Jumping on the Cloud ☁️
EP 6
ဘူဆန် ဂန်ဒုန်းအမျိုးသားဆေးရုံကြီး..
ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ ဂျောင်ကြီးက လိုက်ခဲ့ဟုပြောသောကြောင့် တစ်အုပ်လုံးလိုက်လာတာ သူ့အဖေဆေးရုံကြီး ဖြစ်နေသည်..
" မင်း အဖေနဲ့က အိမ်မှာ မတွေ့ရလို့လား?.."
မင်ဂရူရဲ့ အသံခပ်ဆောင့်ဆောင့်က ထွက်လို့လာတယ်.. ဘယ်ကျေနပ်မလဲ.. ဘောလုံးသွားကန်ဖို့ကို ဖြတ်ပြီး သူ့နောက် အကောင်းမှတ်ပြီး လိုက်လာကြတာ..
ဆေးရုံထဲ ခပ်တည်တည်ပဲ ဝင်သွားကြတော့ တစ်ချို့ မျက်မှန်းတန်းမိကြပြီး ဆေးရုံအုပ်သားမှန်း သိကြတဲ့ ဆရာဝန်၊ သူနာပြုတွေက သူ့ကို နှုတ်ဆက်ကြသည်..
ကောင်ချောလေးတွေ အုပ်စုလိုက်ကြီးမို့ မျက်လုံးမခွာနိုင်ကြသူများကလည်း ရှိတာမို့ ဒီအချိန်မှာ သူတို့ ပိုပြီး မိမိုက်နေအောင် လမ်းလျှောက် - ပလုတ်တုတ်..
" အွန့်.."
သူ့ ရှေ့သွားကြီးကြီးနှစ်ချောင်းက အရှေ့ကသွားနေတဲ့ ဘန်ဘန််းခေါင်းကို သွားခုတ်မိသည်..
" လိလို့ ရပ်လိုက်တာလားကွ!.."
" ဟိုမှာ ကြည့်စမ်း ဂျောင်ကြီး အဲ့တာ ဟိုနေ့က မင်းကို ကားနဲ့တက်ကြိတ်သွားတဲ့ လူမလား?.."
ဘန်ဘန်းပြရာကို သူသည်းကြီးမဲကြီး ကြည့်လိုက်တော့ နောက်လိုက်နှစ်ယောက််သုံးယောက်နဲ့ ဆရာဝန်ဝတ်စုံကြီး ဖားယားဖားယားလွင့်အောင် ကော်ရစ်တာမှာ ပြေးလွှားနေတာ သူဘာဖြစ်လို့ လာချောင်းချင်မှန်းမသိ လာချောင်းမိတဲ့ လူ..
ရင်ဘတ်ထဲ ချက်ခြင်း ပျားပန်းခတ်သွားသလိုပဲ.. လှပ်လှပ် လှပ်လှပ်နဲ့.. ဘာဖြစ်တာလဲ အဲ့ဒါက?..
အနားရောက်လာတော့ ကျောင်းအကျီကို ခါးဆန့်လို့ ကြည့်ကောင်းအောင် တစ်ချက််ပြုပြင်လိုက်တယ်..
ဖျတ်ခနဲ့ လှမ်းမြင်လိုက်တာမျိုးမှာတောင် ဂျွန်ဂျောင်ဂု ခန့်သန့်နေမှ ဖြစ်မည်..
ဒါပေမယ့် သူ့ဆီ အကြည့်တစ်ချက်တောင် ရောက်မလာဘဲ နောက်က သူနာပြုပြနေတဲ့ ဖိုင်တွေကိုသာ လှန်လှော်ကြည့်ရှုပြီး သူ့ကို ကျော်သွားတာကြောင့် နှာနည်းနည်းကစ််သွားရသည်..
