Alfa'nın Küçüğü

5. Bölüm

Baş hizmetçi bana Alfa'nın sevmediği şeyleri anlatırken uyuklamaya başladım sanırım sevdiği şeyleri anlatmış olsaydı bu konuşma bir dakikayı geçmezdi

"Bunları aklına iyice yaz yoksa onunla iyi geçinemez ve sürüden atılırsın"

Başımla onu onayladım

"Yorgun olduğunu görüyorum şimdi seni odana götüreyim dinlen sabah erkenden kalkacaksın"

Sevinçle oturduğum yerden kalktım baş hizmetçi bana hafif tebessüm ederek önüme geçti onu takip ederek odama girdim

"İsmin Leya'ydı değilmi"

İçeriye girer girmez beni yakalamıştı
Başımı sallayıp oda arkadaşımı onayladım

"Bende kylaa"

Kylaa tatlı bir kıza benziyordu umarım iyi anlaşırdık
Ona tebessümle karşılık verdim
Bir süre onu dinleyince insanları dinlemenin bana göre olmadığına karar verdim

Nihayet konuşacak bir şey bulamamış olmalı ki iyi geceler dileyerek yatağına girdi bende bana verilen geceliği giyip yatağa girdim
Bir süre Alfa Wilton'u düşündüm baş hizmetçinin anlattığı gibiyse adam hiç bir şeyi sevmiyordu

Büyük ihtimalle yarından sonra sevmediği şeyler arasında bende yer alacaktım hatta ihtimal değil kesin sevmeyecekti
Neyse kaderden öteye yol yok diyerek uyudum

Sabah kapımız çalınınca korkuyla yataktan indim kylaa da benim gibi korkuyordu ama asıl korkması gereken bendim benim şansıma Alfa'nın ta kendisi düşmüştü

Gözlerimi ovuşturup üzerime hizmetçi kıyafetimi giydim
Tüm hizmetçiler tek tek banyo da rutin işlerimizi halledip mutfakta toplandık bize hazırlanan yemekleri yiyerek baş hizmetçiyi takip etmeye başladık

Herkesi çalışacağı yere bırakınca en sona ben kaldım
Yürüyerek koca bir evin önüne geldik acaba bu evde kaç kişi kalıyordu

"Bu ev Alfa Wilton'un tek başına yaşıyor lütfen söylediklerimi unutma alfamız biraz huysuzdur"

Alfayı onun ağzından dinlememiş olsam inanacaktım
Huysuzluk bile onun yanında utanır isim değiştirir ben huysuzsam bu adam ne diye, kendini yüksek bir yerden atar

Baş hizmetçiyi başımla onayladım

"Hadi git"

Ne yanlız mı girecektim o eve

"Burdan sonra gelemem umarım her şey senin için iyi olur"

Zaten korkuyordum artık altıma ederdim
Elimi ağzıma doğru götürüp Alfa'nın sevdiği yemekleri sordum  beni anlayınca sevdiği bazı şeyleri anlattı ve ardından yanımdan ayrıldı

Stresli şekilde evin önüne kadar geldim şimdi kaçsam acaba nolurdu en fazla haydut olurdum başımı gövdemden ayıracak birini beklerdim

Baş hizmetçi kapının kilitli olmadığını söylemişti acaba eve biri girer korkusu yok muydu
Herkesin ondan korktuğunu düşünürsek bu duruma şaşırmamam gerekiyordu

Derin nefes alarak kapıyı açtım korkak adımlarla içeriye süzülüp mutfağı aramaya başladım kalbim saniyesinde bilmem kaç kez atarken mutfağı bulup içeriye girdim

Tencere tava arayıp buzdolabına yöneldim içinden sevdiği şeyleri çıkarıp umarım yaptıklarımı başımdan aşağıya dökmez diye dua ederek kahvaltıyı hazırlamaya başladım

Bir süre stresle yaptığım yiyeceklere göz gezdirdim aslında güzel yemek yaptığımı söylerlerdi ama şu an kendimden pek emin değildim

Kahvaltı hazır olunca her şeyi masaya koydum
Eksik varmı diye düşünüp tezgaha ilerledim
Bir süre sonra izleniyorum hissiyle ellerim titremeye başladı
Elimdekileri tezgaha koyup arkama döndüm 

En az 190 boyunda ayı yarması bir herif gözlerini benden hiç çekmeden beni izliyordu kas yığını olan adamın yüzünde tek mimik oynamıyordu

Vücudu çok iyiydi ama yüzü sert ve karizmatikti bana göre çekici olması yakışıklı olmasından iyiydi stresle bir kaç adım geriye gittim tezgaha çarpınca durdum

"Yeni hizmetçi sen misin"

Başımı sallayıp onaylayınca kaşları çatıldı

"Ben soru sorunca düzgün cevap ver"

Sesinin sert tonuyla gözlerim doldu ellerimi hareket ettirerek kendimi anlatmaya çalıştım çatık kaşları daha da çatılarak bir süre bekledi
Ardından yavaşça yürüyerek kahvaltı masasına oturdu

Kollarımla gözlerimi silip masanın yanına yaklaştım

"Her sabah sıcak çay istiyorum"

Başımı sallayıp onayladım ama beni görmediği için derin nefes alıp yüzüme baktı kolay sinirleniyordu ve bu bizim için hiç iyi bir haber değildi