Sisli bir gecenin unutulmaz kan ve demir kokusu.
Zevkler ve Hayatlar, Montajlar ve Şantajlar.
•••
Kanlarının içinde boğularak biri, KATLEDİLDİ.
Bu aramızdan birisi de olabilirdi? birileri de olabilirdi.
O gece hepimiz bir partiye davetli olarak katı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ahsen Karabağ
Yalanlar ve yalancılar, unutulanlar unutulamayanlar.
Herşey, herkesin farkındayken neden herkes, herşeyin farkında değildi.
İşte böyle biriyim;
"Derin bir insanım ben, herkes anlayamaz. Gülümsemelerim kahkahalarım çoktur. Ama bir o kadarda üzüntülerim, hâyal kırıklarım da çoktur. Hepsini gülümsemelerimin ardına saklar, kendime mutluluk maskesi yaparım. "İyiyim" derim soranlara "Bir şeyim yok her şey yolunda" derim. Ama kimse bilemez yorgunluğumu, suskunluğumu, sessizliğimi, kızgınlığımı, dargınlığımı, kırılmışlığımı.. "Dedim ya, Herkes anlayamaz işte."
Her şey o kadar açıkken bir o kadar da kapalıydı aslında.
Herkes her şeyi bilmek isterken, her şey onların etrafında dönüyordu aslında.
Unutmuştum geçmişimi, bir perde çekmiştim kara gecelerime, son perde demiştim...
Son değilmiş, o perde yırtılmış, o pere kopmuş yerinden sökmüşler o perdeyi atmışlar, yakmışlar beraberinde beni de koymuşlar içine. Yok etmişler.
Tek bir cümle;
"Senin sahtelerin, etrafındakilerken. Ben seni sahte sanmıştım, gerçek olan senken".
Beynime kan gitmiyordu idrak edememiştim
Ardından bir cümle daha geldi duygusuz sesinden;
"Annenin kim olduğunu hatırlamazsın belki ama, babanın kim olduğunu biliyorsun sen, Ahsen. Babanı biliyorsun. Annenin sahtesi, babanın gerçeklerine karışarak ikiside hayatından tamamen çıktı. Annen nerde, Ahsen. Baban nerede senin? Yoklar bak etrafına, seni isteyen kimse yok. Annen sahte. Babanın gerçek olduğu bile sahte."
Kalp atışımı durduran tek bir cümle daha çıkmıştı ifadesiz dudaklarından;
"Hatırlamıyorsun değil mi? Geçmişini içine gömerken dünleri de yârınlarıda gömdün içine. Bayıldıktan hemen önce olanları hatırlıyormusun Ahsen? Babanın sana bıraktığı notları hatırlıyormusun? Gerçek annenin sana gönderdiği mektupları? Peki ya sahte annenin kirli sözlerini? Hangi birini hatırlıyorsun sen, Ahsen. Ya ilk cinayet? Ordaki bıçak kılıfının evinde neden olduğunu biliyor musun? Üzerinde parmak izinin olmasının sebebini? Sen neyi hatırlıyorsun?"
Yaramın ne kadar derin olduğunu bile bilmiyordum. Neye inanacağımı bile bilmezken.
