MERHABALAR YILDIZ PARÇALARIMMM
BÖLÜM SONUNDA TEKRAR BULUŞANA KADAR İYİ VE KEYİFLİ OKUMALAR
(Bu bölüm belinaysell adlı okuyucuma ithaf edilmiştir:)
*
Bölüm müziği
🎶 Evdeki Saat - Sustum 🎶
*
9. BÖLÜM - YAĞMUR SONRASINDAKİ GÖKKUŞAĞI
*
Odamdan sıkılıp al kata inmiştim. Kolumdaki saate baktım. 7:30'du. Ben çok erken olduğu için hala herkesin uyuduğunu tahmin etmiştim ama aksine şu an merdivenlerden indiğimde salondan birbirine karışmış sesler geliyordu.
Bu sesler elbette ki Neslihan ve Güven'in karşılıklı marş atışmaları ve Arya'nın kedi gibi miyavlayarak onların bu hallerinden yakınmasından oluşuyordu.
İçeri girdiğimde beni fark ettiler ama yaptıklarına ara vermeden devam ettiler. Hatta Neslihan beni görünce daha da bir gaza körüklenip koltuğun üstüne çıkmıştı.
"Aşkınla coşkunla sen çok yaşa
Yükseliyor bayrağın arşa
Aşkınla coşkunla sen çok yaşa
Yazdırdık ismini dağa taşa.
Yüz yıl önce doğdu şanlı efsane
Yüz yaşında mutlu ol Fenerbahçe
Yüz yıl önce doğdu şanlı efsane
Yüz yaşında mutlu ol Fenerbahçe."
Ben şaşkınca onları izlerken bu sefer de Güven durmaya niyetli değil gibiydi.
Neslihan'ın taklidini yapıp koltuğa çıkmış bu sayede Neslihan'dan daha uzun olmuştu tekrardan.
"Yağmurlu bir günde görmüştüm seni
Üstünde çubuklu formalar vardı
Bir anda vuruldum, aşık oldum ben
Hayatın anlamı siyah beyazdı
Ölümle yaşamı ayıran çizgi
Siyahla beyazı ayıramaz ki
Her yolun sonunda ölüm olsa da
Sevenleri kimse ayıramaz ki"
Ardından Neslihan nefes dahi almadan ona tekrar karşılık vermeye başlayacaktı ki engel oldum.
"Ay yeter be, bu ne böyle? Evi stada çevirdiniz."
Her ikisi bana sanki uzaylıymışım ve konuştuğum dili anlamıyorlarmış gibi baktığında Arya yan taraftan bana destek çıkmıştı.
"Aferin kız, konuş. Sabahtan beri başımın etini yediler de dinlemiyorlar beni."
Gidip Arya'nın yanına oturdum.
Bir haftadır evde tıkılıp kalmıştım. Oturduğumda Neslihan bana sorgu dolu gözlerle bakmaya başlayınca ne var dercesine göz kırpmıştım.
"Ne oldu yine?"
"Sen niye yataktan çıktın?" Hayret ve bıkmışlık ile birlikte ona baktım.
"Emin ol biraz daha kalsaydım çürüyecektim. Hem zaten gayet iyiyim ben. Sizin yüzünüzden bir hafta tıkılıp kaldım evde. Pazartesi günü okula geleceğim artık." Dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOZLANMIŞ SEVDA
Teen Fiction"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığ...
