XIV || Trouble

16 6 0
                                    

Please note: This story may contain errors and grammatical mistakes. Your understanding and patience are appreciated as this is a work in progress.

-------------------------------------------------------------

Third Person's POV

Mabilis na napuno ang cafeteria ng mga studyante, malalaman mo na galing silang lahat sa mga respetadong pamilya.

They all act prim and proper, at wala kang makikitang mumurahing gamit na hawak or suot nila, lahat branded.

Pag pasok nila aiesha sa cafeteria dumiretso sila sa food counter at kumuha ng pagkain, hindi na sila nag bayad kasi kasama na yon sa binayaran ng magulang nila.

agad silang nakahanap ng bakanteng upuan sa gilid malapit sa bintana na kung saan makikita ang field ng school.

Pag ka upong pag ka upo, nag simula na silang kumain...

"I’m just glad we haven’t run into them again," Shee muttered, poking at her food absentmindedly.

"Let’s keep it that way," Solace added, glancing toward the cafeteria line as if she were expecting them to walk in any second.

Aiesha stayed quiet, her thoughts drifting once more to Maxine.

Just then, out of the corner of her eye, Aiesha noticed movement near the cafeteria entrance.

Her heart sank as she saw Maxine and her friends, Cole, Skye, and Gian standing in line, casually talking as they waited for their food.

And suddenly bigla na lang umingay ang paligid ng pumasok ang isang grupo ng mga lalaki and they are all look gansters dahil sa mga pananamit nila.

Ang lalakas ng boses nila na para bang sila ung nag pa tayo ng school. Nag lakad sila papunta sa pwesto nila maxine.

Na ngunguna ung isa sa kanila na leader nila, at nang makarating sila sa pwesto nila maxine ay agad nitong tinabig si cole na ikina atras ni cole at bumangga pa ito kay maxine, na agad namang inalalayan nito.

Everyone stopped at napunta na sa kanila yung atensyon.

Agad na nandilim ang paningin ni maxine at hindi na naka pag pigil, maikli ang pasensya niya sa mga taong katulad nang nasa harap niya.

And without hesitation, Maxine grabbed him by the collar of his shirt, yanking him forward before delivering a swift, powerful punch to his face.

The impact was loud, agad na bumagsak sa sahig ung lalaki dahil sa suntok ni maxine.

"You’re dead, Lazzaro!" he snarled, clutching his jaw at agad na tumayo.

Bago pa siya makalapit kay maxine, Gian and Skye were already at Maxine’s side, moving quickly to back her up.

Mabilis lang ang pang yayari agad na sumugod yung grupo ng mga lalaki kila maxine at agad naman silang dumipensa.

Skye ducked a punch aimed at her and countered with a sharp elbow to the guy’s ribs, while Gian blocked an incoming strike and shoved another boy hard against the wall.

Habang si cole naman na nag pipigil ng inis sumali narin sa gulo, sa totoo lang pinipigilan pa niya yung sarili niya dahil alam niyang walang pipigil kay maxine kung pati siya mawawala sa sarili.

Pero dahil napindot nung lalaki ung pika niya hindi narin siya naka pag pigil at agad na sinapak yung lalaki na papunta sa gawi niya na ikina bagsak nung lalaki.

Napatingin siya kay skye ng muntik na itong ma out of balance dahil sa pag suntok dito nang isang lalaki.

Her face was flushed with anger as she rushed forward to the guy who punched Skye, she grabbed the arm of the boy and twisted it painfully behind his back.

Halos maiyak na yung lalaki sa pag mamaka awa para bitawan lang siya ni cole.

The cafeteria had erupted into chaos. but no ones intervened, alam nilang mas makapangyarihan sa kanila yung mga taong involved sa gulo lalo na ang lazzaro isama mo pa yung mga kaibigan nito na nasa top 10 elite families.

From across the cafeteria, Agad na napatayo si aiesha.

Hindi niya alam pero agad siya nakaramdam nang pag aalala para kay maxine at sa mga kaibigan nito.

At natatakot din siya kasi para bang ibang tao yung maxine na nakikita niya, ibang iba sa nakita niya nung gabing niligtas siya nito.

Maxine's punches were brutal, and it wasn’t long before the guy who had instigated the fight was on the ground, struggling to get back up, halos hindi na ito makilala dahil punong puno na nang dugong ang mukha niya.

But Maxine wasn’t done.

Aiesha could see the anger in Maxine's eyes, alam niyang wala na sa control si maxine.

As the guy tried to stand, Maxine grabbed him by the front of his shirt again, pulling him toward her with a deadly look in her eyes.

It was as if she was ready to end this once and for all, her body shaking with rage.

"No!" Aiesha shouted, her heart pounding as she rushed across the cafeteria toward Maxine.

Without thinking, she threw her arms around Maxine from behind, pulling her away from the boy she was about to hit again.

Maxine stiffened at the sudden contact, her breath ragged, fists clenched so tightly her knuckles had turned white.

"Maxine, stop," Aiesha whispered urgently, her voice trembling as she held onto her. "Please… don’t do this."

For a moment, Maxine didn’t move. It was like she was locked in her anger, completely focused on the fight.

But then, slowly, her breathing began to even out, and Aiesha felt the tension in her body start to ease.

Maxine’s fists relaxed, and she let go of the guy’s shirt, allowing him to slump to the ground.

Maxine stood there, still trembling with residual anger, but Aiesha’s arms around her kept her grounded.

Agad na tumahimik ang buong cafeteria na para bang silang dalawa lang yung naroon.

"Are you okay?" Aiesha asked softly, pulling back slightly to look at her.

Maxine didn’t meet her gaze right away, her eyes focused on the floor as she tried to calm herself. "I’m fine," she muttered, though her voice was strained.

Aiesha hesitated before gently reaching for Maxine’s hand. Mabilis ang tibok ng puso niya, hindi niya rin alam kung bakit niya ginagawa ito, pero basta ang alam niya nag alala siya dito.

"You don’t have to keep fighting like this," bulong niya dito, na halos silang dalawa lang yung nakaka rinig.

Maxine’s eyes finally met hers, ang kaninang mata na puno nang galit ay napalitan nang mas maamong tingin para sa babaeng nag pakalma sa kanya....

Before either of them could say anything more, Yves appeared, pulling Cole away from the guy she had been fighting.

Shee and Solace quickly intervened as well, dragging Gian and Skye back before things could get any worse.

The boys who had started the fight were already retreating, bruised, and battered, ngayon alam na nilang hindi basta basta ang grupo nila maxine.

As the crowd began to disperse, Aiesha realized just how intense the fight had been.

Alam niyang malaking gulo to pag umabot pa yung nangyari sa pamilya nang mga damay sa gulong ito, especially the lazzaro's.

Agad na bumaling si aiesha kay maxine na nasa tabi niya lang at kanina pa tahimik, pag katapos ng nangyari.

"Let’s go," Maxine said quietly, her voice low as she glanced toward her friends, who all had minor injuries but otherwise seemed fine.

"Thank you.....Alvarez" baling niya kay aiesha na kanina pa naka tingin sa kanya na may pag aalala, hanggang sa tumalikod na sila at tuluyan nang umalis.

------------------------------------------------------

● Don’t forget to vote, like, and drop a comment if you love the story, your support means everything, and keep the updates coming!

Clash Of Crowns (MIKHAIAH)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon