"මල්ලී තමුසේ මගේ ෆේෂ් වොෂ් එක ඇගේ ගාන එක නවත්තනවා!!!!!!!!!"
වන්දලාගේ බාතෲම් එකෙන් ඇහුන අලි වෙඩි සද්දෙට මම උඩ ගියා. මෙච්චර වෙලා හද හද හිටිය ගාණත් පැත්තක දාලා මම ඉස්සරහා ඉදගෙන හිටිය එකා දිහා බැලුවම ඌත් මන් දිහා හොරෙක් වගේ බැලුවා. අද හරි.
"බූරුවාආආආ!!!!"
රෝසී අක්කා මල යක්ෂණියක් වගේ බාතෲම් එකත් ඇරගෙන ඇවිත් වන්දිතයාගේ කන අනික් පැත්තට අබරලා අල්ල ගත්තා.
"ආව් ආව් ආව් අක්කේ!!! ස්ස්... රිදෙනවාහ්!!"
"රිදෙනවද උබට රිදෙනවද? මට රිදෙනවා ඊට වඩා!!! අනේ හරකෝ මේක මූණේ ගාන්න තියෙන්නේ!!! පෙරේදා ගෙනාවේ දෙයියනේ!! තමුසේ මේක භාගයක්ම ඉවර කරලනේ. මේ බලනවා මේක හාරදාහක් වෙනවා!!! මෝඩ මීමීන්නා!! ඇයි තමුසේ මේක ඇගේ ගෑවේ"
"අයී අම්මාහ්!! දන්- දන්- දන්නැතුව ගෑවේ..!!"
"මං කියලා තියනවනේ උබට ආ!! කියලා තියනවනේ මගේ දේවල් අල්ලන්න එපා කියලා ආ?"
"සොරි සොරි අප්පා සොරි සොරී!!"
"තියන් ඉදගනින් සොරිය!!!"
රෝසී අක්කා හැරෙන හැරෙන පැත්තට වන්දට නෙලනකොට කොහේවත් නැති ඔසප් අමාරුවක් මටත් ආවා.
අම්මෝ මේ ගැණූ ඔක්කොම එකයි. දවසක් මාත් අම්මගේ මොකක්ද මන්දා ආයුර්වේද සබන් එක්කින් ජංගි වගයක් හෝදලා ඔය වගේම අම්බානක ගුටි කෑවා.
අපි දන්නවද යකෝ ඕවා!!
"මාව මීනී මරුවෙක් කරගන්න එපා හරිද!! තමුසේ මින්පස්සේ මගේ බඩු වලට අත තියලා තිබ්බොත් ඇගිලි බිත්තර කුඩු වෙන්න ගහනවා. හදනවා හරියට ගණන් ටික!!!"
රෝසී අක්කා අවසාන වතාවට වන්දාගේ ඔලුවට හිල් වෙන්නම ටොක්කක් ඇනලා තව මොනවදෝ කිය කිය බැනලා ගියාම අරූ අත් දෙකෙන්ම ඔලුව බදාගෙන එහෙට මෙහෙට ඇබරුනා. වැහැලා පෑයුවා වගේ.
"අක්කා නිසා ඉවසන්නේ. නැතුව දීලා අරින්න බැරි කමකට නෙවේ"
අරූ කුටු කුටු ගාලා කියවනකොට මම හිනාව කාගෙන මගේ වැඩක් බලාගත්තා. මේ දේවල් කොහොමත් මට අලුත් දේවල් නෙවේ. මාත් අයියගෙන් දිගට හරහට ගුටි කනවා වන්දා උනත් අනන්තවත් දැකලා ඇති. මීට වඩා දේවල් අපි ඇහැට කනට දැකලා විදලා තියනවා. අපිට මේවා සුළු දේවල්..
