De dochter van Robbie 2.0 - Ft. Bankzitters

Telefoontje?

12.00

Pov Maud:

Ik en Stijn zijn onderweg naar CDH, we gaan zometeen voor het eerst Youri ontmoeten en ik heb er best zin in. Ik ben enorm blij dat ik een goede klik heb met Stijn zijn familie. Ook kan ik het goed vinden met zijn broertjes en zusjes, ik heb Max en Bo natuurlijk eerder leren kennen als die andere 2, maar ik heb met ze allemaal een goede klik. Toen ik een relatie kreeg met Stijn zat Bo midden in haar depressie, dat was best heftig om te zien, dus ik ben blij en ook wel een beetje trots dat ze nu weer beter is. Ze gaat nog wel naar de psycholoog, maar dat is opzich best fijn, zo is de kans al kleiner dat ze een terugval krijgt. 

We zijn aangekomen, we hoeven niet aan te bellen want wij hebben de sleutel. Die kregen we eigenlijk bijna meteen toen we samen gingen wonen, is best handig want we komen hiier best vaak. Als we binnenkomen geven we iedereen een knuffel en stellen we ons voor aan Youri hij ziet er best aardig uit. 

Pov Jamie:

Stijn en Maud zijn er, over ongeveer 3 kwartiertjes rijden we aan naar Eindhoven om Youri naar huis te brengen, Bo rijd mee. Op de terugweg moet ik haar iets vertellen wat ze niet heel leuk gaat vinden, we moeten volgende week naar het ziekenhuis voor een controle, niet bijzonder maar gewoon om te kijken hoe het er voor staat. Ik weet dat ze dit haat, want dan moet ze denken aan haar tijd dat ze bijna elke dag in het ziekenhuis was en ik moet zeggen ze heeft altijd al een hekel gehad aan het ziekenhuis, dus heel nieuw is het niet. Ik ben best zenuwachtig om het te zeggen, aangezien ik bang ben dat ze helemaal flipt, maar het komt goed.

Het is intussen tijd om aan te rijden, Bo en Youri hebben net samen de spullen van Youri ingepakt en hij staat nu afscheid te nemen van iedereen, ik ben blij dat Bo een relatie met hem heeft, het is een goede jongen. 

5 minuten later en we zitten in de auto, Bo en Youri zitten samen achterin, ze zijn een datum aan het plannen wanneer ze weer gaan afspreken. Ik weet uit ervaring dat het als puber best lastig is om een long distance relatie te hebben, toen ik 15 was had ik er ook een. Gelukkig lossen ze het goed op door af te spreken dat ze iedere week minimaal 1 keer afspreken, om het contact gewoon goed vers te houden. Ze spreken af dat ze om de week bij elkaar doen, dus de ene week bij ons en de andere week bij hem, natuurlijk kan er ook wel een iets verschoven worden, maar zo hoeft de een niet alleen maar naar de ander te reizen en gelukkig zijn ze allebei inmiddels oud genoeg om zelf met de trein te gaan. 

14:30

Pov Bo: 

Ik zit langs mama in de auto op de terugweg naar Rhoon. We hebben Youri net afgezet in Eindhoven en ik mis hem nu al, ik app hem dat het gezellig was en stop daarna mijn telefoon in mijn kontzak, ik klap de spiegel boven me uit en kijk even naar hoe ik eruit zie, ik ben niet per se heel blij met mijn uiterlijk, maar het is niet meer zo als een jaar geleden dat ik daarvoor stopte met eten. Alhoewel ik soms tijdens het eten er nog wel eens aan moet denken, ik probeer het vaak gewoon weg te wuiven, maar dat lukt niet altijd. Maar, ik ga proberen gewoon te eten want stel je voor, ik ben 16 als 16-jarige moet je gewoon normaal kunnen eten, toch?

Ik schrik uit mijn gedachten als mijn moeder begint te praten, "Bo, ik heb niet zo'n leuk nieuws, we moeten komende maandag even naar het ziekenhuis voor een controle" zegt ze, ik kijk haar raar en en trek een wenkbrauw op "Controle?" Ze knikt, "Jep, voor hoe het met je gaat en een standaard controle die ze altijd doen als iemand menstruatie problemen, eetstroonis of een depressie heeft/heeft gehad" Ik kijk haar aan en zucht, "Pfff, ja hoor. Gaat het eindelijk een beetje prima, gaan ze er ook nog op terug komen ook, maar goed ik ga wel mee, niet dat ik veel keus heb" Ze kijkt me met een soort trotse blik aan "Fijn meisje, wel 1 probleempje, ik en de meiden zijn dan weer op onze jaarlijkse vakantie" Ik kijk haar nu nog verbaasder aan "Ja hoor, natuurlijk er gaat wel weer een man mee, want die snapt daar veel van" Ze kijkt me aan en zegt dan: "Ik kan wel naar huis komen zodat ik mee kan?" Ik schud mijn hoofd: "Nee hoor mam, het geeft niet, ga maar lekker plezier maken ik red me wel" Ze kijkt me lief aan, "Dankje schatje" Ik glimlach naar haar, maar ik voel me kut. Het is ook niet per se dat het goed gaat op school, ik heb al kapot vaak gespijbeld dit jaar, haal bijna alleen maar onvoldoendes en ben er al tientallen keren uitgestuurd en ik kan je zeggen, daar genieten ze hier thuis niet echt van.

Pov Raoul:

Jamie en Bo komen thuis, Maud en Stijn zijn er nog en liggen samen met ons op de bank, als ze thuis komen kijkt Bo niet heel blij, ze begroet iedereen en vertrekt naar boven, "Wat heeft die?" Vraagt Koen, Jamie haalt haar schouders op "Ik vertelde haar dat ze maandag met een van jullie naar het ziekenhuis moet, ik zei dat ik ook wel naar huis kon komen, maar dat wilde ze niet. Ik denk dat ze het wel vervelend vind" Iedereen knikt, dat had ik eigenlijk al wel verwacht, ik loop dadelijk wel even naar haar toe om te vragen wie ze wilt dat er meegaat. Jamie komt bij ons op de bank liggen en kijkt mee met de serie die we aan het kijken zijn, totdat Jamie opeens gebeld word, ze kijkt op haar telefoon en daarna naar ons "School van Bo" zegt ze verbaasd waarna ze wegloopt. 

10 minuutjes later komt ze terug, dat was voor een telefoongesprek met school een erg lang gesprek, als ze eenmaal zit begint ze te vertellen: "Ik en Rob moeten samen met Bo op gesprek komen, ze doet het niet zo goed, haalt alleen maar onvoldoendes, heeft vaak een grote mond en word er vaak uitgestuurd, oja en ze spijbelt vaak" Iedereen hangt aan haar lip, "Lijkt op der vader" Grapt Milo, iedereen moet wel een beetje lachen, inclusief Jamie en Rob, ik verwacht dat hier het laatste woord nog niet over gezegd is....