AHUGÜL / TEHLİKELİ CAZİBE

8. BÖLÜM

Selaaaammmmlarrr sonunda laptobuma kavuştuuummmm... 

Bölümü hemen paylaşayım dedimmm... Aslında giriş kısmına Yaman ve Ahugül'in birlikteliğini yazacaktım ama olduğu kadarını daha fazla bekletmeden paylaşmak istedim.. Artık diğer bölüme kaldııı..

Keyifli okumalar canlarım..

Gözümü açtığımda Yaman'ın kollarındaydım. Benim yatağımda sarmaş dolaş birlikte uyumuştuk tüm gece, öyle güzeldi ki.. Her saniyesi huzur doluydu. Onun kollarında olmayı çok fazla sevmiştim.

Bugün konaktakiler Zühre'nin düğününde olacaklardı, Nurten ablayla Abdi abi de Zühreler ile birlikte erkenden yola çıkacaklardı. Keşke konağın pek kıymetli sahipleri de bir yerlere gitseydi de Yamanımla baş başa kalabilseydim.. Ama nerde ben de o şans..

İstemeyerek de olsa Yaman'ın kollarından sıyrılıp kalkmaya çalışırken belimdeki kolu tutuşunu sıkılaştırdı.

"Nereye.."

Uykulu gözleriyle bana bakarken ayılmaya çalışıyordu.

"Diğerleri düğün için erkenden yola çıkmış olmalılar.. Kalkıp kahvaltı hazırlamam lazım."

Beni tek bir hareketiyle üstüne uzanacak şekilde yatırdı.

"Daha çok erken.. Biraz daha yatamaz mıyız böyle?"

Başımı isteksizce iki yana salladım.

"Sofra yetişmezse Nükhet Hanım'lar kızar.. Bırak da kalkayım o yüzden."

Daha fazla üstelemeden beni bırakmıştı. Evin hizmetçisi olunca böyle oluyordu tabi..

"Bu kadar yorulman çok can sıkıcı.."

Söyledikleri tam hoşuma gidecekken arkasından gelenler ile duraksadım.

"Keşke sadece benim hizmetimle ilgilensen.."

Üstümü giyinmiş saçlarımı düzeltirken sinirle konuştum.

"Az ye de kendine bir odalık tut o zaman.."

Sözlerine bozulacağımı beklemiyor olmalı ki şaşırdı.

"Ne o, sinirlendin mi yoksa?"

Omuzlarımı düşürmekle yetindim.

"Bunda bozulup sinirlenecek ne var?"

"Alınganlığım tuttu demek! Kusura bakma beyim(!).."

Sahiden de alınmıştım sözlerine. Onun yatak işçisi miydim ben? Hizmetime bak da ne demek oluyordu? Ben onunla istediğim için, kendi zevklerim için sevişiyordum..

"Amma uzattın Ahugül.."

Başka bir şey demeden odadan çıktım. Gusülsüz iş yapmayı sevmezdim ama banyoda oyalanacak vaktim yoktu. Tek kişi yapabildiğim kadar iyi şekilde sofra hazırlamaya başladım. Ben sofrayı hazırlarken Yaman'ın yukarı çıkan adımlarını duymuştum. Yanıma uğramamıştı, çokta umurumdu..!

Sofrada çayları doldururken hepsi yavaş yavaş sofraya oturmuştu.

"Bu akşam Hüsrev ağa gelecek ailesiyle. Aman diyim, her şey eksiksiz olsun. Bir pürüz istemiyorum."

İnsafsız adam, ben nasıl yetişeyim tek başıma koca konağın işine! Nükhet Hanım beni düşündüğünden değil de bu işi ertelemek istediği için imdadıma yetişir gibi oldu.

"E biliyorsun mutfaktakiler hep Zühre'nin düğüne gittiler. Ahu tek başına yapamaz işleri.. Birkaç akşam sonraya bırakalım. İşler anca yetişir."