Yıldızın Düştüğü Yer

5.Bölüm

Bir anda önüne çıktım.Beni görmeyi hiç beklemiyor gibiydi.Bende öyle tahmin etmiştim zaten.

"Neredeydin ?"

"Sana hesap vermek zorunda değilim."

Bu kızı öldüreceğim.

"Burada kalıyorsun.Burası kimin Rashida ?,benim."

"Bize istediğimiz zaman dışarı çıkabileceğimizi söylemiştin.Kural ihlali yapmadım ve şimdi odama gidip uyuyacağım."diyim yürümeye başladı.

"İstediğin zaman çıkıp girebileceğin halde neden arka kapıyı kullandın ve anahtarını nerden buldum ?"

"Çünkü öyle istedim.Anahtar ise...Auro...çok uykum var.Biliyorsun ben vampir değilim."güldü.

"Sanmıyorum.Uykulu bir insan o kadar hızlı koşamaz."dedim ve yüzüne dahi bakmadan oradan ayrıldım.Neyin peşinde olduğu hakkında bilgim olmaması beni sinir ediyordu.
Odama çıktığımda herkes bıraktığım gibiydi.

"O geri döndü ?"dediğim de Eduardo tahmin etmiştim der gibi bakarken,Perry küçük bir çığlıkla ,"Ne !!" dedi.Bunun üzerine Arthur uyanarak,"Herkes iyi mi ?" dedi.

"Herkes iyi.Sorun yok.Rashida geri döndü."

"Hadi ordan! Bu kızın amacı
ne ?"
istemiyorum."Bilmiyorum."diyip bir koltuğa oturdum.

"Auro !" diyen Perry'e baktım.Ayağı kalmış gözleri öfkeden kırmızıya dönmüştü.

"Onu önemse artık.O çocuk değil.O birşeyler çeviriyor ve sen hiçbir şey yapmıyorsun ! Ne oldu sana seni tehdit falan mı etti ?"
Yerimden kalkıp hızla yanına gittim.

"Onu önemsemiyorum çünkü o aptalın teki.Evet birşeyler çeviriyor ama bunu yaparken çok amatör.Ben koridorda gezerken onu nasıl buldum biliyor musun ? Pencereden onu arka kapıya koşarken gördüm,hem hızlı hem de anahtarı vardı.Ve onu bulduğumda neden arka kapıdan girdiğini sordum ve onun bana vediği cevapları sende tahmin edebiliyorsundur."

"Amatör olduğunu nerden biliyorsun ?"

"Çünkü bana çok yorgun olduğunu söyledi.İkimizde yorgun bir insanın o hızda koşamayacağını biliyoruz."

"Afedersin.Haklısın.Zordur."

"Sadece bu kadar değil.Artık bu konu hakkımda konuşmak istemiyorum.Onunla Arthur ilgileniyor zaten."

"Odama gitsem iyi olacak."dedi Arthur ve kalkıp kapıya doğru yürüdü.

Arthur gideli 2 saat olmuştu.Güneş,odadaki tozları ortaya çıkarmıştı.Bu saatlerede kitap okumak eb iyisidir.Kitabımın son sayfalarını okurken Perry ve Eduardo oyun oynuyorlardı.Kitabımının içinde kaybolmuşken kapım tıklandı.Rooney kapıyı aralayıp kafasını çıkarttı.

"Gelebilir miyim ?"

"Evet." dediğimde kapıyı sonuna kadar açıp içeri girdi.

"Merhaba Rooney."dedi Perry kafasını çevirip.Ardımdan Eduardo "Selam."deyip en tatlı gülüşleri Rooney ve benim aramda gidip gelirken Rooney karşıma oturdu.

"Ne var ,ne yok ?"

Ona iki gün boyunca olanları anlattım bazı olanlardan haberi varmış ama genel olarak olanlara çok şaşırdığını söyledi.

"Onunla konuştun mu ?"dediğimde gözlerini Eduardo'dan ayırıp bana çevirdi.

"Sabah sandaviç almak için uğramıştı."tekrar Eduardo'ya döndü.İki yıldan beri ona aşık.Bu konu hakkında hiç konuşmadık.Tavırlarından ona bakışlarından bunu anlamak çok da zor değildi.Bu konuda bayağı şanssız.
Bana anlattığına göre 4 yıl önce nişanlısı varmış ama ne yazık ki düğünden bir hafta önce aldattığını öğrenmiş.Rooney bunlarla yıkılmamıştı ama ailesinin baskıları onu çok bunaltmış ve buraya kaçmış.O günden beri ne aramış,ne de sormuşlar.Zaten bu Rooney'nin de pek umrunda değil.