" ඒ මාන්‍ය සර් මැරි කරන්න ඉන්න කෙනාද ?"
කරේ දාන් හිටිය half moon side bag එකට එයාර් පොඩ් කේස් එක දාන ගමන් හිටිය ශංකි ආග්‍යගේ ප්‍රශ්නෙත් එක්ක එකපාරම ඔළුව උස්සලා ආග්‍ය දිහා බලලා එහෙම්ම මොනා හරි කතා කරන ගමන් හිනාවෙවී එකටම කා' එකෙන් බහින මාන්‍ය මාශි දෙන්නා දිහා බැලුවා.
" ඔයාට මොකද හිතෙන්නේ ආග්‍ය ? ඒ දෙන්නා මැරි කරයි වගේද ?"
" මන් දන්නෑ... "
ආග්‍යගේ නොරිස්සුම් වචන එක්ක ශංකි ආග්‍ය දිහා බලලා හිනා වුණත් ආග්‍යගේ නොරිස්සුම් ඇස් නම් දිගටම මාශිටම එල්ල වෙලා තිබුණා.
" මමත් මුලින් හිතන් හිටියේ එයාලා මැරි කරයි කියලා තමා ආග්‍ය. අද ඔයත් එයාලා දිහා බලන් ඉඳලා මට ඔයාගේ අදහසත් කියන්නකෝ. "
" මට වෙන වැඩ නෑනේ... "
" ඔහ්හ්... එහෙමද ...? ඒත් ආග්‍ය ඔයා මට ඔයාට හිතුණු දේ කිව්වොත් අද හවසට ගෙදර ගියහම මම ඔයාට ඇත්ත කියන්නම්. "
" මට දැනගන්න ඕන නෑ ශාක්‍යා. මන් නිකමට ඇහුවේ..."
" ළමයි මේ පැත්තෙන් යමු. "
මාශි එක්ක ඉස්සරහට ඇවිදන් යන ගමන් මාන්‍ය කියද්දි ආග්‍ය ශංකි දෙන්නත් ඒ පස්සෙන්ම මෝල් එක ඇතුළට යන්න ගත්තා.
" ආග්‍ය ඔයා මට ශංකි කියන්නේ නැත්තේ ඇයි ? ආහ්හ්... මගේ පවුලේ අය , නෑදෑයෝ , ක්ලෝස් ෆ්‍රෙන්ඩ්ස්ලා ඔක්කොම මට කියන්නේ ශංකි කියලා. ඔයා තාම මට ශාක්‍යා ලු. "
" මමත් ශංකි කියන්නද ?"
" අහන්නත් දෙයක්ද ඒයි. ඔන්න අද ඉඳන් මන් ඔයාගෙත් ශංකි හොඳේ... ඔයා දන්නවද ඒයි... අපේ අයියා තමා මට චූටි කාලේ ඒ නම දාලා තියෙන්නේ. "
" එහෙමද ? ශාක්‍යා... මට... මට මේකේ යන්න බයයි නේ... "
කතාවෙන්ම ආග්‍ය ශංකි දෙන්නා Escalator එක ළඟට එනකොට මාශි මාන්‍ය දෙන්න නම් escalator එකේ බාගයක් දුර ගිහිනුත් තිබුණා. කවදාවත් Escalator එකක ගිහින් නොතිබ්බ ආග්‍ය බයටම අත් දෙකෙන්ම ශංකිගෙ අතින් අල්ල ගන්න ගමන් ඉස්සරහට අඩිය තියන්න ගිය ශංකිවත් පහළට ඇඳලා ගත්තා.
ඩබල පස්සෙන් එනවද බලන්න පිටිපස්ස හැරුණු මාන්‍ය දැක්කේ අත් දෙකෙන්ම ශංකිගේ අතක් අල්ලන් ඉන්න ආග්‍යව.
