Bilinmez +18

6.BÖLÜM

Birimiz için şarkı bitecek,
Fakat her ikimizde dans etmeyi bırakacağız.
Anlıyor musun?
Anlamıyorsun.
Çünkü beni duymayı bıraktın
Zaten,ben de konuşmayı...

ARKADAŞLAR BAŞLAMADAN BİR YILDIZA DOKUNURSANIZ ÇOK MESUUUUUT OLURUM 😸🥺🙃🤍🌹

|22.15 Türkiye/İstanbul

Ayzer'den

Bilincim kapandığı zaman aslında bunun başka bir aleme açılan kapı olduğunu tahmin etmemiştim hiç.Bilmiyordum ne olacağını ve bilinmezlik insana korku verirdi.Corvusa öleceğimi düşündüğüm için elimi uzatıp tutmasını istemiştim çünkü hayatım boyunca kimse elimden tutmamıştı.Babaannem ve dedem yaşlı insanlardı onlar beni sadece himayesi altına almıştı.Ben kendim büyüyüp olgunlaşmış kendim öğrenmiştim birçok şeyi.Gözlerimin kapanmadan önce gördüğü son şey omzunun üzerinden bana bakan corvus olması çok trajikti.

Corvus her ne kadar beni umursamayıp gitmiş gibi gözükmeye çalışsa da aslında kalıp elimi tuttuğunu biliyorum.Nerden mi? Hissetmiştim çünkü.Yalnızlık sadece fiziksel değildi aynı zamanda psikolojik bir kavramdı.Kalabalık bir ortamda yalnız hissedebilirdi insan ya da yalnız kaldığı bir anda sevdiği insanları düşünüp yalnız olmadığını hissedebilirdi.Bende hissetmiştim,gözlerim kapandıktan sonra ailemden birini görürüm sanmıştım ama öyle olmamıştı.Corvusu görmüştüm ve tüm süre boyunca sadece onun buzulların mavisini aratmayacak açıklıktaki rengini seyretmiştim ve yine hissetmiştim elimi tuttuğunu.Ben uyananana kadar bırakmadığını.

Bana her ne kadar çıkarları için zarar vermiş olsa da yaptığı şeyin anlamı annesi ve babası olmayan bir kız için çok kıymetliydi.Uyandığım zaman kesinlikle ona karşı daha ılımlı olacak ve suyuna gidecektim.Onu tanımak istiyordum.Ben vurulmadan önce söylediği bir cümleden başlayabilirdik.

Ellerimde yıllardır tek bir kadının kanı var ve yanına bir kişiyi daha eklemek istemiyorum. Demişti.Bu ne demekti mesela?

Belki annesi belki kardeşi belki sevgilisi belki kuzeni bu sıra böyle uzar giderdi ama biri onun yüzünden ölmüştü ya da o birini öldürmek zorunda kalmıştı ki ikinci ihtimal daha ağır basıyordu.

Düşüncelerimden sıyrılıp yavaş yavaş gerçekliğe çekildiğimde Bengü'nün sesi çok yakınımdan geldi.Bir şey söyledi ama ne olduğunu anlayamadım.Sonra corvusun sesi ama onun da cümleleri hâlâ net değildi.Akabinde Bengü'den bir çığlık gelince korkuyla gözlerimi araladım.O hayvan herifin Bengü'ye zarar vermesine izin vermicem!

Gözlerim aralandığında Bengü'nün elleriyle Corvusun kollarına asıldığını gördüm."Ah sanırım bileğimi burktum" dedi.Burktuysan da burktun Bengü bunu niye düşmana söylüyorsun? Yok valla bu kız taktı illaki romantik bir hikayeye çevirecek bu kaçırılma işini.

"Tamam gel otur şöyle" diyerek onu sandaleyeye oturttu corvus.Hâlâ geri çekilmemişken yan profilden Bengü'nün gözlerinin ışıldadığını gördüm.Resmen beklentiye corvusun dudaklarına indirmişti gözlerini.

Hadi ama gidin bunu başka yerde yapın burda vurulmuş bir kadın var!

Acilen kendimi belli etmezsem ve bunlar öpüşürse kusarım.

"Bengü" diye ona seslenerek bu aptal hayalperestin kendine gelmesini sağladım.Corvus dikleşip ondan uzaklaşırken Bengü yatağımın kenarına oturdu.Onun tarafında olan sağ elimi avuçları arasına alıp bana şefkatle baktı.En son onu gördüğümde ki kan izleri yoktu.Dudağının kenarında yara var sanmıştım ama orası da gayet temizdi.