Bilinmez +18

ALINTI

AYZER'DEN

Karşımdaki adamlara gözlerimi kısıp baktım."Bunun iyi bir fikir olduğuna emin miyiz?"

"Evet,tamamen sizin iyiliğiniz ve güvenliğiniz için bu şart"

"Benim dövüş yeteneklerim var zaten az buçuk" asla kabul etmek istemiyordum ama mantıklı da geliyordu.Ah hadi ama hayvan gibi canımı çıkartacaklardı ve bunun adı eğitim olacaktı.

İçimde tuttuğum nefesi serbest bırakıp corvusa baktım.O da bunun iyi bir fikir olduğunu düşünüyor olmalı ki aksini iddia etmiyordu.Sonra gözlerim yardım dilenircesine başkanın yanında duran İlke'yi buldu ama o da pek iyi gözükmüyordu.Hatta hiçbir şeyin farkında değil gibi boş bakıyordu gözleri.Corvusla tanıştıklarını sanıyordum ama ona bile boş bakıyordu.Bir şeyler olmuştu ama elbet öğrenirdim.

Kaderimden kaçamayacağımı anlayınca bakışlarımı yeniden Kudret Üstün'e çevirdim."Pekâlâ.Kabul ediyorum" verdiğim karardan dolayı duyduğu memnuniyeti gizlemeden gülümsedi."Doğru seçimi yaptınız.Hem.." dönüp Stew'e,Alvin'e,Felix'e,Brendon'a,Corvus'a,Bengü'ye ve Miran'a baktı."Onlarda bizimle geliyor"

Miran anında ellerini havaya kaldırmıştı."Ben zaten her yönden mükemmelim.Böyle şeylere ihtiyacım yok başkanım"

Kudret Bey kafasını iki yana salladı.Bu istesen de istemesen de geliyorsun demek oluyordu.Stew sakin hareketlerle başkana yaklaştı."Bakın bence bunların iyiliği için beni almamalısınız.Şimdi ben mükemmel bir performans göstereceğim sonra onlar benim gibi olamadıkları için pes edecekler"

Corvus tek kaşını kaldırdı."Bunların?"

Miran da hoşnut değildi."Pes mi edeceğiz?"

Bende homurdandım."Sen mi mükemmel bir performans göstereceksin?"

"Benim olayla bir alakam yok bence adil değil" dedi Bengü oflayarak.

Başkan herkesi susturarak son noktayı koydu."Yarın saat 09.00'da hepinizi hazır bir şekilde meydanda bekliyor olacağım." Stew yeniden ağzını açmıştı ki"İtiraz yok!" Diyerek arkasını döndü ve yanındakilerle uzaklaştı.

"Çok havalı bir çıkış yaptı" dedi Brendon ellerini ceplerine rahat rahat sokarken.Bu duruma bizden başka itiraz eden olmadığı için parmağımı kaldırıp hepsinin üzerinde gezdirdim."Siz neden bu kadar çabuk ikna oldunuz? Adam eğitim diyor dövüş diyor canınız çıkacak diyor daha ne desin?"

"Siz itiraz ettiniz de ne oldu?" Dedi Felix.Doğruydu aslında."Hem canınızın nasıl çıktığını izlemek zevkli olacak." Aman ne güzel bir bu eksikti zaten!

Corvus yanıma yaklaşıp kulağıma doğru "Biraz yürüyelim mi?"

Ona itiraz etmedim ve ayak uydurdum.Bir sorun olduğu belliydi zaten davranışlarından.Kalabalıktan biraz uzaklaştığımızda ona fırsat vermeden ben konuştum."Neyin var,neler oluyor?"

"Sanırım abine dair bir iz buldum" yerimde donduk kaldım.Ben ondan böyle bir şey istememiştim.O adamı merak ettiğim de yoktu ne yaptığıyla ilgilendiğim de!

