Yerde geriye doğru sürünürken üzerime adımlayan beş maskeli adama bakıyordum.Güldü bir tanesi,bu bariz bir 'sen şimdi elimize düştün' gülüşüydü.Daha ne yaptığımı bile bilmiyordum.
İçlerinden bir tanesi daha da öne çıktı ve yerde olduğum için bir diz...
Doktorun söylediği şeyleri dinlemediğimi fark ettirmemek adına sürekli kafa sallıyordum.Kafam fazlasıyla doluydu bu yüzden onun söyledikleri umrumdışıydı.
Tek düşünebildiğim Umaydı.İlk uyandığım gün onun sözde işi için odadan çıkmıştık fakat arkamı döndüğümde onu görememiştim.Odama geri girip uzandığımda ise doktor gelip kontroller yapmıştı.Sonraki günlerde de Umay hiç gelmemişti.Diğerleri sık sık ziyaret ediyor ve halimi hatrımı soruyordu ama o yoktu.Sorduğumdaysa gelemedi ama geçmiş olsun dileklerini iletti diyorlardı.
