Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~
5 YIL SONRA:
" ...Şövalye yüzündeki şapşal bir gülümseme ile diz çöküp cebinden kırmızı bir kutu çıkardı. Kutuyu açıp Prenses'e baktı. 'Benimle evlenir misiniz majesteleri. 'Prenses mutluluktan dolan gözlerini silip haykırdı. 'Evet, sonsuza kadar evet.' Şövalye yüzüğü Prenses'in parmağına taktı."
Minho okuduğu masal kitabından başını kaldırıp kızına baktı uyudu mu diye. Fakat küçük kız hâlâ uyumamış babasını dinliyordu. Minho kızının ipek gibi olan saçlarını okşayıp öpücük kondurdu. "Babacığım neden uyumadın?" Sakura gözlerine gelen kahküllerini eliyle ittirdi. "Baba ben annemi istiyorum ne zaman gelecek."
Sakura Jisung'a çok düşkün bir kızdı. Dolmuş gözleriyle babasına bakıyordu. "Gelicek güzelim birazdan burada olur annen. Sen şimdi uyu hadi, uyandığında yanında olacak."
"Hayır annemi görünce uyuyacağım." Minho onun Jisung'u andıran tombul yanaklarını sevip onayladı. "Peki sen nasıl istersen." Sakura da doğuştan kalk yetmezliği vardı. Bu sebepten dolayı yıllardır çoğu zamanını hastanede geçiriyordu aynı şimdiki gibi. Şuan yattığı hastane yatağında annesini bekliyordu.
Jisung günlerdir hem nöbette durmaktan hemde kızının yanında durmaktan eve gidememişti. Bu yüzden eve gitmişti. Jisung banyodan yeni çıkmış üzerine rahat kıyafetler giymişti. Sakura hastane yemeklerini sevmediği için kendisi yemek hazırlayacaktı. Hızlıca birkaç birşeyler pişirip poşete koydu. Poşeti eline alıp hemen evden çıktı ve ardından hastaneye doğru yürümeye başladı.
Yorulmuştu. Bu beş yıl Jisung'u oldukça çok yormuştu. Sakura'nın kalp nakli olması gerekiyordu ve yıllarca bu kalbi bekliyorlardı. Sakura'yı artık hastanede yatarken görmek istemiyordu. Normal çocuklar gibi koşup oynamasını istiyordu. Bir süre daha kalp bulunmazsa Sakura'nın durumu daha da kötüleşecekti.
Jisung hastaneye vardığında asansöre binip çıkması gereken katı tuşladı. Asansörden çıkınca kızının kaldığı odaya ilerledi. Kapıyı açıp içeriye girdi. Sakura annesini görmesiyle gülüp doğruldu. Jisung elindeki poşeti kenara bırakıp kızının yanına gidip sarıldı ona. Mis kokusunu içine çekti. Bir daha bu kokuyu alamayacak diye ödü kopuyordu.
Çok korkuyordu kızına birşey olacak diye. "Nasılsın, kendini nasıl hissediyorsun." Sakura annesinin yanaklarına küçük ellerini koydu. "Süperim." Uzatarak söylemişti. Jisung onun küçük ellerini öptü. "Niye uyumadın bu saate kadar çok geç oldu." Küçük kız büyük gözleriyle baktı annesine. "Seni bekledim." Minho sessizliğini bozdu. "Hadi artık Sakura anneni gördüğüne göre artık uyumalısın."
"Tamam uyuyacağım ama ilk önce öpücük." Dedi parmaklarını yanağına koyup ikisine de baktı. Jisung bir yanağını Minho da diğer yanağına öpücük kondurdu. Sakura aldığı öpücüklerle yatıp gözünü kapattı. Jisung Sakura'nın biten serumunu çıkarıp yenisini taktı. Minho'ya bir bakış atıp odadan çıktı. Minho ise onu takip etti.
