De dochter van Robbie 2.0 - Ft. Bankzitters

Uitslag..

Pov Raoul:

We zitten al zo'n kwartier in de wachtkamer te wachten tot de uitslag. Ik verwacht dat alles wel goed is, al twijfel ik over de menstruatie. Ook flipte ze em nogal over dat ze zich moest uitkleden, maar goed we blijven postitief. 

Niet heel veel later komt dezelde dokter als net ons uit de wachtkamer halen en we nemen weer plaats in dezelfde kamer. De dokter voert zijn wachtwoord in op zijn laptop en pakt wat papieren erbij die hij op tafel legt. "Ik heb goed en minder goed nieuws" we knikken, minder goed klinkt in ieder geval beter dan slecht. "Het slechte nieuws is dat je huisgenoten/familie een beetje meer op je voeding moeten gaan letten, niet om jou te pesten, maar meer om ervoor te zorgen dat je stoornis niet terugkomt, dan wil ik het even hebben over je menstruatie. Heb je al eens nagedacht over de pil?" ze knikt, "Het lijkt ons een verstandig als je die gaat slikken want het kan niet heel veel langer meer zo. Dus heb het er thuis maar even over dan kunnen we eventueel een afspraak maken om dat even te regelen" we knikken alle 3 weer. "en het goede nieuws?" vraagt Bo, "Je bent bijna van je depressie af" ze kijkt de man verbaast aan, maar Matt en ik hebben het allebei al in de gaten "Bijna? Ik was er toch al van af?" De dokter schud zijn hoofd. "Je depressie is aan het weggaan en omdat je je zo slecht hebt gevoeld midden in je depressie voelde je je ineens heel goed, terwijl dat eigenlijk niet het 'normale' is" Bo knikt als antwoord, "Maar Bo, ik wil wel dat je heel goed op jezelf gaat letten nu en ook de mensen om je heen, want het einde van je depressie is het gevaarlijkst, dan is namelijk de laatste 'grote' kans om terug te vallen" Ze knikt opnieuw, ik zie haar een beetje breken. Dat snap ik wel als je dacht dat je van je depressie af was. 

Het is een half uurtje later (10.30) en we zitten in de auto terug naar huis, Bo heeft nog niet veel gezegd. Ik heb veel medelijden met haar. Ze zit nu op haar telefoon, ik denk dat ze met Youri aan het appen is. En ja hoor, ik heb gelijk een paar minuten later zegt ze: "Als we dadelijk thuis zijn ga ik gelijk even naar boven, Youri vraagt of ik hem even kan bellen" Matt en ik knikken "Maar Bo, je moet het ook tegen de rest zeggen he" Zegt Matt er nog achteraan, "Ja, maar eerst Youri" We knikken opnieuw. 

Pov Bo:

Raoul parkeert de auto en ik loop meteen naar binnen, ik voel me leeg en zwak. Ik wil niet meer, ik was hier vanaf toch? Ik bel Youri op want dat had ik belooft. 

Y: "Hee schatje, gaat het een beetje?"

B: "Mwah, ik had gewoon gehoopt dat alles goed was"

Y: "Ik kan nu niet komen want k zit op school, maar ik kan morgen wel komen als je wil?" 

B: "Ja heel graag, Matt zei dat ie me ook ziek zou melden voor morgen, dus dat komt goed uit"

Y: "Oke goedzo schatje, ik zie je morgen" 

B: "Tot morgen"

Ik kan nu al niet meer wachten om hem te zien, na deze ochtend heb ik echt even afleiding nodig. Ik besluit naar beneden te lopen en het aan de rest te vertellen zodat ik daar ook vanaf ben.

Pov Robbie:

Bo komt naar beneden gelopen, we zitten met zijn allen op de bank, Max is op school. Roel en Matt vertelde net dat Bo eerst Youri op ging bellen en ze het daarna aan ons zou vertellen. Dus ik verwacht dat ze dat nu gaat doen. Ze gaat naast Roelie zitten en hij slaat een arm om haar heen, ze zucht een keer diep en begint dan te vertellen: "Oke, ik moet het er met jullie ver hebben of ik de pil wilt gaan slikken, en jullie moeten me van die man goed in de gaten houden want mijn depressie en eetstoornis zijn bijna weg, maar nu is het juist het gevaarlijkst om terug te vallen" Er zat weinig emotie in de zin, ze is leeg, dat merk je aan alles. Ik denk na, de pil slikken, het is opzich geen slecht idee, maar ik heb gelezen dat je daar ook depressief van kan worden (is echt waar) en aangezien ze nu bijna uit haar depressie is, kan dat best wel een klap zijn. Ik kan het hier beter met Jamie nog maar een keer over hebben, als die terug is. Iedereen troost haar en verteld lieve woorden. 

Na 5 minuten zie ik haar in mijn ooghoek opstaan en naar de deur lopen, ik denk dat ze weer naar boven gaat. Wat ik ook begrijp, want zulke onderzoeken en gesprekken zijn ook vermoeiend. Als Bo eenmaal boven is en we haar deur horen dichtgaan zegt Roel dat hij nog iets moet delen. "Toen de arts Bo wilde wegen moest ze zich uitkleden. Ze was het hier niet echt mee eens en ze werd nogal boos" Ik kijk hem lang aan terwijl ik nadenk, ze is 2 keer verlracht dus bij iemand die ze niet kent zich uit moeten kleden is nog best wel een dingetje, wat ik ook best begrijp. 

--

Iets korter dan normaal maar fk dat maar eventjes

hoe gaat het met mijn schatjes?

Hoe is school? 

kusjes je Favo Brabo