Ailevi sorunları yüzünden Eskişehir'den ayrılıp, on dokuz yaşında Fransa'ya taşınan Bade, hayatı boyunca unutamadığı çocukluk aşkı tarafından izlere kapılır. Onu bulmak ister. Bunun için ne kadar çok çabalasa da en sonunda umudunu kaybeder. İlgilend...
Uzatmadan bolume geciyorum Hepinizi seviyorum ve P. A. K. ile bas basa bırakıyorum sızı.
Öptüğğm
İyi okumalarrr! 🤍
Bu kitapta geçen; kişi, yer, olay, zaman, kurul ve kurumlar olmak üzere hepsi birer kurgudan ibarettir. Hepsi birer hayal ürünü olmakla birlikte, gerçekliği yansıtmamaktadır.
Bölüm şarkıları; Sarılırım Birine - Adamlar Gittiğinde - Göksel Dilerim ki - Dolu Kadehi Ters Tut
"Göz korkulacak kadar görkemli, burnunun dikine gidebilecek kadar cesaretliydi Pamir Alp Kandemir."
~Gözlerideryadeniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
........
Nefes Duman
Yine bir kabusla uyanmıştım. Boynumdan ve saçlarımın içinden akan terler bunun göstergisiydi. Elim istemsizce kaşbimin üzerine gitti ve yumruk oldu. "Sakin ol Nefes, o yok. Gitti. Kurtuldun. Sakin ol." diye mırıldandım kendimce. "Hadi Nefes, sakin olsana." kalbim hızlı çarpmaya devam etti. "Nefes! Nefes sakin olsana!" kendime yalvarıyordum sanki.
Kalbim bana inat daha da hızlı attı. Zaman geçti ama geçmedi. Ben durdum. Ağladım. Yalvardım. Gitmedi. Geçmedi. İçimdeydi. Zorladı. Korkuttu. Tehtit etti. Her şey bir anda oldu. Geldi. Kapıyı kırdı. Üzerime yürüdü. Her şey aniden oldu. Beni zorla yere attı. Beni soydu. Çırpındım. Ama çırpınamadım. Gücüm yoktu. Gücüm yetmedi. Yapamadım. Engel olmaya gücüm yetmedi. Ağladım. Yalvardım. Haykırdım. Bağırdım. Kükredim. Gitmedi. Geçmedi. İyi değilim. İyi değilsin Nefes. Hayır iyisin Nefes. O artık yok. Aslında o hep burada. Bilinçaltını ele geçirdi. Hayır! O burada. O hiç gitmedi. Sana sahip olmak istedi. Hayır! O burada. O hiç gitmedi. Hayır! Beni sevdiğini söyledi. Hayır! O senin bedenini sevdi.
"Hayır!" göğsüm hızla kalkıp inerken üzerimdeki yorganı ayaklarımla ittim. Ellerim kalbimin üzerinden boynuma dolandı. "Hayır!" diye kükredim. "Siktir git!" gözlerimin önüne geldi. Lacivert ve siyahımsı uzun saçları göğüslerime gömüldü. Bedenimden zevk almak istedi. "Hayır!" diye tekrardan bağırdım. Beni duymadı. Zorladı. Çok zorladı. Kasıldım. Geçmedi.
Kapı sertçe açıldığında içeri girdi. Kimdi? Gabriel gelmişti. O tekrardan gelmişti. "Nefes!" diye bağırdı o gür sesi. Yerimde geriye doğru gittim. Göz yaşlarım durmadı. Kan akışım, kalbim durmadı. "Hayır! Hayır bırak beni! Yapma! Yapma lütfen!" sesim titredi. Çenem kasıldı.
