ELZEM

Bölüm 3

Erva'nın ağzından:

"Erva ben sana kaç kere sus diyeceğim kızım,ya öğrenseydi.Abinin neler diyeceğini,daha doğrusu kızın evlenmek üzereyken aklını nasıl karıştıracağının farkında değil misin?" dedi annem.

"Anne belki de artık öğrenmesi gerekiyordur?
Abim harap oluyor şimdi de evleneceklerini duyarsa ne kadar kötü olacak bilmiyor musun?
Ayrıca Adel o adamla yapamaz gerçekten biliyorum,ben ikisini de çok seviyorum daha fazla yıpranmaları istemiyorum." dedim.

"Güzelim." dedi annem tebessüm ederek,dizlerinin üzerine çöküp elimi tuttu.

"Cihangir benim kıymetlim,ben oğlumu düşünmüyor muyum sanıyorsun?
Ama olmaz annem,bazı şeyleri Allah'ın takdirine bırakmamız gerekir.Adel belli ki tutulmuş o çocuğa kalkıp müdahale etmek ona da zarar verir.
Belki de düşündüğünün aksine o adamla mutlu olur,bilemeyiz.Kul kaderini yaşar,eğer sonunda birleşeceklerse bunları yaşamaları gerekir,oldu mu annem? sakın abinin işine karışma." diyince sadece kafamı sallayabildim.

Abim yıllardır Adel'e aşıktı.
Öyle güzel seviyordu ki,onu görünce aşık olmayı istemiştim hep ama sonra Adel'in Miraçla çıkmaya başladığı zamanlarda ilk kez onu öyle görmüştüm.
Öyle bir haldeydi ki akşamları artık eve gelmez olmuş,onu görmemek için iletişimi kesmişti.

O zamanlar gizli gizli balkonda sabahladığını,kendi kendini yediği zamanları unutamıyordum.
Gözlerime o anlar geldikçe daha da üzülüyordum onun için,sahi aşk böyle bir şey miydi?
Neden temiz ve saf bir şekilde seven insanlar hep acı çeken taraf oluyordu?

"Bunu kendine dert edinme güzel kızım,sen bu süreçte sadece abine destek olacaksın gerisine o karar verir." diyerek ayaklanmıştı annem.

"Baban birazdan gelir ben yemekleri ısıtayım." diyince bende derin bir nefes verip oturduğum yerden kalktım.

Üzerime düzgün bir şeyler giyip aşağı indim.
Annem yemekleri ısınırken bende bir yandan sofrayı kurmuştum.Aradan biraz zaman geçtikten sonra kapı çalmıştı.Neredeyse koşarak kapıyı açmış ve karşımda gördüğüm babama sarılmıştım.

"Yolumu mu gözlüyordum civcivim." demesiyle güldüm.

"Dünden beri eve gelmiyorsun baba ya özledim,hem abimde gelmedi daha." dedim yüzüm düşerken.
Bir yandan ayakkabılarını çıkarırken konuştu.
"Evin yolunu unuttu iyice kerata."

İçimden sen birde bunu duyduktan sonra gör dedim ama ona sadece güldüm.Babam içeriye girdiğinde annemle sarıldırlar,aralarındaki ilişki her zaman beni çok mutlu etmişti.
Hep birlikte sofraya oturduğumuzda babam bugünün nasıl geçtiğinden bahsetmişti.

"eee siz ne yaptınız bakalım hanımlar?"

"Adel geldi hayatım hep birlikte çay içtik sohbet ettik." dedi annem gülümsemeye çalışarak.

Babam saçımı karıştırıp konuştu.

"Civcivime ne oldu o zaman?" diyince anneme 'ben bunu söylemezsem çatlarım' bakışı attım.

"Baba şu Miraç varya Adel'i resmen manipüle etmiş,şimdi de tutturmuş evlenelim diye." diyince babam kaşlarını çattı.

"İlk olarak bu bizi ilgilendirmez güzelim ama Alpay'ın böyle bir şeye onay vereceğini zannetmiyorum çünkü daha bugün yakınıyordu bu durumdan." diyince ofladım.

"Baba sende biliyorsun abimi ben çok üzülüyorum ona,elimden bir şey gelsin istiyorum." diyince babam elindeki bardağı bırakıp elimi tuttu.

"Bazı şeyler iki kişiyi ilgilendiren meselelerdir güzel kızım.Abin için hepimiz üzülüyoruz tabii ki ama bu dünyada kaç aşk tek taraflı bitiyor biliyor musun?" diyince hiçbir şey diyememiştim.