illicit affairs 🪩 mert günok

oniki

kizlar istanbulda feci guzel yagmur yagiyo bolum atasim geldi

🪩

Gözlerimi yavaşça araladığımda tanıdık olmayan bu ortamla kaşımı çatmış, sonra aklımın yerine gelmesiyle kaldırdığım kafamı geri yastığa koymuştum.

İnanamıyorum ama.. Mert'in evinde, onun salonunda kalmıştım. Dün benimle öylesine ilgilenmişti ki, hasta olduğuma bir kez daha sevinmiştim.

Gözlerim açık, öylece bakınırken, buraya doğru gelen adım seslerini işittim. Kafamı merdivenlere çevirdiğimde Mert'in indiğini gördüm.

Beni gördüğünde gülümsedi. "Günaydın uyuyan güzel." güldüğümde elimle gözümü ovuşturdum. Yanıma geldiğinde yattığım yerde dikleştim.

"Nasıl oldun bakalım?"

"Daha iyiyim, ilaçlar iyi geldi." başını salladı.

"Bunu duymak güzel." gülümsediğinde ben de ona gülümsedim. Sıcak basmıştı, ama bu sefer sebebi ateşim değildi.

"Ben ikimize kahvaltı hazırlayayım."

"Zahmet etme.." Aklıma gelen şeyle kas katı kesildim.

Siktir!

"Yengem!" yerimden fırlayarak kalktım. Olamaz, olamaz, olamaz! Yengem meraktan ölmüştür!

"Yengeme haber vermedim! Korkudan çıldırmıştır! Ne yapacağım ben şimdi?!"

"Evin, Evin sakin ol.." Mert kollarımdan tutup kendisine baktırdı.

"Sakin ol, Gözde'ye haber etmiştim ben."

Derin bir nefes verdiğimde elimi kalbime bastırdım. Aklım gitmişti!

"Ne dedi? Nasılmış? Çok korkmuş mu?"

"Ara konuş hadi." telefonumu bana uzattığında hemen elime aldım ve rehbere girerek yengemi aradım.

"Alo?" telaşla konuştuğumda terlemiş saçımı kulağımın arkasına attım.

"Evin? Nasıl oldun birtanem?"

Çok şükür.. Sesi sinirli ve telaşlı değildi.

"İyiyim... İyiyim, daha iyiyim.. Sen nasılsın? Seni endişelendirdim mi?"

"Açıkçası evet, endişelendim öncesinde. Ama Mert abinle olduğunu öğrenince rahatladım."

Mert abi.

"Özür dilerim yenge, dün gece çok kötüydüm. Kendim haber vermek isterdim."

"Sorun değil bebeğim, sıkma canını."

"Annemin de haberi var burada olduğumdan, değil mi?"

"Evet evet, söyledim ben. Bir sıkıntı yok."

Rahatlamıştım.

"Tamam o zaman, ben birazdan çıkacağım."

"Tek gelme, Mert abin bıraksın seni."

Bıkkınca bir nefes verdim.

"Tamam yenge, abime selam söyle. Kapatıyorum ben şimdi."

"Tamam güzelim, görüşürüz."

Telefonu kapattığımda derin bir nefes verdim ve elimi terlemiş alnıma götürdüm.

Mert abi ha. Ne mutlu bana!

Herkes aynı şeyi söylüyordu.

Telefonumu komodinin üstüne koydum ve yavaşça mutfağa adımladım. Tezgah ve kapı karşı karşıya olduğu için bana arkası dönüktü.