Jumping on The Cloud ☁️
EP 16
" ဝင်ခဲ့လေ.."
အိမ်ရှင်လို တစ်ပြန်ကြီး သူ့ကို အထဲကြွဖို့ လှမ်းခေါ်နေတဲ့ ဂျောင်ဂုကြောင့် ဆော့ဂျင် ကြောင်နေရင်းကနေပဲ စာအုပ်တွေကို ပြန်ငုံ့ကောက်လိုက်ရတယ်..
" ဟို ကိုယ်က ဂျောင်ဂု ပြန်သွားပြီထင်တာ.."
" သြော် အိပ်တော့မယ်လေ.. မှောင်လဲ မှောင်နေပြီဆိုတော့.."
အတည်ပေါက်နဲ့ အိပ်ယာခေါင်းရင်း ကျောမှီလို့ ခြေထောက်ဆင်း ဒူးနှံ့ပြောနေတဲ့ ဂျောင်ဂုပုံစံကြောင့် ဆော့ဂျင် စိတ်အိုက်သွားရသည်..
" မဟုတ်သေးဘူးလေ.."
" ဘာမဟုတ်တာလဲ?.."
" ကိုယ် မင်းကို ဒီမှာ အိပ်ဖို့ ခွင့်မပြုထားဘူးလေ.."
" အော် အဖေ့ဆီက ခွင့်တောင်းခဲ့ပြီးပါပြီ.. စိတ်မပူနဲ့.."
" ဟမ်?.."
" လာပါ.. အိပ်ရအောင်.. နောက်ကျနေပြီ.."
အိပ်ယာဘေး နေရာအလွတ်ကို ပုတ်ပြပြီး ခေါ်နေတဲ့ ဂျောင်ဂုက တကယ် ဘာမှ အထူးအဆန်း ဟုတ်မနေ.. သူပဲ ရေးကြီးခွင်ကျယ်ကြီးလိုဖြစ်ပြီး နေမထိ ထိုင်မသာ ဖြစ်နေတာလား?..
ဟုတ်မှာပါ.. အပြင်မှာလည်း မိုးတွေရွာနေတာဆိုတော့ အိမ်မှာ တစ်ရက်လောက် ခိုနားခွင့်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်သင့်တဲ့ ကိစ္စပဲမလား?..
ဟုတ်တယ်မလား?..
" ဒါဆို ဂျောင်ဂုအတွက် စာကြည့်ခန်းထဲမှာ ကိုယ်နေရာပြင်ပေးမယ်.."
" မလိုပါဘူး.. ဒီမှာပဲ အိပ်မှာ.."
" အယ်.."
သူ ဂျောင်ဂုနဲ့တော့ အတူမအိပ်နိုင်ပါ.. ဘယ်လိုပဲပြောပြော ဂျောင်ဂုက သူ့ကို ကြိုက်နေတဲ့ ကလေးမလား?..
တကယ်လို့ အဲ့ကလေးအတွေးထဲ မကောင်းတဲ့အရာတွေ ရှိနေရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ?.. ဒါတော့ မဖြစ်သင့်ဘူးလေ..
သူ အကြံအိုက်နေတုန်းမှာပဲ ဂျောင်ဂုက ခုတင်ပေါ်က ဆင်းလာပြီး သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ လာရပ်တယ်.. ပြီးတော့ သူ့ မျက်နှာကို ရယ်ချင်သလို ဟားချင်သလိုမျိုး ပြီတီတီနဲ့ ကြည့်နေသေးတာမို့..
