DARK SOUL

04 🎼

මිහිලි ගොඩක් කෝල් ගත්තත් ආශිට ඒ එක කෝල් එකක්වත් ඇහුනේ නැත්තේ මේ වෙනකොට ෆෝන් එකත් චාර්ජ් එකට දාලා මහන්සි නිසාම හොදටම නින්ද ගිහින් හිටිය නිසා.

"එයා ගන්නෙ නෑනෙ ආරු..."

මිහිලි කොච්චර උත්සහ කරත් ආශිගෙ පැත්තෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් තිබුණේ නෑ.

"නින්ද ගිහින් ඇති මිහී එයාට...."

"ආරු... වෙන කරන්න දෙයක් නෑ උඹට අමාරුයි, මම අයියටවත් කතා කරන්නම්..."

ආරු ඉන්නෙ ඇදේ අයිනටම වෙලා හොදටම අමාරුවෙන් ඔලුවත් අත් දෙකෙන්ම අල්ලගෙන. ඇයට දැනුනේ ඔලුව ඇතුලෙන් ගැහෙනව වගේ. ඒ වේදනාව කොච්චරක්ද කියනවනම් ආරු වෙනදට ඒක මතක් කරන්නත් බයයි. බැරිම තැන මිහිලි කරේ ඇගේ ලොකු තාත්තාගෙ පුතා උන අනර්ඝට කතා කරපු එක. ආරුගෙ වාසනාවට වගේ ඔහු එකපාරින්ම කෝල් එක ආන්සර් කරා.

"අයියේ.. හොස්පිට්ල් එකේද ඉන්නෙ, අනේ ආරුට ඔලුව රිදෙන්න අරන් අදත්.. එයා සෑහෙන්න අමාරුවෙන් ඉන්නෙ අයියා මම මොකද කරන්නෙ..."

ආරුගෙ වේදනාව දැකපු මිහිලි එක දිගට කියවගෙන ගිය වේගෙ නිසා අනර්ඝට තේරුණා ආරුට ගොඩක් අමාරුයි කියන දේ.

"හරි කලබල නැතුව ඉන්න, මම ගෙදර ඉන්නෙ, විනාඩි 15ක් දෙන්න එන්නම්..."

අනර්ඝගෙ ගෙදර ඉදලා ආරුලා ඉන්න ඇනෙක්ස් එකට ලොකු දුරක් තිබුණේ නෑ. ඒ වගේම අනර්ඝ කියන්නේ වෛද්‍යවරයෙක් නිසා ආරුගේ ඔලුව රිදෙන එක ගැන ඔහු හරියටම දැනගෙන හිටියා.

අනර්ඝ එන ටිකට ආරුට තුන්පාරක්ම වොමිට් උනේ ඇගේ වේදනාව උපරිම වැඩි වෙද්දි. මිහිලි ඇගට කිසිම පණක් නැති ආරුව අල්ලන් හිටියේ ඇය වැටෙයි කියල බයෙන්.

"වොමිට් වෙනවත් නේද... යමු නංගි හොස්පිට්ල් එකට... ඕන දේවල් ගන්නකො..."

ආරුව පුටුවකින් ඉන්දවපු මිහිලි ඉක්මනට ගිහින් ඕන වෙයි කියල හිතුව දේවල් අරගෙන ආවම සිහියක් තිබුණත් වොමිට් වෙන නිසා වතුරවත් බොන්න බැරුව සුදුමැලි වෙලා ඉන්න ආරු වඩාගත්ත අනර්ඝ ගියේ ඔහුගෙ කාර් එකට.

"දොර වහල ඉක්මනට එන්න නංගි..."

අනර්ඝ ආරුව අරන් පුලුවන් තරම් ඉක්මනට හොස්පිට්ල් එකට ආවේ මේ වෙනකොට ඔලුව රිදෙනව කිය කිය ආරු අඩන්නත් පටන් අරන් හිටිය නිසා.