Sorcha Byrne and her twin used to love mythology when they were little. Their parents will tell them stories about the different gods and goddesses, and naturally, her twin brother's favorite is the King of the Gods, Zeus. But she was more drawn to...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER 16: PILLOW
SORCHA'S POV
If I don't stop myself, Daze is going to unlock another achievement. One that is about me bursting out laughing.
Nalukot ang mukha ng lalaki nang mapatingin sa akin. "People either love or hate me at first sight, and here you are looking at me like you heard the best joke on the planet."
Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya at itinutok ko na lang ang atensyon ko sa bowl ng leftover soup na nasa harapan ko. Mayroon ding iba pang putahe. Ininit ko na lang kasi ang mga pagkain na nasa ref dahil tinatamad na akong magluto at baka anong oras na akong makapagluto kung sakali dahil nagdilig pa ako ng mga halaman.
Hindi siya tinitignan na itinuro ko ang mga pagkain. "Kumain ka na."
I felt him move to sit in front of me. Walang pag-aalinlangan na inabot niya ang mga kubyertos at excited na sumandok siya ng mga pagkain. Parang laging ginugutom ang isang 'to.
Napapansin ko na iyon sa kaniya noon pa. Siguro dahil sa klase ng schedule na meron ang trabaho niya ay bihira siyang makakain ng lutong-bahay. Saka kung sakali man na libre ang mga araw niya ay wala namang ibang magluluto para sa kaniya kundi siya lang din. Iba pa rin kasi sa feeling kapag pinagluluto ka talaga. It's the kind of feeling I'm familiar with whenever I visit my parents or they come over to visit me and my brother.
"Woah," namumualan ang bibig na bulalas ni Daze. "This is so good!"
Nagkamaling napatingin ako sa kaniya. I couldn't help the snort that came out of me.
Napasimangot ang lalaki na nasa aktong susubo ulit. "Sige na. Huwag mo ng pigilan. Tumawa ka na."
I pressed my lips together, still trying to reign everything in. But as seconds passed that I'm looking at him, I could feel myself losing the battle.
Paano ba naman kasi ay hindi talaga bagay sa kaniya ang suot niyang damit. He's wearing my father's blue pajama bottoms and my mother's frilly white oversize night dress. The night gown looks like a long shirt to him since he's taller than my mother, but there's mistaking what it was.
Iyon lang kasi ang mga naiwan ng mga magulang ko rito sa bahay noong last na pumunta sila. Kung sa bahay kasi ni kuya tumuloy si Daze ay walang problema ang susuotin niya. Pero dahil humaharot ang kapatid ko, wala akong choice kundi hanapan si Daze ng susuotin niya dahil alangan namang paghubarin ko na lang siya? Though he'd probably have no problems with that if that's the case.
"Picturan kaya kita? Tapos ibebenta ko sa mga fan mo." Pinasadahan ko siya ulit ng tingin at tuluyan na akong napahagikhik. Mukha siyang galing sa 18th century.
Eksaheradong nagpakawala siya ng malalim na hininga. "Sige lang. Pagtawanan mo lang ako. Kung ang role ko pala ay magmukhang ganito para makita ka lang na tumawa kaya kong magsakripisyo."
