buket

1.9K 93 7
                                    

-bölüm 29-

Siz: Çok resmi olmadım değil mi, Eylül?

Eylül: Hayır, tabii ki de!

Eylül: 10 cm'lik topukluya alışık olmadığını biliyorum ama ilk izlenim önemli

Siz: Çok heyecanlandım

Siz: İlk defa birinin ailesiyle tanışacağım

Eylül: Nasıl yani?

Eylül: Arkadaşlarının ailesiyle tanışmadın mı?

Siz: Hayır

Eylül: Benim ailemle tanışmamış mıydın?

Siz: Karşılaşmıştık sadece

Eylül: O zaman ben gelince hemen tanışıyorsun onlarla

Siz: Anne ve babasına ne diye hitap etmem lazım?

Eylül: Güzel soru

Eylül: Ben de daha önce erkek arkadaşlarımın ailesiyle tanışmadım ki

Eylül: Siz nişanlı sayılıyorsunuz ve benim de hiç nişanlım olmadı o yüzden bekle bu konuda master yapmış kişiye sorup geliyorum.

Eylül: Eğer ultra zenginlerse hanım/bey şeklinde hitap etmek uygun olurmuş

Eylül: Zaten sonrasında eğer isterlerse sana söylerler anne de baba de gibisinden

Siz: Resmi olmaz mı

Eylül: Teyze demek istemezsin diye düşünüyorum Melin

Siz: Teyze annenin yarısı sayılır

Eylül: Nihal teyzeye gidip de teyze demeyeceksin herhalde

Siz: Sen teyze diyorsun!

Eylül: Bu yüzden sen diyemezsin

Eylül: Ekin'le evlenmediğim için diyebilirim sen evlendiğin için diyemezsin

Eylül: Hadi geç kalacaksın dakik ol Melin

Eylül: Marş marş!

O gün bugündü. Nişanlının daha doğrusu sahte nişanlının ailesiyle tanışma günü. Daha önce hiç sevgilim olmadığı düşünülürse hiçbir tecrübem yok bunlarla ilgili. Sevgilimin olmamaması benim isteğimle olan bir şeydi. Ne zaman erkekler muhabbet açmaya çalışsa onları reddederdim anında. Tıpkı Ekin'de olduğu gibi ama o pes etmedi ve uğraştı.

Evden çıkmak için kapıyı açtığımda karşımda Ekin'i görünce şaşırmıştım. "Ekin ne işin var senin burada? Evde beklemen gerekmiyor mu?"

"Evde karşılamak istemedim seni ben götürsem daha iyi olur diye düşündüm." dedi ve gözü elimdeki çiçeğe takıldı. "Çiçek bana mı?" dedi gülümseyerek.

"Hayır, annene. Sana çiçek yerine soracak sorularım var."

"Benim sana var çiçeklerim" dedi ve arkasında tuttuğu çiçeği gösterdi. Elinden aldım ve "Teşekkür ederim." diyip önden ilerledim. Arabaya biner binmez ben sorularımı sormaya başlamıştım.

Davet |Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin