7.Bölüm

63 14 11
                                    

Violet Cordelia Williams

Dün akşamki yemek çok güzel geçmişti. Oğlanlarla saatlerce muhabbet etmiştik ve çok eğlenmiştim. Zor kısımları da olmuştu tabii. Örneğin hiç anlamadığım şeylerden bahsetmişlerdi ve Efe bana bu konulardaki fikrimi sormuştu birkaç defa. Neyse ki Kaan ve Devin ona çaktırmadan beni kurtarmanın bir yolunu buluyordu. Bunun dışında hamburgeri sevmiştim sadece yemesi saçma ve zordu.

Yatağımda doğruldum. Devin okuldaydı ve ben evde yalnızdım. Bırakın odamdan çıkmayı yataktan bile çıkmamıştım ve hâlâ pijamalarımla duruyordum. Normalde hayatımda sabah erkenden uyandırılırdım ve önüme getirilen çeşit çeşit kıyafet arasından birini seçerdim. Sonra da hizmetlilerim beni hazırlar, saçlarımı yaparlardı. Tamamen hazır olduğumda da ailemin yanına kahvaltıya inerdim. Kahvaltıdan sonrası ise o günün işleri ve dersleri ile dolu dolu geçerdi. Burada ise hiç işim yoktu. Hâlâ müzik kursuna iş başvurusuna gitmemiştim. Sürekli ertelediğimden yerime başkasını bulmalarından endişe ediyordum ama tek başıma gitmeye korkuyor, birinden beni götürmesini istemeye çekiniyordum.

İç çekerek yataktan kalktım ve salona gittim. Bu televizyon şeyini kullanmayı öğrenmiştim. Yapacak hiçbir şeyi olmayan boş ve amaçsız insanlar zamanlarını katletmek istediklerinde saatlerce bu şeye bakıyorlardı. Sanırım şimdilik işime yarayacak tek şey bu aletti.

Televizyonun tam karşısındaki koltuğa geçip kumanda ile aleti açtım. Anında ekranda bir dekor belirdi. Güzel bir yatak odası dekoruydu. Bir an sonra kapı açıldı ve sahneye güzel bir oyuncu girdi.

*

Dizideki kadın kocasına spora gideceğini söylemişti ama arabasına binip aşığının evine sürmeye başlamıştı. Tam o sırada kapının açıldığını duydum.

"Ben geldim!" başımı eğerek dış kapıya doğru baktım.

"Hoş geldin Devin," Devin çantasını girişte çıkarıp salona girdi ve yanımdaki boşluğa oturdu.

"Ne yapıyorsun?" kısaca ekrana bakıp kaşlarını çattı. Kadın aşığının evine varmıştı ve kapının önünde konuşuyorlardı.

"Bu şeyi izliyorum. Olaylar çok ilginç. Şu sarışın kadın ahlaksız bir tip. Kocasını kandırıp yalanlar söylüyor ve onu aldatıyor. Korkunç," Devin burnunun kemerini sıktı.

"Bazı kanallara çocuk kilidi koysam iyi olur," diye mırıldandığında kaşlarımı çattım.

"Ne?"

"Yani izlememen için kilitleyeceğim,"

"Ama neden?" o sırada ekrandaki kadın ve aşığı öpüşmeye başladığında gözlerim hayretle açıldı. Şimdiye kadar telefonda konuştuklarını ve mesajlaştıklarını izlemiştim ama bu... Bu biraz fazlaydı. Üstelik sahne hiç iyi bir yere gitmiyordu.

"Sence bunlar uygun şeyler mi Violet? Senin tüm ahlak anlayışına ters olduğundan eminim. Etkilenmenden endişe ediyorum," ben hâlâ şaşkın bir şekilde ekrana bakarken Devin uzanıp kumandayı aldı ve kanalı değiştirdi.

"Hey! Kocası daha yalanlarını öğrenecekti,"

"Hayır öğrenmeyecek. Bu tarz dizilerde hep en heyecanlı yerde keserler ve kötü karakter hep kurtulmanın bir yolunu bulur," Devin'in açtığı kanala baktım. Bir kedi, bir köpek ve bir tavşan arkadaşlık hakkında şarkı söylüyorlardı.

"Bu da ne?"

"Bir çizgi film kanalı. Sana daha uygun. Bunları izle tamam mı?" kaşlarımı çatarken arkama yaslandım.

"Ee, bugün neler yaptın?" televizyonu boş vererek tamamen Devin'e dönmüştüm.

"Derslere girdim çıktım. Bugün pek bir şey olmadı. Annemi de gördüm bu arada sana selam söyledi," başımı salladım. Bir süre sessizce arkadaşlık şarkısını dinledik. Sonra Devin'in bana doğru döndüğünü hissedip ona baktım. Yüzünde kocaman bir sırıtış vardı. Biraz korkutucu görünüyordu.

Kader Madalyonu: Violet (ASKIDA) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin