20. Bölüm

12.6K 540 47
                                    

Leya'nın notu

*Seni reddetmek gibi bir amacım yok ancak sana kırgınlığım kolay geçmeyecek gibi o yüzden zaman istiyorum*

Derin bir nefes alarak arkama yaslandım beni istiyordu ama hâlâ kırgındı 18 yaşında olduğu için biraz acemiydi umarım fikri sonradan değişmezdi

Ben 30 yaşında aklı başında olgun bir adamdım onun kadar küçük bir eşim olabileceğini hiç düşünmemiştim
Konuşamıyor olması benim için önemli değildi bunu asla sıkıntı yapmadım ama benim lunam olmak için çok gençti bu şartlara ayak uydurmak onun için zor olabilirdi

Notu buzdolabının üzerine yapıştırmıştı buruk bir tebessümle notu alıp odama geçtim üzerime rahat şeyler giyip oturma odasına geçtim
Kulağıma bir kaç ses dolunca ayağa kalktım
Mutfağın önüne gelince Leya'nın kahvaltı hazırlığı yaptığını gördüm

"Günaydın üzerine rahat bir şeyler giy biraz spor yapalım"

Leya dönüp bana bakmadan başını sağa sola sallayıp beni reddetti
Hızla Leya'nın arkasına geçip nefesimi ensesine verdim saçları topuz olduğu için narin boğazı ve ensesi göz önündeydi

Leya'nın kalp atışları hızlanmaya başlayınca tebessüm ettim
Başımı hafif sağa yatırıp ılık nefesimi işaret yerine üfledim Leya tepeden tırnağa titremişti

"Alfana karşı mı geliyorsun Leya"

Leya kaşları çatık şekilde bana döndü
Yüzlerimiz çok yakındı Leya kendine gelince beni ittirmeye başladı ama ben bir süre kıpırdamadım
Daha sonra az geriye çekilip gözlerine baktım
Kalp atışları hâlâ hızlıydı

"Hadi hazırlan küçük eşim seni dışarda bekliyorum"

Mutfaktan ayrılıp evden çıktım içimde ki farklı heyecanla küçük eşimi beklemeye başladım
Onu biraz sıkıştırmanın doğru olacağına karar vermiştim
Dış kapının sesini duyunca hafif dönerek Leya'yı süzdüm

Leya bana doğru yaklaşınca yürümeye başladım
Bizi gören sürü üyeleri büyük bir dikkatle bizi izliyordu Leya'nın eşim olduğunu haykırmak istesem de beni tamamen affetmesini beklemek en doğrusu olacaktı

Eğitim alanına gelince durduk ve koşmaya başladık biraz ısındıktan sonra Cole gençleri karşı karşıya aldı bende Leya'nın karşısına geçtim
Leya bana bakmak istemese de mecbur bakıyordu

"Şimdi ki hareketimiz çelme takmaya çalışmak rakibi bayan olan savunmada diğeri saldırıda olacak şekilde pozisyon alın erkek rakibi olan aralarında karar versin hadi hızlı"

Sanırım bu duyduğum en güzel hareket olabilirdi Leya bana sürekli temas edecekti
Yan sırıtışla Leya'yı izliyordum Leya ise çatık kaşlarıyla beni süzüyordu Leya çıtı pıtı bir kızdı benim gibi iri yarı bir adamın karşısında hiç şansı yoktu

"Hazır başla" diye bağıran Cole'den sonra Leya saldırı pozisyonu aldı

Hızla koşarak bana yumruk atmaya çalıştı elini havada yakalayarak boşta kalan elimle belini kavrayıp onu kendime bastırdım
Tenimde gezinen kıvılcımlar beni afallattı
Ayağıma takılan çelme ile sırt üstü yere düştüm Leya da kucağıma düştü

Düşüşün etkisiyle bir inleme döküldü dudaklarımdan gerçekten canım yanmıştı
Leya'ya baktığım zaman sinsice gülümsediğini gördüm beni nakavt ettiği için mutluydu ve bana dil çıkarmıştı

Dilini aklımdan çıkarmaya çalışıp onu ensesinden kavradım kulağına yaklaşıp

"Uzun zamandır ilk yenilişim sanırım iyi bir Luna olacaksın"

Boynuna yakın olmak dişlerimi kaşındırsa da Leya'nın ensesini bıraktım Leya başını kaldırıp şaşkınlıkla bana baktı ardından üzerimden kalkmaya çalıştı bir süre sonra onu bıraktım
Leya ayağa kalkınca yanakları kızardı

Etrafa göz gezdirince tüm gençlerin bize baktığını gördüm hafif hırlayıp onları uyardım
Tüm gençler yaptığı işe geri döndü
Başımda bir gölge olunca sahibine baktım
Cole bana bakıp

"Yardım lazım mı Alfa"

"Sanırım evet"

Cole elini uzatınca elini kavradım ayağa kalkarken sırtım ve belim ağrıdı etrafta göz gezdirip Leya'yı aradım Leya arkasını dönmüş eve doğru hızlı adımlarla yürüyordu
Bende Cole'nin yardımıyla evime döndüm

Alfa'nın Küçüğü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin