Neymar'ın bana kalmam için gösterdiği -ama hiç kalmadığım- odaya girip kapıyı çarptım. Yerde hiç yerleştirmeye vakip bulamadığım çanta mı aldım. Ve etrafta çıkardığım bir kaç şeyi çantama koymaya başladım. Neymar kapıya gelmişti bile. Kapıyı zorladı ama kilitlediğim için açamamıştı. Bir kaç defa sertçe çaldıktan sonra derin bir nefes aldı.
Davi de yanımızdaydı Nita. Neden kıskançlık ediyorsun anlamıyorum!
Pekala madem o kadar basit bir şeydi , yüzüme mal gibi bakmak yerine açıklasaydın o zaman!
Hayatımda kurduğum en mantıklı cümle olduğunu düşündüm. Çantamı topladığımda sırtıma taktım. Ve kapıyı açtım. Karşımda dikilen Neymar'a aldırış etmedim.
Napiyorsun sen ?
Merdivenlerden inerken peşimde gelmeye devam etti.
Ne yaptığını sanıyorsun Nita ?
Alt kata indiğimde doğruca kapıya gittim. Ama tahmin etmediğim bişi vardı. Kapı kilitliydi. Hızlıca anahtar yerlerine baktım. Anahtarlar yoktu.
Vestiyerin üstüne baktım. Tanrımmm..nerde bunlar ?
Anahtarlar nerde ?
Bir yere gidemezsin
Sana bunu sormadım anahtarları sordum!
Sen bilirsin çünkü söylemeyeceğim
Bir kaç adım ilerleyip koltuğa oturdu. Kapı için ayrıca bir hol yoktu. Direk geniş salona giriliyordu. Bu yüzden oturduğu yerde bana yakındı.Rahatça oturduktan sonra bana döndü.
Ben oyun oynamıyorum Neymar!
Aç şu kapıyı gideceğim.
Hayır
Ne demek Hayır!?!
Burda kalıp senin saçmalıklarına katlanmayacağım!
Dediğime aldırmadı bile. Cebinden telefonunu çıkardı.
Napiyorsun sen?
Sana söylüyorum!
Ne var ?
Aç şu kapıyı !
Hayır kes sesini artık.
Sinirden ne yapacağımı bilmiyorum. Neredeyse ağlayacaktım. Kapının önüne çöküp bekledim. İçimden sayıyordum. Ve bu durumun geçmesini bekliyordum. Ama olmuyordu. Hala hiç bişi yokmuş gibi davranıyordu. Dizlerimi kendime çekip kollarımı sardım. Onu doğru düzgün tanımıyordum. Neden böyle yaptığına da bir anlam veremiyorum. Kavga ettiğimizde çıkıp gitmem gerekirdi. Niye beni burda hapis tutuyor ? Bir kaç dakika sonra yerinden kalkıp yavaşça yanıma yaklaştı. Ve hizamda eğilip bana baktı.
Biraz sakinleştin mi , hayatım ?
Sakinleştimmi mi ? Bunun için hiç bir şey yapmamıştı ki.
Hayır sakinleşmedim!
Bu lanet evden çıkıp gitmek istiyorum ama sen beni burda tutuyorsun ve hiç bir şey anlatmıyorsun!
Sana söylemiştim. Bensiz hiç bir yere gitmiyorsun. Benim kızım yanımda olmalı. Ben burdaysam sende burdasın.
Son cümleyi sanki anlama özürlü gibiymişim gibi heceleyerek söylemişti.
Senin kızın falan değilim!
Bana bir açıklama yapmak zorundasın!
Yerimden kalkıp ona baktım.
Sana hiç bir şey söylemek zorunda değilim!
Ne demek değilim?
Eğer sana bir açıklama yapmak istersem yaparım.
Şimdi odana git
Ellerimi önümde birleştirip kaşlarımı çatarak ona baktım.
Kapıyı açmayacağım Nita.
Dediğimi yap
Bakışlarımı yere dikerek yürümeye başladım. Merdivenlere yönelip basamakları çıktım. Bunu o söylediği için yapmıyordum. Sinirden ağladığımda görmemesi için yapıyordum.
Tam benlik bölümdü. Ama yorum istiyorum aq bu neee ? Öldünüz mü aaaaa tövbe. Ve tabiki vote da!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Junior Fuckboy
De Todo"Sohbetinizi böldüğüm için üzgünüm...Ama bana berbat bir ilişki yaşatan ve ardından hiç bir şey yokmuş gibi buraya gelip sinirimi bozmaya çalışan-" "......bu adama haddini bildirmeliydim"
