Chapter 9

14 0 0
                                    

"Masarap?"

JC was sitting in front of me, waiting for my answer as I took a bite of his cooking. Burger steak yun.

"Masarap nga." I said as I took another bite.

JC looked so happy that he added another burger patty on my plate. Nang malapit na ang sunset, sinalinan ni JC ang wine glass ng wine. We are sitting next to each other. Nakasandal ako sa kanya habang sya naman ay hawak ang baywang ko.

"Look!" I excitedly pointed at the horizon. The colors of red, orange and yellow are playing during the sunset and it was so peaceful to see it. "Ang ganda."

"I know." JC whispered on my ear. I bit my lower lip to hide a smile when I realized that he wasn't pertaining to the sunset.

"Baby, may tanong ako." I said, my gaze are still on the horizon.

"Hmm?" he hummed and kissed the back of my ear.

"Paano mo napaghandaan lahat ng to? Kahapon lang naman kita sinagot?"

"Supposedly, sa birthday pa natin sana lahat ng to. Doon din sana ako aamin kaya lang masyado ako naging excited noong sinagot mo ako kagabi kaya agad kong inayos lahat para dito. Did you like it?"

I nodded. "Oo naman. Thank you." I smiled at him. My heart is so full of happiness.

My smile disappeared when he gave me a kiss on the lips. I was shocked. "Can't help it."

I can feel myself blushing. I immediately looked away, making JC chuckled. "Luh, kinilig oh. Ayiee!"

"Ewan ko sayo!" I pouted. Maling desisyon ko atang sagutin sya.

"Pero," JC glanced at me. "What if dumating yung panahon na maghiwalay tayo?" I said when the thought suddenly popped in my mind. I mean, we were best friends since birth. It wasn't easy to risk our friendship but I still did because I love him. What if a time comes that will lead us to break-up?

"Hinding-hindi mangyayari yun." JC assured me, kissing my forehead. "Hindi ako papayag."

"Talaga?"

"Oo naman," he smiled and kissed my forehead once again. "Hindi ako gagawa ng kahit na ano na ikakasira nating dalawa. Hanggang dulo nato."

Sana. Sana nga.

Since JC and I are on good terms na ulit, he's back eating dinner sa bahay. Balak din namin sabihin kay mama ang tungkol sa amin. Nasa sala kami ngayon. Kaharap namin yung iPad ni JC na gagamitin namin para i-video call si Mama.

"Ma, may sasabihin po sana-"

"Alam ko na!" my mom giggled on the other line.

"H-huh?"

"Na kayo na!" she cheered and even clapped her hands.

Napalingon ako kay JC at nakita ko syang nagpipigil ng tawa. Agad ko syang hinampas ng unan sa inis ko.

"Aray!" he groaned. "Hala, mama oh!"

I scoffed. "Nakiki-mama ka pa ah."

"Bakit?" he mockingly raised his brow and put his hands on his hips. "Magiging mother-in-law ko rin naman si tita pag kinasal na tayo."

I blushed. K-kasal? Isang linggo pa nga lang naging kami.

"Tingnan mo, ma. Bilis nyang kiligin." he said while poking my cheek and I just rolled my eyes. Ngayon, dalawa na sila ni mama ang nang-aasar sa akin.

Babalik na sa trabaho si mama kaya nagpaalam na sya. Tuloy-tuloy lang ako sa pagtayo at pumuntang kusina para maghugas ng plato.

"Sorry na babe," I heard him. Hindi ko pa rin sya pinapansin at pinagpatuloy ko pa rin ang paghuhugas. Nang lumingon ako sa likod ay kumunot ang noo ko. A satin pink rose bouquet blocked my view.

Walking Through Memory LaneWhere stories live. Discover now