ELZEM

Bölüm 5

Yazarın anlatımından

Cihangir saatlerdir oturduğu yerden hiç kıpırdamıyordu.En son bir delilik yapıp Adel'i aramış,birdenbire ağzından çıkıvermişti o sözler.

Adel'e karşı yıllardır içinde bitmek bilmeyen bir sevda vardı.Asker olduktan sonra Cihangir sonunda açılmaya karar vermiş,tüm cesaretini toplamıştı.

Ama tam da açılacağı gün Adel bir anda Miraçla olan ilişkisini söyleyivermişti.O an Cihangir daha ne olabilir diye düşünmüştü.

Ne zamandır kendine gelememiş hala Adel ile yüz yüze gelmeye korkar olmuştu.Şimdi ise Erva yüzüne söyleyimişti Adel'in o adamla evleneceğini.

İşte o an Cihangir gerçekten bir daha toparlanamayacağını hissetmişti.
Kalbine binen o ağırlık saatlerdir bomboş bakmaya itmişti onu.

Sakin olmaya çalışıyordu,düşünüyordu ama bir yere sığdıramıyordu yüreğini.Adel'e olan bu duyguları gün geçtikçe azalır belki diyordu içten içe ama kader onun için bambaşka planlar yapıyordu.

Telefonu ard arda çalmaya başlayınca ekrana bakmış arayanın Aras olduğunu görmüştü.
Aras ile gerçekten kardeş gibi oldukları için her daim birliktelerdi.

Aras onu abisi olarak görüyor ve onun derdini anlıyordu.Adel'i sevdiğini de kendi başına öğrenmiş ve ona her daim destek olmuştu.

"Konum at abi" demişti tek kelimeyle Aras.

Çünkü Cihangir'i görmek için evlerine gitmiş ve ona ne olduğunu kısaca anlamıştı.Cihangir bir şey söylemeden telefonu kapatmış ve konumu atmıştı.

Dakikalar sonra Aras gelmiş ve Cihangir'in yanına oturmuştu.

"Abi anlat ki sana destek olabileyim." dedi Aras

"Ben mi anlatayım Aras?" dedi Cihangir pürüzlü bir sesle.

Aras hala evleneceklerini bilmediği için soran gözlerle Cihangir'e bir bakış atmıştı kaşlarını çatarak.

"Bir şey olmuş belli ki ama inan benim haberim yok." dedi Aras.

Cihangir derin bir nefes çekmeye çalışmıştı içine ama sanki bir şeyler batıyordu.

"Adel...evleniyormuş." dedi ve gözünden bir damla yaş düştü.Hızlı silse de Aras görmüş ve onun ne kadar yıkıldığını anlamıştı.

"Öyle bir şey olamaz abi.
Babam bu konuda çok katı ve bende kısa bir süre de görmüş olsam o adamdan olmaz diyorum." diyince Cihangir güldü.

"Siz ne derseniz diyin önemli olan onum kalbinin ne istediği." demesiyle Aras sinirle oturduğu yerden kalktı.

"Ben gidip Adel ile konuşup bu işe bitirmesini söyleyeceğim yoksa ortalık çok fena karışacak." dedi ama Cihangir sert bir şekilde kolundan çekip oturttu.

"Sakın Aras.
Adel mutlu olmayı hak ediyor ve ne istiyorsa onu yapacak." diyince Aras nasıl bu kadar sakin kalabildiğini düşünmüştü o an.

Aras Cihangir'in ablasını ne kadar sevdiğini biliyor ve bu sevgiyi gördükçe altında eziliyordu.
Emindi ki ablası biliyor olsa vicdan azabından hiçbir şey yapamazdı ve Cihangir bunu çok iyi biliyordu.

"Sende benim abimsin Cihangir,sana ne olacak?" dedi Aras.

"Onun mutluluğuyla yaşayacağım..."

Adel'den devam:
Cihangir'in telefonu bir anda yüzüme kapatmasıyla adeta şok olmuştum.Ne zamandır birbirimizi hiç görmüyor ve konuşamıyorduk.
Eskiden onunla vakit geçirmeyi çok severdim,ne zaman olursa olsun sürekli görüşmek isterdim.
Ama Miraç ile birlikte olduğumuzdan beri sanki benden uzaklaşır olmuştu.