Amine en Yasmina

Papa

De volgende dag word ik wakker en besef dan dat ik gewoon ga trouwen met Amine. T is eigenlijk niet zeker, hij moet me hand nog vragen bij me vader. Ik heb al jaren geen contact met me vader, hij heeft ons al verlaten toen ik nog klein was. Me moeder heeft alles in haar eentje gedaan, voor geld gezorgd, ons opgevoed en daar ben ik haar nog elke dag dankbaar voor. Vandaag ga ik contact opzoeken met me vader en hem het goeie nieuws vertellen.

Het is inmiddels al 4 uur en ik heb via me tante het adres van me vader kunnen regelen. Hij woont in Utrecht en is getrouwd met een vrouw en heeft 3 kinderen. Als ik in Utrecht ben aangekomen zoek ik het adres op en druk met trillende handen op de bel. Een hele knappe jongen doet de deur open. "Hey, kan ik je ergens mee helpen?" "Jaa uhm, woont Mohammed El Amrani hier?" "Jaa is me vader, kom binnen dan zal ik hem voor je roepen." Ik loop naar binnen en ga op de bank in de woonkamer zitten. Even later hoor ik iemand van de trap af lopen en zie me vader in de deuropening staan. "Yasmina?" Ik ren naar me vader toe en geef hem een knuffel. "Papa, ik heb je gemist." "Ik jou ook prinses. Waarom ben je hier? Is er wat ergs gebeurd?" Vraagt me vader bezorgd. "Nee papa, ik wou je even zeggen dat ik paardagen geleden ten huwelijk ben gevraagd. hij komt binnenkort me hand vragen bij jou." Ik zie dat me vader tranen in zijn ogen krijgt en geeft me een knuffel. "Me kleine meisje word groot, ik ben trots op je." "Maar waarom heb je ons alleen gelaten? mama moest zo hard werken om ervoor te zorgen dat wij niks te kort hebben en dat kwam omdat jij weg ging." "Toen ik was gescheiden met je moeder had ik al snel een nieuwe vrouw. Jullie waren toen nog klein en ik wou jullie hart niet breken door te zeggen dat ik nu een ander gezin heb. En sinds toen heb ik het lef niet gehad om terug naar jullie tegaan. Maar hoe gaat het verder met Younes en Yassine?" We praten nog verder over vroeger en heb het hele gezin nu ook ontmoet. Zijn nieuwe vrouw is heel aardig. En ik heb nog een broer Redouane, een zusje Lina en een broertje Rayan.
Als het 6 uur is ga ik naar huis en vertel me broertje, moeder en broer alles wat er is gebeurd. We besluiten om wat vaker met onze vader af te spreken en hem dus vaker gaan zien.

Lieve lezerss, ik wil vanaf dit moment in grote stappen gaan schrijven. Dus niet over elke dag schrijven. Bijvoorbeeld paar maanden later, 1 jaar later enz. Ik wil dat doen omdat er later in het verhaal hele spannende dingen komen en ik jullie daar niet te lang wil voor laten wachten. xxx Marokkaaanse ❤️😘