Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba!
Final bölümü ile geldik. Bu ficin bendeki yeri çok ayrı oldu. Zaten bölümlerin gelme hızından ve bittiğinden bunu anlayabilirsiniz. Çoğu ficim yarım çünkü yazma motivasyonunu bulamıyordum ama bu ficin yazdığım her kelimesinde motivasyonum vardı. Bu fici benim için bu kadar değerli yapan siz okurlarıma çok teşekkür ediyorum.
Minjun asıl hayatımda var olan bir çocuktan esinlenerek yazdığım bir karakterdi. O şu an 8 yaşında... kendisini tanıdığımda henüz 5 yaşındaydı🥹 Bunu hiçbir zaman bilmeyecek ama Minjun senin sayende var oldu.
Bitirmek gerçekten hiç içimden gelmiyor. Şimdiye kadar içimden yazıp bitirdiğim her kurguda olduğu gibi buna da final yazmak beni derinden yaraladı. Belki de en çok bunda üzüldüm bitirmeye, bilemem.
Fic hakkında son düşünceleriniz...
Sözü çok fazla uzatmayacağım artık. O zaman SON KEZ iyi okumalar.
(Evet son bölüm olduğu için yorum sınırı yok ama lütfen yorum yapın ve bu fic hiç çizgisini bozmadan bitmiş olsun.)
———
Noche geldiği boş arazide gözlerini gezdirdi. "Gerçekten burada olduğuna emin misin?" Dediğinde Taehyung hemen arkasındaydı. "Evet, burada. Jeon krallığın çok değerli eşyalarını ilerideki kulübenin gizli alt katında saklar." Dedi Taehyung emin bir sesle. Noche kaşlarını mümkünmüş gibi daha çok çattı. "Burası hiç korunuyor gibi durmuyor." O etrafa bakmaya devam ederken Taehyung önüne geçip kulübeye yürümeye başladı. "Beni takip et." Noche emin olamayarak ilerleyen bedene baksa da onu takip etti.
Kulübeye giren Taehyung'un arkasından şüpheyle baktı Noche. "Bence geri dönelim. Adamlarımı göndereceğim buraya." Dediğinde Taehyung ona bakmadan "Korkaklık yapma." Dedi sert sesiyle. Noche'nin alfa gururu bu laftan hoşlanmamıştı. Omeganın girmeye korkmadığı bir yere kendisi hayli hayli girmeliydi. Taehyung evin arkasına ilerlerken onu takip etti Noche.
Taehyung odanın ortasında durduğunda kapının eşiğinden girdi ve girer girmez başının arkasında hissettiği silahla gözlerine öfke doldu. Taehyung ise yüzüne bilmiş bir gülümseme yerleştirmişti. Yoongi silahı onun canını acıtacak şekilde başına bastırdı. "İşte elimize düştün." Dedi tehlikeli bir tonda. Sonra alfanın kulağına doğru fısıldadı. "Noche." Noche yutkunduğu sırada Taehyung konuşmaya başladı. Böylelikle tüm bakışlar ona dönmüştü.
"Senin yüzünden bu sefil hayatı yaşamak zorundayım. Ama sen öldüğünde saraya geri döneceğim ve Jeon onun için yaptığım bu şey sayesinde beni mükâfatlandıracak." Onun hırs dolu sesiyle Yoongi duruşunu dikleştirdi. Taehyung eliyle Noche'ye arkasındaki Yoongi'yi hatırlattı. "Bu yüzden onu çağırdım. Bu ana şahitlik edecek." Diye sözlerini bitirdi.
