Almanya'da Erasmus'a kabul edilen pilotaj öğrencisi Beliz Altınay daha ilk gününden başını belaya sokar. Karakolda kendisine yardımcı olan Albert Luke Henderson'u bir türlü aklından çıkartamayan Beliz, onun yeni arkadaşı William Henderson'un abisi o...
Bir şeyler yapmalıydım. Çocuk boğuluyordu ama arkadaşları gülmeye devam ediyordu. Sırt çantamı ve telefonumu yere atıp hızla havuza atladım.
Zaten havuzun kenarından çok uzaklaşmamıştı. Onu hızlıca saçından tutup boynunu sabitlemeye dikkat ederek çektim. Sonrasında nabzını kontrol etmeye çalıştım. Emin olmadığım için suni teneffüse başladım. Tüm salon durmuş bizi izliyordu. Çocuğun yapılı bir arkadaşı da bunlara dahildi.
Çocuğu su yüzeyinde sırtüstü bir pozisyona getirdikten sonra "Ne bakıyorsun ? Çeksene arkadaşını." dedim sinirle. O kadarını da ben yapamazdım. Çocuk bir anlığına duraksayıp arkadaşına doğru hamle yaptı.
Ben de suni teneffüse devam ediyordum.
"Yavaş, başını çok arkaya itme."
İkimiz birlikte dikkatlice çocuğu sudan çıkarttık. Ben de havuzdan çıkıp telaşla yanlarına gittim. Hemen nabzını ve nefesini kontrol ettim. Nabzı çok zayıftı.
Suni teneffüslere devam ettim ve kalp masajına başladım. O sırada başımdaki insanlardan biri ambulansa haber veriyordu.
Çocuk öksürmeye başlayınca hemen kafasını yavaş bir şekilde yana çevirdim. Öksürmeye devam ediyordu. Bilinci yerindeydi. Bileğimdeki saatim ötünce dikkatim dağıldı. Saat 14'e gelmişti. Çocuğu bir kez daha kontrol edip iyi olduğuna emin olduktan sonra arkadaşlarına döndüm.
"Bundan sonrası sizde. Sağlık ekipleri birazdan gelmiş olur zaten." dedim. Arkadaşları da beni onaylayınca yere attığım telefonumu ve çantamı alıp hızlıca ortamdan çıktım. Çıkar çıkmaz da babamı aradım.
"Güzel kızım." diyerek açtı telefonu. Özlemi sesinden bile belli oluyordu.
Benim de ondan bir farkım yoktu. "Babacığım." dedim. Bir yandan da hasta olmamak için hızlı hızlı yurda gidiyordum.
"Çok özledim seni şimdiden."
Tam ben de onu özlediğimi söyleyecektim ki yanından gelen sesler yüzünden "Seni seviyorum." deyip hızlıca kapattı. Büyük ihtimalle önümüzdeki birkaç gün yine ondan haber alamayacaktık.
Düşünceli bir şekilde yürürken yurdumu geçtiğimi fark edip geri döndüm. Bu kadar çok düşünmek iyi değildi ama kendimi bir türlü alamıyordum. Özellikle biri vardı ki... Ondan hiç alamıyordum...
Odama girer girmez kendimi banyoya attım. Dışarıdayken fark etmesem de üşümüştüm. Duştan çıktıktan sonra hasta olma ihtimalime karşın hemen vitaminlerimi aldım. Aslında bir yerlerden ıhlamur da bulsam iyi olacaktı.
Hemen üzerime kalın bir eşofman takımı giydim. Saçlarımı da iyice kuruttuktan sonra tekrar dışarı çıkıp markete gittim.
*************************************
Sabah uyandığımda boğaz ağrım yoktu. Anlaşılan dünkü tedbirlerim işe yaramıştı. İlk hafta okul, üniforma temin edebilmemiz için izin vermişti ama haftaya o çok özlediğim üniformama geri dönecektim.
Hazır hala Münih'in o korkunç soğukları gelmemişken yanımda getirdiğim etekleri giymek istiyordum. Çünkü bir daha giyecek fırsatım olmayacaktı. Dolabıma biraz bakındıktan sonra kombinime karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
