rin ang pawis sa noo ko, dahil sa sobrang init ng lugar na ito.

Damn it.

Nailing ko na lang ang ulo ko nang ubos na ang bala sa magazine ng baril na siyang hawak hawak ko.

"Wrong timing, ampucha." I whispered.

"Sumuko ka na, para hindi hindi ka na rin mahirapan–"

"Mama mo susuko!" nakangising sigaw ko pabalik.

Inilibot ko ang mga mata ko sa buong lugar, naghahanap ng butas kung saan ako pwedeng lumusot at makatakas dito.

These motherfuckers, set me up to kill me.

I'm here to save my brother, that I thought they abduct. Tyenempuhan talaga ng mga siraulong ito na lasing ako, para ma uto nila ako dito.

"Wala na ang mga tauhan mo, Hacovo! Mamatay ka na dito!" Sigaw ng isang lalaki.

Nailing ko na lang ang ulo ko ng marinig ang sunod sunod na pag putok ng baril sa direksyon ko, nasa isang poste kasi ako nagtatago habang natatawa sa sitwasyon ko.

I'll fucking kill them if I got some gun.

I was having a great time at the bar when this fuckers contact me with my brother's phone number. As I remember that they can't abduct him knowing he can fight on his own.

"Antayin niyo lang lumapat baril sa kamay ko, basag yang mga bungo niyo." I hissed seriously.

My white polo was now all messed up, as my necktie was already on loose barely holding its shape. The frustration and anger surged through me, tightening every muscle in my body.

I could feel the weight of the situation pressing down on me, the urgency to act clawing at my mind. I wasn't going to let them get away with this. Not with my brother involved.

An idea pops into my mind, as I aggressively take that off and tie that tie on my fist, and wait for the right chance to do my plan.

"Hacovo–"

"Bulaga!" I chimed, as I wrapped this tie into his neck.

Agad na kinuha ko ang baril sa kamay niya, at ginamit ang katawan ng lalaking ito bilang panangga sa mga putok ng baril na ginagawa ng mga kasamahan niya.

Those shots aren't that sharp, as I used this gun to shoot directly at them which made them fall one by one. My lips arched as I threw that man's body out of my way, and ran towards the exit that I saw.

"Nahihilo pa ako sa alak, biwist!" Reklamo ko sa sarili ko habang tumatakbo.

Dumating na rin ang iba pa sa mga kasamahan ng lalaking yun. They are so dumb to pull a lame fake kidnapping like this, but it was also lame that I fall for this.

Lasing ako e, anong magagawa ko?!

Sunod sunod ang pagpapa putok ko ng baril dahil sa humaharang sa dinaraan ko. Pulot rin ako ng pulot ng baril na siyang naiwanan ng mga napatumba ko.

"Gusto ko na maligo." I complained, as I shot the gun that I'm holding

Wala akong sinayang na bala sa hawak ko dahil kailangan ko makaalis dito. Diretso lang ang takbo ko, hanggang sa makalabas ako sa gusali.

Habol habol ko na rin ang hininga ko, dahil sa pagod sa kakatakbo. Isang malamig na hangin ang siyang yumakap sa katawan ko, dahil na rin sa bilis ng kilos ko.

Naiyuko ko na lang din ang ulo ko nang marinig pa ang mga putok mula sa likuran, akmang babalikan ko na sana sila ng putok ng wala nang balang lumabas sa baril na ito.

"Lintik." I bristled.

I saw a downtown alley, and I decided to take my turn in that place.

Saktong pagliko ko doon, ay nangunot nag noo ko nang makita ang isang babae na magsisindi sana ng sigarilyo.

Halos mapako ang mga mata ko dahil dito. She has a feature and aura which made my heart drop because of this scene. There was something about the way she carried herself—an intensity mixed with a fragile elegance—that struck me deeply.

"What a goddess," I smiled, as I saw how majestic she was.

Patay ang mga mata nitong nakatingin sa akin, at binaba ang hawak na sigarilyo. Gumala naman ang mata ko sa katawan niya, hanggang sa bumaba sa may balakang nito.

I saw in my perceptual view, that those men were still running in my direction.

Wala na akong sinayang na oras, at agad na hinalbot ang baril na nasa balakang nito.

"Pahiram muna ah– Ouch!" Agad na pagbawi ko sa kamay ko nang bigla niya yung hampasin, na pakiramdam ko ay nabali.

"Who are you to touch my gun–"

Nanlaki ang mata ko nang makita ang pagdaplis ng bala sa magandang mukha ng babaeng nasa harap ko, pero ang siyang ikinasingit ng mata ko ay wala itong naging reaksyon.

Mas lalong namatay ang mukha nito, at dahan dahang inabot nag pisngi niya.

"Na corner na kita, wala ka ng tatakbuhan!" Those fuckers shouted.

Dahan dahan kong iniliko ang posisyon ko, kasabay ng pagtaas ng pareho kong kamay sa lalaking ito.

I don't want this beautiful goddess to get involved with this kind of mess.

"White flag up, just don't shoot that gun." Seryosong sambit ko.

"Sinong nagsabing hahayanan kita dito. Papatayin na kita ngayon, ilang buwan na kitang tinitiktikan–"

Hindi natapos ang gustong sabihin ng lalaki at bigla na lang itong bumagsak, umikot ang atensyon ko sa likuran hanggang sa nakita ang parehong dyosa na siyang hawak ang baril niya na umuusok pa.

Para akong timang na napangiti nang makita ang pagpaling ng atensyon niya sa mukha ko.

"Did you just help me– damn..." I hissed, as I felt a bullet that landed on my shoulder.

Imbis na magulat, ay isang ngisi ang lumabas sa bibig ko kasabay ng paghawak ko sa balikat.

Mariin ang tingin ko dito. As I saw how much blood was dripping from that shot.

"I hate people disturbing my peace." She sneered, as she walked away as if she didn't shot me while tying her hair up.

Fuck, she was so beautiful in how she shot me! Ang hot!