"Görüşmek istemiyorum!" Dedim gayet kaba bir şekilde."Benim bir abim yok corvus." Ona yaklaştım ve aramızdaki mesafeyi neredeyse sıfıra indirdim."Bir daha sakın.." işaret parmağımı ona sallarken o sanki başkasını tehdit edecekmişim gibi çok rahattı."Sakın benden habersiz o insanlara dair bir şey bulmaya çalışma!" Bu konuda kimseye taviz göstermezdim.Benden kalbimi isteyen insanların iyiliğini isteyecek kadar melek karakterli değildim.

"Tamam,sen nasıl istersen" ortamı yumuşatmak adına göz kırptığı zaman parmağımı indirdim ama gözüm arkasında bir noktaya takıldı.

Ali farkında olmadan yumruklarını sıkarak bizi izliyordu.Sanırım onunla konuşmam gerekiyordu."Hemen döneceğim" o yöne doğru bir adım attım ama corvus hemen kolumdan yakaladı.Arkasına baktı ve hemen bana döndü."O beynini sıçarak gelen çocuğun yanına gitmiyorsun!" Çıldıracağım!

"Pardon?"

"Ne pardon?"

"Gidip konuşup döneceğim"

"Gitme,konuşma.Bu kadar"

"Seni rahatsız eden ne?" Kolumu sıkıp yüzünü benim yüzüme yaklaştırdı."Sana olan hislerini anlamamış olamazsın!" Kolumu sert denecek bir biçimde çektim."Sen hemşirenin duygularını anlamış mıydın peki?" Sorduğum soruyla yüzü ekşidi."Anladım tabii"

"O zaman ona göre davransaydın sende"

"Ona göre davrandım zaten "

"Aynen,kızın yüzünden saçını çekmeler kulağının arkasına sıkıştırmalar! Kız hastanede bana gelip corvusla sevgili olacağız evleneceğiz gibi şeyler söyledi."

"Bunu ona ben söylemedim"

"Elbette söylemedin!" Ona sırtımı dönüp Ali'nin yanına ilerledim.Aklı varsa bir daha bana karışmamalıydı çünkü kendisi ahlak timsali falan değildi.

Ona doğru geldiğimi gören Ali yumruk olan ellerini açıp yaslandığı duvardan doğruldu ve tebessüm etti."İyi görünüyorsun"

"Buna iyi görünmek denirse"

"Nasıl gidiyor?" Yüzümü buruşturdum."Dürüst olacağım,kötü.Senin?"

"Benimki de boktan"

"Körler sağırlar birbirini ağırlar" dediğime yüksek sesle güldü.Bunu bilerek yaptığını düşünüyorum."Fikri denen heriften kurtulabildin mi?"

"Yok,dün benimle İstanbul'a bile geldi o derece"

"Leş herif.Ne zaman geberip gidecek acaba?" Corvus onu da düşünüyordu muhtemelen."Ciklet gibi yapıştı" bir kez daha güldüğünde gözleri tüm yüzümü taradı.

"Sen en iyisini hak ediyorsun Ayzer.Biliyorsun değil mi?"

Ben korkmaya başladım Ayzer.

Tebessüm ettim.İyiliğimi isteyen bir arkadaştı sadece.

Bir eli yanağımı bulduğunda biraz daha gülümsedi."Çünkü sen en iyisisin" ne oldu nasıl oldu bilmiyorum ama dudaklarımın üzerinde onunkileri hissettim ve gözlerim şokla açıldı.

Rahtmetli severdi bir Ayça'yı bir Ayzer'i öpmeyi.

ARKADAŞLAR BİR ŞEY SÖYLEMEK İSTİYORUM NORMALDE BÖYLE ŞEYLER ASLA YAPMAM AMA OKUNMA ORANINA GÖRE YORUM VE BEĞENME ÇOK AZ O YÜZDEN BUNDAN BİR SONRAKİ BÖLÜMÜ ATACAĞIM AMA ONA BİR SINIR KOYACAĞIM VE ÖYLE İLERLEYECEĞİM.ÇOK RİCA EDİYORUM YORUM YAPMAYIN ZORUNDA DEĞILSİNİZ AMA BEĞENİN.

SEVİLİYORSUNUZ 🌹